به گزارش خبرنگار ایرنا، مقوله امنیت در ابعاد گوناگون فردی و اجتماعی، ابزار بسیار مهمی است که اگر حاصل شود حصنی حصین و سنگری نفوذناپذیر برای جامعه به‌وجود می‌آورد که بسان دژی مستحکم، افراد و اجتماع را از آزار و آسیب‌های مختلف مصون و آن را از وساوس شیاطین جنی و انسی حفظ می‌کند.
واژه امنیت منبعث از "امن" و دارای ۲ جنبه ایجابی به معنای اطمینان، آرامش و سلبی به مثابه نفی امنیت و تشکیل اضطراب است که از ملزومات راهبری زندگی و از شئونات ملی و نیاز اولیه بشر و از رسالت‌های لاجرم حکومت‌ها محسوب می‌شود.
جلوه‌های امنیت در گستره فردی، خانوادگی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، نظامی، علمی و بهداشتی در ۲ بستر روحی و روانی از راهبردی‌ترین احتیاجات انسان است که فقدان آن به منزله نفی زندگی و تضمینش از ضروری‌ترین وظایف حاکمیت است که به فرموده حضرت امام علی(ع) چنانچه قادر به ارمغان آن نباشد محکوم به زوال و اضمحلال است.
پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) امنیت و سلامت را ۲ نعمت ناپیدا می‌داند که سعادت انسان متکی و وابسته به آنها است.
ابزار تامین امنیت جسمی و اقتصادی مربوط به سخت‌افزارهای طبیعی است اما ابزار حفظ و توسعه امنیت روحی و روانی انسان مختص به مائده‌های معنوی و ساحت‌های صادق و عرصه های آسمانی امامان معصوم(ع) و امامزادگان واجب‌التعظیم به‌عنوان سفیران صلح و سلامت وسعادت است.
زیرا که به تعبیر مولای متقیان حضرت علی(ع) امامزادگان(ع) جزء اعقاب، اعوان و انصار خاندان عصمت و طهارت(ع) هستند که التزام به آموزه‌های این محترمینِ مُقرب، معبر مانایی و انوار امیدآفرین بندگان خدا محسوب می شوند.
به استناد اقوال متقن و متواتر همه عرفا و عقلای تاریخ، حضور آحاد مردم در جوار جذاب و شبستان شورآفرین امامزادگان(ع) باعث تخلیه بار منفی و تخلیه روح و روان آنان و تحفه امید و آسودگی زائرین و همجواران و دلدادگان به نوادگان و نوباوگان اهل بیت(ع) خواهد بود.
بقاء متبرکه و مضجع مبارک امامزادگان(ع) در اقصی نقاط ایران بزرگ در طول سال و در مسیرهای مسافرتی عین مساجد و تکایا، سرشار و مشحون از بندگان با مراد گرفتاران و رهگذرانی است که به‌عنوان تبلور آموزه‌های دینی و اعجازهای الهی و معبر مرتبط بین اعصار و قرون با نگاه رشد و تعالی روحی و رفع نیاز و دریافت مراد به این آیات آسمانی دل بسته‌اند.
بقعه شریف و شامخ سید صلاح الدین محمد(ع) در کسوت یکی از نوادگان نور افروز ائمه طاهرین(ع) چون شاهدی قدسی و اندیشه‌ای آمرزیده و بسان قصری دل افروز، میزبان و منزلگاه خسته دلانی نوامید و مسافرانی بی‌قرار است که از دست دیو ددمنش روزگار و بساط پرتنش موج سوار، به این درگاه درد سوز پناه می‌آورند.
این گنبد گوهرین به منزله یک شاخص باشکوه و کانون جمعیت با جذبه‌ای مزین به گنبد و گلدسته‌های فیروزه‌ای و نقش و نگاره‌های چشم‌نواز بندگان خدا اعم از مقیم و مسافر، دوست، دل‌داده، فقیر و غنی چون پروانه گرد شمع خود نگه می‌دارد و یاس و یاوه را از آنان زدوده و عشق، امید و آینده نگری را به وجودشان تزریق می‌کند.
حضور باشعور و تکریم با طهارت مردم شریف شهرستان آبدانان نسبت به این امامزاده عزیز و آراسته، مفهوم کلمه "افق" (تلاش اجتماعی، حرکت فرهنگی و جهد قرآنی) را به‌درستی معنا کرده و احترام متقابل امام و مامو را ترجمه می‌کند.
مردم آبدانان و زوار دیگر شهرستان‌های هم‌جوار معتقدند که بقعه متبرکه سید صلاح الدین محمد(ع) در موضع رابط بین امامان معصوم(ع) موجب تلطیف روح، سبکی جان، آرامش روان و برآورده شدن آمال و آرزوهای مادی و معنوی آنها و حفظ و مصونیتشان از بلایاء و آسیب‌های خانوادگی است.
آنان اعتقاد راسخ و رجاء کامل دارند که مهر ملکوتی و جامه جبروتی آقا سیدصلاح الدین محمد(ع) نهال و کمال، حال و خیال و جلال و سئوال آنان را به موقع پاسخ داده، روح اعتمادزایی و اضطراب‌زدایی در دلشان تقویت و تحولات و پویایی، استقلال و امنیت روانی و حفظ هویت و ارتقای عزتشان را افزایش می‌دهد و کیمیای بی نیازی را به آنان ارزانی می‌کند.
مردم این دیار با هزاران امید و پوزش پذیری الهی، عزیزان خود را در خاک پاک و حریم افلاکی این نقطه نورانی می‌سپارند و عذر، تقصیر، کاهلی و کوتاهی آنان را به لطف لدنی و امید آرمانی سید صلاح الدین(ع) وا می‌گذارند.
آنان این سید واجب الاطاعه را خُلدِ برین و نورنگین و حصینِ حصین خود می‌دانند که آسیب‌زدا و امنیت آفرین است و فراتر از زمین و زمان و مکین و مکان، درد آنها را درک کرده و آلام جسم و جان، آسیب روح و روان و بلایای جام و جهان‌شان را آرامش می‌بخشد.
به گزارش ایرنا، آبدانان از شمال شرقی با شهرستان دره شهر، از شمال با بخش میمه شهرستان دهلران، از غرب با شهرستان دهلران و از جنوب با شهرستان اندیمشک همسایه است.
بنا به اسناد و روایات دوران زندگانی امامزاده سید صلاح‌الدین محمد(ع) مطابق و مقارن با حیات طیبه امام رضا(ع) بوده و دوران حیات ایشان به احتمال زیاد، بین سده‌های ۲۰۰ الی ۳۰۰ هجری قمری است، در صفحات ۱۶۲ و ۱۶۴ کتاب "بغیه العائرض اولاد امام محمدباقر (ع)" نوشته سیدحسین حسینی الزرباطی که تألیفاتی در تاریخ و انساب دارد، امامزاده سید صلاح‌الدین محمد(ع) از نوادگان امام محمدباقر(ع) معرفی شده است.
بقعه امامزاده سید صلاح‌الدین محمد(ع) مربوط به سده هفت و هشت( ه.ق) است که در مرکز شهر آبدانان واقع شده‌است.
این اثر در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۷۹۷۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.