به گزارش خبرنگار ایرنا، مقوله امنیت در ابعاد گوناگون فردی و اجتماعی، ابزار بسیار مهمی است که اگر حاصل شود حصنی حصین و سنگری نفوذناپذیر برای جامعه به‌وجود می‌آورد که بسان دژی مستحکم، افراد و اجتماع را از آزار و آسیب‌های مختلف مصون و آن را از وساوس شیاطین جنی و انسی حفظ می‌کند.
واژه امنیت منبعث از "امن" و دارای ۲ جنبه ایجابی به معنای اطمینان، آرامش و سلبی به مثابه نفی امنیت و تشکیل اضطراب است که از ملزومات راهبری زندگی و از شئونات ملی و نیاز اولیه بشر و از رسالت‌های لاجرم حکومت‌ها محسوب می‌شود.
جلوه‌های امنیت در گستره فردی، خانوادگی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، نظامی، علمی و بهداشتی در ۲ بستر روحی و روانی از راهبردی‌ترین احتیاجات انسان است که فقدان آن به منزله نفی زندگی و تضمینش از ضروری‌ترین وظایف حاکمیت است که به فرموده حضرت امام علی(ع) چنانچه قادر به ارمغان آن نباشد محکوم به زوال و اضمحلال است.
پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) امنیت و سلامت را ۲ نعمت ناپیدا می‌داند که سعادت انسان متکی و وابسته به آنها است.
ابزار تامین امنیت جسمی و اقتصادی مربوط به سخت‌افزارهای طبیعی است اما ابزار حفظ و توسعه امنیت روحی و روانی انسان مختص به مائده‌های معنوی و ساحت‌های صادق و عرصه های آسمانی امامان معصوم(ع) و امامزادگان واجب‌التعظیم به‌عنوان سفیران صلح و سلامت وسعادت است.
زیرا که به تعبیر مولای متقیان حضرت علی(ع) امامزادگان(ع) جزء اعقاب، اعوان و انصار خاندان عصمت و طهارت(ع) هستند که التزام به آموزه‌های این محترمینِ مُقرب، معبر مانایی و انوار امیدآفرین بندگان خدا محسوب می شوند.
به استناد اقوال متقن و متواتر همه عرفا و عقلای تاریخ، حضور آحاد مردم در جوار جذاب و شبستان شورآفرین امامزادگان(ع) باعث تخلیه بار منفی و تخلیه روح و روان آنان و تحفه امید و آسودگی زائرین و همجواران و دلدادگان به نوادگان و نوباوگان اهل بیت(ع) خواهد بود.
بقاء متبرکه و مضجع مبارک امامزادگان(ع) در اقصی نقاط ایران بزرگ در طول سال و در مسیرهای مسافرتی عین مساجد و تکایا، سرشار و مشحون از بندگان با مراد گرفتاران و رهگذرانی است که به‌عنوان تبلور آموزه‌های دینی و اعجازهای الهی و معبر مرتبط بین اعصار و قرون با نگاه رشد و تعالی روحی و رفع نیاز و دریافت مراد به این آیات آسمانی دل بسته‌اند.
بقعه شریف و شامخ سید صلاح الدین محمد(ع) در کسوت یکی از نوادگان نور افروز ائمه طاهرین(ع) چون شاهدی قدسی و اندیشه‌ای آمرزیده و بسان قصری دل افروز، میزبان و منزلگاه خسته دلانی نوامید و مسافرانی بی‌قرار است که از دست دیو ددمنش روزگار و بساط پرتنش موج سوار، به این درگاه درد سوز پناه می‌آورند.
این گنبد گوهرین به منزله یک شاخص باشکوه و کانون جمعیت با جذبه‌ای مزین به گنبد و گلدسته‌های فیروزه‌ای و نقش و نگاره‌های چشم‌نواز بندگان خدا اعم از مقیم و مسافر، دوست، دل‌داده، فقیر و غنی چون پروانه گرد شمع خود نگه می‌دارد و یاس و یاوه را از آنان زدوده و عشق، امید و آینده نگری را به وجودشان تزریق می‌کند.
حضور باشعور و تکریم با طهارت مردم شریف شهرستان آبدانان نسبت به این امامزاده عزیز و آراسته، مفهوم کلمه "افق" (تلاش اجتماعی، حرکت فرهنگی و جهد قرآنی) را به‌درستی معنا کرده و احترام متقابل امام و مامو را ترجمه می‌کند.
مردم آبدانان و زوار دیگر شهرستان‌های هم‌جوار معتقدند که بقعه متبرکه سید صلاح الدین محمد(ع) در موضع رابط بین امامان معصوم(ع) موجب تلطیف روح، سبکی جان، آرامش روان و برآورده شدن آمال و آرزوهای مادی و معنوی آنها و حفظ و مصونیتشان از بلایاء و آسیب‌های خانوادگی است.
آنان اعتقاد راسخ و رجاء کامل دارند که مهر ملکوتی و جامه جبروتی آقا سیدصلاح الدین محمد(ع) نهال و کمال، حال و خیال و جلال و سئوال آنان را به موقع پاسخ داده، روح اعتمادزایی و اضطراب‌زدایی در دلشان تقویت و تحولات و پویایی، استقلال و امنیت روانی و حفظ هویت و ارتقای عزتشان را افزایش می‌دهد و کیمیای بی نیازی را به آنان ارزانی می‌کند.
مردم این دیار با هزاران امید و پوزش پذیری الهی، عزیزان خود را در خاک پاک و حریم افلاکی این نقطه نورانی می‌سپارند و عذر، تقصیر، کاهلی و کوتاهی آنان را به لطف لدنی و امید آرمانی سید صلاح الدین(ع) وا می‌گذارند.
آنان این سید واجب الاطاعه را خُلدِ برین و نورنگین و حصینِ حصین خود می‌دانند که آسیب‌زدا و امنیت آفرین است و فراتر از زمین و زمان و مکین و مکان، درد آنها را درک کرده و آلام جسم و جان، آسیب روح و روان و بلایای جام و جهان‌شان را آرامش می‌بخشد.
به گزارش ایرنا، آبدانان از شمال شرقی با شهرستان دره شهر، از شمال با بخش میمه شهرستان دهلران، از غرب با شهرستان دهلران و از جنوب با شهرستان اندیمشک همسایه است.
بنا به اسناد و روایات دوران زندگانی امامزاده سید صلاح‌الدین محمد(ع) مطابق و مقارن با حیات طیبه امام رضا(ع) بوده و دوران حیات ایشان به احتمال زیاد، بین سده‌های ۲۰۰ الی ۳۰۰ هجری قمری است، در صفحات ۱۶۲ و ۱۶۴ کتاب "بغیه العائرض اولاد امام محمدباقر (ع)" نوشته سیدحسین حسینی الزرباطی که تألیفاتی در تاریخ و انساب دارد، امامزاده سید صلاح‌الدین محمد(ع) از نوادگان امام محمدباقر(ع) معرفی شده است.
بقعه امامزاده سید صلاح‌الدین محمد(ع) مربوط به سده هفت و هشت( ه.ق) است که در مرکز شهر آبدانان واقع شده‌است.
این اثر در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۷۹۷۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
نظر شما