خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) در راستای فراهم کردن فرصت برابر برای نامزدهای دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در استان قم و همچنین کمک به شناساندن بهتر نامزدها و برنامه هایشان به مردم، اقدام به مصاحبه با داوطلبان این دوره از انتخابات و پرسش از آنان در خصوص موضوع های استانی و کشوری کرده است.
گفت و گوی امروز ایرنا مرکز قم با آقای محمد شربتی است، وی در حالی وارد صحنه رقابت انتخاباتی مجلس شده که سوابق زیر را در کارنامه دارد.
کارشناسی رشته اقتصاد در دانشگاه ابوعلی سینا و دانش آموخته رشته اقتصاد انرژی از دانشگاه یزد در مقطع کارشناسی ارشد.
دارای دکترای اقتصاد و سابقه کار در شهرداری تهران و استانداری یزد و همچنین خدمت به عنوان مدیر برنامه و بودجه در دانشگاه ملایر و نماینده تام الاختیار رئیس دانشگاه در امور اجرایی که موفق شده است در ۱۰ سال، هفت رشته را به ۷۰ رشته از جمله ۱۰ رشته دکترا و ۳۵ رشته کارشناسی ارشد افزایش دهد. با همین تجربه به دانشگاه قم منتقل و ۱.۵ سال به عنوان رئیس اداره بودجه دانشگاه قم و سپس معاونت اداری مالی مشغول به کار شد.
چرا در انتخابات حضور یافتید؟
دو موضوع باعث شد وارد صحنه انتخابات شوم. تشکل های دانشجویی و سایر تشکل های فعال در قم با توجه به سوابق عملکردی و ارتباطی من طی ۱۸ سال با سازمان ها و وزارتخانه های مختلف به ویژه سازمان برنامه و بودجه، پیشنهاد و اصرار کردند که با این شناختی که از فضای مدیریتی کشور دارم وارد شوم. از سوی دیگر با خودم فکر کردم که شاید بتوانم از تجربه ای که در توسعه همه جانبه در دو دانشگاه ملایر و قم داشتم در سطح کلان تر وارد شوم.
به نظرم باید به قم خیلی بیشتر رسیدگی شود. به دلیل جایگاه قم و این که خاستگاه انقلاب اسلامی است. خدمت به قم، خدمت به حضرت معصومه و خدمت به انقلاب است. قم باید شهری باشد که در شان مردم عزیز قم و حرم حضرت معصومه و انقلاب باشد.
آیا شناخت کافی از مشکلات و عقب ماندگی های قم دارید و در صورت ورود به مجلس چه طرح و برنامه هایی را دنبال خواهید کرد و اولویت شما در این خصوص در قم و همچنین کشور چیست؟
وظیفه نخست نماینده قانونگذاری و نظارت است و چهار سال هم زمان زیادی نیست که در همه حوزه ها ورود کند پس باید در کمیسیونی که تخصص دارد وارد شود و بتوانید ایده و طرحش را پیش ببرد و حتی به مرحله تصویب و اجرا نزدیک کند. من طرحی دارم که در ادامه توضیح خواهم داد و پیش تر نیز درباره آن چند مقاله نوشته ام.
نماینده همچنین باید بتواند از ظرفیت های موجود در کشور و قانون برای خدمت بیشتر به استان خود استفاده کند. نماینده بیشتر نقش یک نخ تسبیح دارد و باید محکم در صحنه باشد و این اتحاد را ایجاد کند.
در خصوص شهر قم بر این باورم که قم هر چند یک کلانشهر است اما آنچه در شان یک کلانشهر و استان قم است اتفاق نیافتاده است. امکانات و رفاهیات اولیه کافی برای شهری با جمعیت یک میلیون و چند صد هزار نفری ایجاد نشده است از جمله در بخش حمل و نقل که از زوایای مختلف مشکل دارد. راه آهن و ایستگاه آن در شان قم نیست و برای مثلا دهه ۶۰ است یا ترمینال شهر همینطور. یا متروی قم چندین سال است که قرار است راه بیافتد یا در مورد منوریل و فرودگاه که از جمله با طرح این مساله که صرفه اقتصادی دارد یا ندارد چند سالی است معطل مانده است.
در حالی که به نظر من و بر اساس مبانی اقتصاد اسلامی، در حوزه خدمت دهی شهری به مردم وقتی وظایفی هست که باید انجام داد، اصلا نباید نگاه صرفه اقتصادی داشته باشیم.
وقتی نگاه اقتصاد اسلامی داشته باشیم دیگر نگاه صرفه اقتصادی همه جا کاربرد ندارد برخی جاها هست که خدمت دهی یک وظیفه و اولویت است و نباید به صرفه اقتصادی آن نگاه کرد.
ما در کلانشهر قم سعی کردیم ظواهر را حفظ کنیم اما زیربنای داخلی و زیرساخت های اصلی و اولیه را نداریم. یا در مورد فرودگاه قم هم می گویند که صرفه اقتصادی ندارد در حالی که وجود فرودگاه باعث افزایش توریست و مسافر می شود و فرصت های شغلی ایجاد می کند.
