سیدمجید امامی در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره تاثیرات و نقش اشتراک‌های دینی و مذهبی از جمله آیین افطار که به عنوان میراث ناملموس در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسیده، در تعاملات میان کشورها اظهار داشت: نکته بسیار مهم، سنت‌های مربوط به افطار است؛ افطار یک وعده غذایی معنوی است که مردم با روزه‌داری، لذت افطار را می‌برند و نیز توصیه شده تا آنجایی که می‌توانیم در ماه مبارک رمضان به دیگران افطاری دهیم؛ این نمادی از محبت، اطعام، اکرام و فرهنگ نوع‌دستی مسلمانان و مردم ایران است.
افطار، نمادی از محبت، اطعام، اکرام و فرهنگ نوع‌دستی مسلمانان و مردم ایران است
وی ادامه داد: یکی از وظایف جدی شورای فرهنگ عمومی کشور و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حفاظت از سنت‌ها، آیین‌ها و مواریث فرهنگی ناملموس مردم ایران است. امسال به همت وزارت میراث فرهنگی ،گردشگری و صنایع دستی، افطار به عنوان یک وعده غذایی معنوی و نمادی از میهمانی، دوست‌داشتن، صلح، کمک کردن به دیگران، اکرام و اطعام در فهرست میراث ناملموس جهانی ثبت شد و جشن افطار ملل برای نخستین بار برای اعلام این اتفاق بزرگ و معرفی سنت‌های مربوط به افطار مردم ایران و مسلمانان برای دیپلمات‌ها و سفرای تمام کشورها در محل کاخ موزه سعدآباد برگزار شد.
امامی گفت: تنوع فرهنگ مادی، مخصوصا در عرصه غذا، خوراک، آشامیدنی‌ها و نوشیدنی‌هایی که در افطار مصرف می‌شود نمادی از عمق فرهنگی مردم ایران و مردم در کشورهای اسلامی است. در واقع، ظاهری است که آدرس و اطلاع از باطن می‌دهد. لذا سعی کردیم بین روز قدس و عید فطر، این نماد وحدت را نشان دهیم و با رسانه‌های مختلف هم این را در میان بگذاریم که اگر همین فرهنگ ظاهرا مادی به نام غذای افطار مورد توجه قرار بگیرد، عمق فرهنگی جهان اسلام در جهان بیشتر شناخته می‌شود.
عمق فرهنگی جهان اسلام فراتر از مسائل سیاسی است
وی تاکید کرد: عمق فرهنگی جهان اسلام فراتر از مسائل سیاسی و به درازنای هزاران سال فرهنگ و میراث مردم در کشورهای اسلامی و خصوصا مردم ایران زمین و ایران فرهنگی است.
بی‌زبانی باعث روزمرگی و ضعف منطق فرهنگی ما در توسعه روابط فرهنگی می‌شود
امامی همچنین در این باره که پرداختن به این اشتراک‌ها و ویژگی‌های مذهبی- دینی چقدر می‌تواند در توسعه روابط اقتصادی، فرهنگی ، اجتماعی و ... کمک کند؟ گفت: اساسا برای توسعه روابط فرهنگی - اجتماعی باید مضمون ، لسان و زبان جدید داشته باشیم؛ بی‌زبانی و بی‌لسانی باعث روزمرگی و ضعف منطق فرهنگی ما در توسعه روابط فرهنگی می‌شود.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور افزود: وقتی از مقوله‌ای به نام افطار و جشنی به نام عید فطر و از جشن‌ها و سنت‌های مردم ایران سخن می‌گوییم، حرف نویی است که دنیا کمتر شنیده و مردم ما هم در این مفاهیم هم‌معنا هستند و به ظرفیت‌های جامعه و فرهنگشان در این زمینه افتخار می‌کنند.