به گزارش ایرنا، «ماش پتی خارش گرگانی، غذای سنتی کاماجدان شاهکوه، چَکدرمه ترکمنی، کشک زرد سیستانی، بِش برمق قزاق‌ها، پکوره بلوچی و ماش پلو قزلباش از جمله غذاهای اصلی اقوام ساکن گلستان به شمار می‌رود که یکی از ویژگی‌های آن، انتقال سینه به سینه راز و رمز طبخ آنهاست که توانسته عطر و رایحه این خوراک‌ها را به تجربه‌ای غیرقابل تکرار تبدل کند.
همزیستی مسالمت آمیز همراه با مهمان نوازی اقوام ایرانی از جمله ترکمن، سیستانی، قزلباش، بلوچ، قزاق، آذری، کرد و فارس، وجود مراکز متعدد تاریخی و فرهنگی، بیش از ۱۰۰ کیلومتر ساحل دریای خزر و خلیج گرگان، واقع شدن بین ۲ قطب گردشگری شمال کشور و زیارتی مشهد مقدس، گلستان را به سرزمینی مورد توجه در ماه مبارک رمضان قرار داده است.
نشستن بر سفره افطار یا سحر اقوام مهمان نواز گلستانی و لذت بردن از عطر غذاهای بومی و محلی آنها که در کنار طبیعت سرسبز این استان شمالی طبخ می‌شوند، می‌تواند خاطرات و شادمانه‌های خوشی را برای مسافرانی که بهشت گردشگری ایران زمین را به‌عنوان مقصد گذران تعطیلات نوروزی خود انتخاب می‌کنند، ثبت کند.
ماش پتی خارش گرگانی
ماش پتی خارش یکی از غذاهای سنتی و محلی مورد توجه مردم گرگان است که ترکیبی از ماش، گیاهان و رب آلوی جنگلی، لوبیا چشم بلبلی، شکر، سیر، نمک، فلفل و ادویه است.
این خورشت سنتی یکی از غذاهای اصلی مردم گرگان محسوب می‌شود که زنان در هر زمانی حتی برای افطار و سحر ماه رمضان آن را طبخ می‌کنند.
کاماجدان غذای بومی منطقه شاهکوه
کاماجدان نوعی سحری ویژه چوپانان منطقه شاهکوه است که از مواد اولیه‌ای چون برنج، گوشت بره، رب انار و کره حیوانی تهیه و در دیگ مسی به همین نام (کاماجدان) گذاشته و در چاله‌ای پر از خاکستر سُرخ و داغ قرار می‌دهند تا آهسته آهسته از افطار تا سحر پخته شود.
کاماجدان برای میهمان‌های ویژه، داخل تنوری که پس از پخت نان، گرمای زغال آن همچنان در آن وجود دارد، پخته می‌شود.
چکدرمه ترکمنی
چکدرمه یک غذای سنتی ترکمنی با قدمت هزار ساله است که همزمان با برنج، گوشت (اغلب گوسفندی)، رب گوجه یا گوجه و پیاز به همراه روغن، آب و افزودنی‌هایی مانند نمک و فلفل به‌طور سنتی در نوعی دیگ چدنی به نام «قازان» پخته و در سینی گرد بزرگ (مجمعه) سرو می‌شود.
این غذای خوشمزه محلی غذای مخصوص ترکمن‌های گلستان است که از آن بیشتر در مناسبت‌ها (اعیاد، رمضان، عروسی و مراسم سوگواری) استفاده می‌شود.
کشک زرد سیستانی معجونی انرژی زا در رمضان
اقوام سیستانی ساکن در گلستان با توجه به پیشینه کهن فرهنگی از سال‌های دور در تهیه انواع غذاهای مفید، ارگانیک، سالم و مقوی در ظروف مسی و سفالی مهارت دارند.
غذای سنتی کشک زرد که مخلوطی تخمیر و خشک شده از بلغور گندم، سیر، دانه‌ی شوید، دانه‌ی زیره، دانه‌ی گشنیز، پودر زردچوبه، دوغ و مقداری نمک است از گذشته‌های دور تاکنون به عنوان غذایی لذیذ، مغذی، آماده و همیشه در دسترس استفاده می‌شود.
بِش‌برمق قزاق‌های گلستان
یکی از غذاهای سنتی و معروف قزاق‌های ساکن در استان گلستان «بش برمق» است که با گوشت گوساله یا گوسفند، آرد، نخود، گندم یا جو، پیاز، هویج، تخم مرغ و خمیر پخته می‌شود.
این غذا به صورت سنتی و به جای قاشق و چنگال با انگشتان دست خورده می‌شود و به‌همین دلیل بش برمق یعنی پنج انگشت نامیده شده است.
پکوره بلوچی
پکوره یکی از غذاهای مورد علاقه و زینت بخش سفره‌های افطار و سحر اقوام بلوچ ساکن گلستان در ماه مبارک رمضان است و از آرد نخود و گندم، سیب زمینی، گشنیز، ادویه‌های معطر و روغن تهیه می‌شود و پخت آن قدمت بالایی در نزد این قوم دارد.
درست کردن پکوره در منازل اقوام بلوچ در ماه رمضان از اهمیت خاصی برخوردار است و در وقت عصر بانوان اقدام به پخت آن می‌کنند.
ماش پلو قزلباش
ماش پلو یکی از غذاهای محلی اقوام قزلباش گلستان است که با ترکیب ماش، برنج، گوشت چرخ کرده، سبزی کوهستان، زعفران، روغن زیتون و پیاز داغ طلایی روی آتش پخته می‌شود.
عطر و بوی ماش پلو با روغن داغ یادآور روزهای خوش دورهمی‌های کنار سفره‌های افطار است.
نگارستان ایران با ظرفیت‌ها و جاذبه‌های بی‌شمار طبیعی، تاریخی و گردشگری همواره پذیرای مسافران است و در کنار این ظرفیت‌های بی‌بدیل، مسوولان استان هم همه تلاش خود را برای افزایش ماندگاری مسافران رمضان و تبدیل گلستان به مقصد گردشگری رمضانی به کار خواهند گرفت.
استان گلستان حدود ۲ میلیون نفر جمعیت دارد