مریم جلالی دهکردی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا در تاثیر اشتراک‌های دینی - مذهبی در توسعه تعاملات و روابط فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی اظهار داشت: آداب زندگی ایرانی سرشار از حکمت است و کارکردها، کاربردها و رویکردهای متفاوتی دارد. در جهان امروز که روایت، حرف اصلی را می‌زند و روایت ما از اتفاقات می‌تواند موجب انسجام شود، آدابی مانند نوروز در بهار طبیعت و افطار در ماه رمضان باید به جهان معرفی و واکاوی و در سطح بینش، نگرش و منش مطرح شود.
افطار و نوروز تلاقی فرهنگی بی‌نظیر است
جلالی افزود: افطار و نوروز یک تلاقی بی‌نظیراست برای این که ما یک پیوستار فرهنگی داشتیم، آنچه در غذای ما چشیده، در موسیقی ما شنیده، در لباس و ظرف و تزئینات ما دیده و حتی آن چیزی که در پارچه‌های ما لمس می‌شود، تمام حواس ما حکایت از ریشه و فرهنگ عمیقی دارد که اگر واکاوی شود به مشترکات فرهنگی می‌رسیم.
وی گفت: دنیای امروز بیش از هر چیزی نیازمند مشترکات و تاکید بر آن است و فرهنگ ایرانی، اسلامی ما همیشه بر مشترکات تاکید داشته و تنوع فرهنگی موجود در کشور هم ناشی از همین موضوع است.
معاون صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی خاطرنشان کرد: صنایع‌دستی و هنرهای سنتی که اقتصاد هویت‌بنیان ما است، بتوانیم روزی به اقتصاد فرهنگ توجه کنیم و ارزآوری داشته باشیم و این گنجینه‌های بزرگ که همانند چاه‌های کشف نشده نفت هستند را به جهانیان معرفی کنیم.
جلالی گفت: ثبت جهانی ضیافت افطار و آیین‌های نوروز نشان‌دهنده این است که ما در همه عرصه‌های ملموس و ناملموس به اندازه‌ای گنجینه غنی داریم که می‌توانند در اقتصاد فرهنگ کارایی داشته باشد.
هر کاری را که مردم مشارکت کنند بهترین خواهد بود
وی یادآوری کرد: در معاونت صنایع دستی، سه اتفاق خیلی بزرگ را همه ساله رقم می‌زنیم؛ اول، هفته جهانی صنایع دستی است که در خرداد ماه برگزار می‌شود، دوم، نمایشگاه بین‌المللی صنایع دستی در اردیبهشت ماه و در پایان هر بهمنی همان گونه که ماه بهمن فصل انقلاب است، جشنواره صنایع دستی فجر را داریم. سال گذشته، هشتمین رویداد را برگزار کردیم و امسال نهمین جشنواره برگزار می‌شود که دبیرخانه دائمی دارد.
جلالی خاطرنشان کرد: شعار امسال بر اساس دستورالعملی که سال گذشته داشت، تعیین شده و امسال آنچه در این سه رویداد دنبال می‌شود پیوند نسلی، پاسداشت هویت در پهنه جهانی است.
وی گفت: قطعا امسال سال پرثمری برای ایرانیان است و نشان سال هم که براساس مشارکت مردمی است، نشان دهنده بهترین‌هاست؛ چون هر کاری را که مردم انجام دهند بهترین خواهد بود.
به گزارش ایرنا، پرونده «افطار و سنت‌های فرهنگی اجتماعی آن» ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۲ به عنوان بیست و سومین عنصر میراث‌فرهنگی ناملموس ایران در پرونده‌ای مشترک به نام ایران جمهوری آذربایجان، ترکیه و ازبکستان در فهرست جهانی میراث ناملموس یونسکو ثبت جهانی شد.
در معرفی پرونده افطار آمده است: در همه کشورهایی که در این پرونده عضو هستند، افطار توسط افرادی از هر گروه سنی، جنسیتی، متعلق به پیشینه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و آموزشی که اسلام را به عنوان دین خود می‌شناسند و این عنصر را به عنوان دین خود می‌شناسند، اجرا و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود. افطار در واقع بخش جدایی‌ناپذیر از فرهنگ و هویت آنهاست، چه آنهایی که روزه می‌گیرند و چه افرادی که روزه نمی‌گیرند.
مسلمانان در نهمین ماه قمری از صبح تا غروب از خوردن و آشامیدن خودداری می‌کنند. آداب افطار در پایان هر روز انجام می‌شود و در جوامع مسلمان سعادت و شادی را پس از روزی سخت به ارمغان می‌آورد.
نظر شما