به گزارش ایرنا، شهرها و مناطق مختلف استان کرمان با برگزاری جشن ها و برنامه های مختلف در گلزار شهدا، تکایا، مساجد، حسینیه ها و معابر، میلاد مسعود مولای متقیان حضرت علی (ع) را به جشن و پایکوبی پرداختند.
مردم متدین و دیندار کرمانی که هر ساله جشن های میلاد اولیا الله و ائمه اطهار (ع) را با پرداختن نذری و شرکت در جشن ها گرامی می دارند، امسال نیز کرمانی ها از شب گذشته با پخش شیرینی و نذری های مختلف بین مردم فضای شهر را بسیار زیبا و دلنشین کرده اند.
شهر کرمان در سالروز میلاد حضرت علی (ع) حال و هوایی دیگر به خود گرفته، مردم با نصب پرچم ها و نورافشانی های شب گذشته، حال و هوایی بس نشاط آور به شهر بخشیده اند.
گلزار شهدا و مرقد مطهر سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی که در همه ایام از حضور عاشقان و آزادیخواهان جهان خالی نیست، در روز میلاد مولای متقیان حضرت علی (ع) مملو از جمعیتی سینه سوخته است.
گزارش های رسیده از مناطق و شهرستان های استان کرمان نیز حاکی از برگزاری جشن باشکوه میلاد حضرت علی (ع) و روز پدر در این مناطق است.
حضرت علی (ع) در سیزدهم رجب سال سی ام عام الفیل در مکه دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار ایشان عمران عبدمناف معروف به ابوطالب و مادر بزرگوارشان فاطمه بنت اسد، نوه هاشم، اولین زن هاشمیه‌ای که با مرد هاشمی، ابوطالب ازدواج کرد.
نام مبارک ایشان علی است و امیرالمؤمنین، یعسوب الدّین، یعسوب المؤمنین، قائد الغرُّ المحجَّلین، امام المتّقین، سیّد الاوصیاء، اسدالله، مرتضی، حیدر، أَنزع، قَضْم، وصیّ، ولیّ از مشهور ترین القاب و ابوتراب، ابو الائمّه و ابوالحسن از جمله کنیه های ایشان است.
حضرت علی (ع) چون دیده به جهان و به قدرت الهی لب به سخن گشود و با زبان فصیح خواند:' بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم، قَدْ اَفْلَحَ الْمُؤمِنُونَ الَّذینَ فی صَلوتِهِمْ خاشِعُونَ...' (سوره مؤمنون/ آیه ۱)؛ به نام خداوندی که بخشنده و مهربان است، همانا آن مؤمنینی که در هنگام به جا آوردن نماز، خاشع باشند؛ رستگار و سعادتمند خواهند بود.
حضرت علی (ع) نخستین مردی بود که به اسلام ایمان آورد و در سن هفت سالگی با حضرت محمد (ص) نماز جماعت خواند.
آن بزرگوار در تمام جنگ‌های زمان حضرت رسول غیر از جنگ تبوک، حضور داشت و بیشترین پیروزی‌ها و فتوحات مسلمان به دست برومند و توانای حضرت علی (ع) حاصل شد.
پس از رحلت حضرت رسول (ص) جنگ‌هایی علیه اسلام و آن حضرت توسط منافقین و مخالفین به وقوع پیوست، که مهم‌ترین آنها جنگ های جمل، صفّین و نهروان است.
حضرت در مناسبت‌های مکرّر و مختلف، توسط پیغمبر اسلام (ص) به عنوان نخستین جانشین تعیین و معرفی شد؛ در نهایت، پس از حجّة الوداع، روز هیجدهم ذی الحجّة، سال دهم قمری (مطابق با دهم فروردین ماه، سال دهم شمسی) حضرت در محلی به نام غدیر خم بین مکه و مدینه به طور رسمی به ولایت و جانشینی منصوب شد.
اما به علت هایی؛ خلافت ظاهری به دست دیگران افتاد، تا آن که در سال ۳۵ هجری، پس از قتل عثمان مردم با حضرت علی (ع) بیعت کردند و این بیعت پنج سال به طول انجامید.
امام علی (ع) در تمام دوران عمر پربرکتش، بر جمیع علوم و فنون ظاهری و باطنی آشنا و مسلط بود.
آن حضرت در اجرای حقّ، عدالت، قانون و طرفداری و حمایت از مظلومان و محرومان و مبارزه با بی عدالتی و برخورد با ظالمان و چپاولگران؛ قاطع و سختگیر بود.
حضرت علی (ع) در طول عمر خود در راه اقامه دین، پاسداری و صیانت از امامت و ولایت، هدایت بشریت به سوی حق، کمال و سعادت؛ از هیچ تلاش و کوششی فروگذار نکرد.