نماینده باید از همه ظرفیت های استان استفاده کند. با توجه به حضور نماینده در تهران، باید نخبگانی باشند که با آنها مرتبط باشد و بتوانند مشکلات را به شما منتقل کنند و مشاوره و راهکار بدهند و من این امکان را دارم که از این نخبگان در قم استفاده کنم.
طرح اصلی شما در خصوص مسائل اقتصادی چیست؟
طرح من، اصلاح ساختار بودجه ریزی است. چون تخصص من در حوزه اجرا همین بوده است، در حوزه دانشگاهی و تحصیلی من هم همین بوده است. رهبر معظم انقلاب بیش از ۱۰ سال است شعارهای اقتصادی را در هر سال مطرح کرده اند یا بحث دلارزدایی مطرح شده است.
از زمان پیروزی انقلاب، ابرقدرت ها با روش های مختلف از ترور گرفته تا جنگ به دنبال شکست انقلاب بودند اما وقتی دیدند از این مسیرها نمی شود انقلاب را شکست داد، وارد عرصه تربیت نیرو شدند تا با نفوذ آنها بتوانند خط فکری خود را اجرا کنند و در خیلی از زمینه ها از جمله فرهنگ و اقتصاد هم ورود پیدا کردند و نسخه های وارداتی از جمله صندوق بین المللی پول را برای ایران پیچیدند و این نسخه ها دقیقا در کشور اجرا شد و در نتیجه شعارهای اقتصادی انقلاب محقق نشد و هر روز شاهد تورم و مشکلات اقتصادی بیشتر بودیم که به نظر من دلیلش اجرای همان سیاست های مجامع بین المللی است.
طرح من برای این موضوع این است که ما در حال حاضر هر کاری که بخواهیم انجام بدهیم، می گویند منابع نداریم یعنی فقط بحث هزینه و محدودیت منابع را در نظر می گیرند. در حالی که پیشتوانه منابع ما برای خلق پول در حال حاضر طلا و دلار است که محدود است اما ما می توانیم منابع شناسایی شده و قیمت گذاری شده نفتمان را به عنوان پشتوانه در اختیار بانک مرکزی قرار دهیم تا بر اساس آن خلق پول صورت گیرد و منابع ایجاد شود.
اما این منابع فقط در راه تولید و احداث کارخانه های مادر استفاده شود. این دیگر تورم زا نخواهد بود. یکی از دلایل تورم در کشور افزایش نرخ ارز است، اکنون پتروشیمی های ما با ۳۰ درصد ظرفیت کار می کنند علتش نبود خوراک بدلیل کمبود پالایشگاه است و به همین دلیل داریم نفتمان را به صورت خام می فروشیم و عده ای از این کار سود می برند اما ما با این کار جدید می توانیم از فروش نفت و واردات بی رویه جلوگیری می کنیم و حتی می توانیم وارد کننده نفت هم باشیم و بعد صادرکننده فرآورده های آن باشیم که این امر باعث افزایش اشتغال و درآمد مردم می شود و رشد اقتصادی ایجاد خواهد شد.
شما بسیار از اقتصاد اسلامی سخن می گویید آنچه ما تاکنون در عمل دیده ایم بیشتر در حد شعار بوده که هنگام اجرا نیز با تبعاتی مانند تورم روبرو بوده است، منظور شما از اقتصاد اسلامی و راهکارهایتان برای حل مسائل کنونی چیست؟
اقتصاد اسلامی می گوید ثروت نباید در انحصار عده ای خاص باشد بر خلاف مکاتب غربی که می گوید عده ای ثروتمند و عده ای همیشه کارگر باشند. ما می توانیم بخش هایی از فعالیت صنایع بزرگ را به خانه ها انتقال بدهیم.
ما اگر به منابع داخلی تکیه کنیم اصلا نیازی به دلار نداریم. می گویند ما برای تامین نیازهایمان همچنان به دلار نیاز خواهیم داشت اما من می گویم برای ایجاد یک کارخانه ۸۰ تا ۸۵ درصد لوازم و مواد لازم برای آن در داخل تامین می شود و اصلا نیازی به دلار نداریم و شما اگر پشتوانه پولی در بانک مرکزی را از دلار بزدایی، دیگر نیازی به دلار نخواهی داشت و با بقیه دلارها هم می توانی هزینه و سایر نیازها را بطرف کنی.
در حال حاضر چاه های گاز داریم که سالهاست درحال سوختن است اما برخی کشورها و شرکت های خارجی هستند که حاضرند در ازای مثلا ۵ سال بهره برداری، اقدام کنند و در نهایت آن طرح اجرا شده و برای کشور باقی می ماند. من تجربه شبیه این کارها را با شرکت های داخلی در دانشگاه ملایر و قم داشته ام.
