به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «مدیکال اکسپرس، این مطالعه دانشگاه «اسکس» (Essex) انگلستان با هدایت دکتر «مگان کلابوندی» از دانشکده روانشناسی، یک اختلال و وقفه در شبکه‌های عصبی دخیل در تمرکز و حل مساله را مشخص کرد. یافته‌های این مطالعه در نشریه «روانپزشکی بیولوژیک» منتشر شده است.
این مساله حاکی است که افراد زیر سن ۱۸ سال که آزار و بدرفتاری را تجربه کرده‌اند احتمالا با احساسات ، همدلی و شناخت بدن خودشان مشکل خواهند داشت. مشکلات در مدرسه ناشی از حافظه ، تکالیف سخت فکری و تصمیم‌سازی هم ممکن است بروز پیدا کند.
تحقیقات جدید دکتر کلابوندی از هوش مصنوعی برای بررسی دوباره صدها اسکن مغزی و شناسایی الگوها استفاده کرد. این امیدواری وجود دارد که این تحقیق بتواند به ایجاد درمان‌های جدید برای کودکانی که بدرفتاری را تجربه کرده‌اند کمک کند. این میتواند به این معنی باشد که درمانها ممکن است بر تکنیکهایی برای تنظیم مجدد این مراکز و بازسازی حس فردیت بیماران متمرکز باشد.
دکتر کلابوندی گفت: در حال حاضر درمان‌های مبتنی بر علم برای ترومای کودکی عمدتا بر پرداختن به افکار ترسناک و پرهیز از عوامل محرک تروما تمرکز دارند. این بخش مهمی از درمان تروما است. اما مطالعه ما فاش کرده است که ما با این کار تنها یک بخش از مشکل را درمان می‌کنیم. حتی زمانی که کودکی که تروما را تجربه کرده درباره تجربه خود فکر نمی‌کند ، اما مغز آنها تلاش می‌کند تا احساسات آنها را در داخل بدن پردازش کند. این بر چگونگی تفکر فرد درباره «جهان درونی» خود تاثیر می‌گذارد و همچنین بر توانایی فرد برای همدلی و ایجاد رابطه تاثیر دارد.
دکتر کلابوندی برای این تحقیق ۱۴ مطالعه مربوط به ۵۸۰ کودک با اسکن‌های «ام آر آی» کارکردی (fMRI) را مورد بررسی قرار داد . این اسکنها جریان خون در مراکز مختلف را مورد تاکید قرار داده و فعالیت عصبی را نشان میدهد.
این مطالعه یک تفاوت آشکار را در حالت پیش فرض (DMN) کودکان ضربه خورده (traumatized ) و شبکه‌های اجرایی مرکزی (CEN) – دو سیستم مغزی مقیاس بزرگ- کشف کرد. مطالعات جدید کشف کرده اند که حالت پیش فرض نقش مهمی در بیشتر مشکلات سلامت ذهنی ایفا می‌کند و ممکن است تحت تاثیر ترومای دوران کودکی قرار بگیرد.
دکتر کلابوندی امیدوار است که این مطالعه نقطه شروعی برای کسب اطلاعات بیشتر درباره چگونگی تاثیر تروما بر توسعه فکری باشد.