اقتصاد اسلامی و سیاست های مقاومتی که ابلاغ شده است می گوید اقتصاد را مردمی کن یعنی همه مردم را تولید کننده و دخیل در اقتصاد کن و قاعده سرمایه سالاری و این که عده ای سرمایه دار و عده ای کارگر باشند را حذف کن. اما اگر سرمایه همچنان در انحصار عده ای خاص باشد، نتیجه اش می شود همان تفکر "ما نمی توانیم" که از طریق نفوذ اقتصاد سرمایه داری در بین ما ایجاد شده است.
در جنگ تحمیلی هر جا که مردمی شد موفق بودیم در اقتصاد نیز باید همین الگو را پیاده کنیم.
بانک های برای پرداخت یک وام کوچک به مردم عادی، تشریفات بسیاری دارند اما وام های کلان به افرادی داده می شود که دلالی می کنند. هم خود بانک ها دلالی می کنند اما وام های کلان به بخش دلالی مثل خرید زمین و بورس می دهند یا عده ای سرمایه ها را به خارج از ایران می برند . اما اگر ما اقتصاد را مردمی کنیم یعنی در کنار صنایع بزرگ، کارگاه های کوچک ایجاد کنیم می توانیم هم از همه ظرفیت های جامعه استفاده کنیم هم هدایت هدفمند سرمایه هایی که در دست مردم است، انجام دهیم.
اگر شما نماینده مجلس بودید، به طرح افزایش سن بازنشستگی رای می دادید؟
فردی که به بازنشستگی نزدیک می شود دیگر در سنی است که معمولا عروس و داماد و نوه دارد و باید در کنار خانواده اش باشد. سیاست جمعیتی ما می گوید فرزندآوری کنید اما وقتی از جوان می پرسیم چرا فرزند نمی آوری می گوید فرزندی که بدنیا می آید هم پدر و مادرش هم پدر بزرگ مادر بزرگش سر کار هستند چه کسی باید از او مراقبت کند. از دید اسلامی اگر نگاه کنیم باید بعد از ۳۰ سال فرد کنار خانواده اش باشد و تجریبات را منتقل کند و این یک نیاز است اما اگر قرار باشد ۵ سال دیگر کار کند دیگر مثل یک ماشین خواهد شد و کارایی اش پایین می آید ضمن این که آن نقشی که باید در خانواده اش ایفا کند دیگر نخواهد توانست انجام دهد. من با قانون افزایش سن بازنشستگی مخالفم و آن را در راستای اهداف اسلامی نمی دانم.
اگر قرار بود تحقیق و تفحص کنید از کجا بود؟
طی این چند سال این همه تحقیق و تفحص شده، کدامیک خروجی مفید داشته است؟ این همه وقت و انرژی از مجلس و نمایند گان می گیرد اما خروجی اش چیست؟ به نظرم تا وقتی که شرایط و قوانین تحقیق و تفحص همین باشد هیچ خروجی نخواهد داشت. یکی از وظایف مجلس نظارت است اما برای انجام آن، دیوان محاسبات را بوجود آورده است که در طول سال رصد می کند اما تحقیق و تفحص مستقیم خود مجلس کارایی خاصی ندارد همانطور که هیچکدام طی سالهای اخیر نتیجه نداشته است جز این که خوراکی برای دشمن درست کرده اما چیزی را اصلاح نکرده است. اگر مجلس بعنوان قانونگذار درست عمل کند و دیوان محاسبات را هم که ایجاد کرده است درست عمل کند، هیچ نیازی به تحقیق و تفحص نخواهد بود.
وضعیت انتخابات و میزان مشارکت را چگونه ارزیابی می کنید؟
درحال حاضر برغم برخی تشتت ها اما جو خوبی حاکم است و لیست ها در حال انتشار است و این کمک می کند که مردم بیشتر با نامزدها آشنا شوند. تعدد لیست ها از یکسو نیز باعث می شود هم شناخت مردم بیشتر شود و هم چهره های بیشتری معرفی شوند. تاکنون که فضا و شرایط خیلی خوب بوده است و امیدواریم مشارکت حداکثری داشته باشیم. به نظرم در قم مشارکت این بار از دوره قبل بیشتر خواهد بود.
نکته آخر:
بر اساس مبانی دینی و فرمایشات رهبری، مشارکت در انتخابات یک وظیفه شرعی است و برای پشتوانه نظام باید مشارکت حداکثری داشته باشیم و در درجه بعد، انتخاب اصلح داشته باشیم یا خودمان یا از طریق افرادی که نسبت به آنها شناخت داریم بشناسیم. اصلح را نیز باید بر اساس توانمندی افراد انتخاب کنیم. مشکل فعلی ما در حال حاضر اقتصاد و معیشت است و باید افرادی به مجلس بروند که این تجربه را قبلا در جایی داشته اند و طرح شفافی در این خصوص داشته باشند. اگر این اولویت ها در انتخاب شهروندان دخیل باشد می تواند برای کشور و جامعه تاثیر گذار باشد و خواهیم توانست همچون جنگ تحمیلی، از این تنگناهای اقتصادی و جنگ اقتصادی که برای ما طراحی کردند نیز سربلند بیرون بیاییم.