به گزارش ایرنا، بخشی از جنگلهای هیرکانی سلیمآباد تنکابن درحالی سالیان است که به بهانه سفالگری و فعالیت گردشگری در اختیار چند نسل از یک خانوداه قرار گرفته که آنها نه تنها بخش زیادی از جنگل را برای برداشت گلِ تهیه سفال پاکتراشی کردند، بلکه در اقدامی عجیبتر تعداد چهار خانه مدرن هم و باغ کیوی را در این عرصه جنگلی بنا کردند و به گفته شاهدان عینی فعالیت پیشرونده آنها برای تصرف جنگل ادامه دارد و گویا تمام شدنی نیست.
یکی از اهالی روستای سلیم آباد که نخواست نامی از او در گزارش باشد به خبرنگار ایرنا گفت: این محدوده جنگلی بعد از روستای سلیمآباد و پس از عبور از یک جاده خاکی که به دل جنگل میرسد قرار دارد.
به گفته او این خانواده حدود پنج نسل است که در این عرصه مشغول فعالیت سفالگری هستند، البته بخشی از این عرصه مستثنیات بوده و بخشی را هم منابع طبیعی صرفا را برداشت گلِ ساخت ظروف سفالی در اختیار این خانواده قرار داد. این درحالیست که آنها در این مدت علاوه بر برداشت از معدن خاک تهیه سفال، بخش زیادی از جنگل را طی این سالها تصرف کردند، درختان را قطع و سوزاندند و به ساخت خانههایی مدرن که هیچ تناسبی با طبیعت منطقه ندارد، اقدام کردند.
او با بیان اینکه واگذاریای از سوی منابع طبیعی در این عرصه جنگلی انجام نشده و این خانواده حق ساخت و ساز ندارد افزود: منابع طبیعی رای خلع ید این منطقه را دارد اما طی سالهای اخیر به بهانه جلوگیری از تنشهای اجتماعی و واکنشهای تند این خانواده از اجرای حکم ممانعت شد و دیگر نهادهای دخیل در اجرای حکم هم با منابع طبیعی همکاری نکردند.
تصرف و افزایش ساخت و سازها به بهانه های مختلف نظیر گردشگری و دست اندازی های مدام از جمله چالش های اساسی اراضی جنگلی غرب مازندران بوده که بر نگرانی ها افزوده که ضروری است مراجع ذیربط برای رفع این معضل فراگیر تدابیر ویژه ای اتخاذ کنند. نمونه مشابه این اقدام تصرف بخش زیادی از جنگل در منطقه الیمالات واقع در مسیر جاده چمستان - نور در غرب مازندران بود که با واکنشهای زیادی رو به رو و در نهایت به دستگیری مدیر این مجموعه منجر شد.
رییس منابع طبیعی شهرستان تنکابن روز جمعه در ارتباط با فعالیت سفالگری و گردشگری یک خانواده در بخشی از جنگلهای هیرکانی تنکابن به خبرنگار ایرنا گفت: منابع طبیعی رأی خلع یدِ بخشی از این عرصه جنگلی را در اختیار دارد و پیگیر اجرای آن است. بخشی دیگر از این عرصه هم که اخیرا از این سوی خانواده در حال تصرف و پاکتراشی بود نیز نقشه برداری شده و چنانچه عرصه ملی باشد این بخش هم میبایست خلع ید شود.
یاسر منتظری با بیان اینکه این خانواده به بهانه بومگردی و سفالگری تمام این سالها بخش زیادی از جنگل را تصرف و تخریب کردهاند افزود: تمامی پروندههای عرصههای منابع طبیعی تنکابن که توسط این خانواده تصرف شده در حال بررسی است.
منتظری با توضیح اینکه خانواده مذکور در محوطههایی که منابع طبیعی صرفا برای برداشت گل در اختیارشان قرار گرفته بود ساختمان و انبار احداث کرده و در محوطهای دیگر کیوی کشت کرده است افزود: منابع طبیعی حکم تخریب خانهها را هم اخذ کرده و اجرایی میکند.
به گفته او حضور گردشگر و استقبال از این کسب و کار سبب شده که آنها تصرف جنگل را حق خود بدانند و اخیرا هم مشغول پاکتراشی دامنه جنگل بودند.
گفته میشود حدود پنج هزارمتر در یک بخش و حدود ۹ هزارمتر در بخش دیگر توسط این خانوده سفالگر تصرف شده که منابع طبیعی حکم خلع ید بخشهایی از این عرصهها را در اختیار دارد.
مهرداد خزایی پول مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران هم پیش از این اعلام کرد که پرونده اعضای این خانواده که قبلا هم برای تعرض به اراضی ملی در حاشیه مستثنیات متعلق به خود اقدام کرده بودند، از گذشته در دادستانی شهرستان تنکابن تشکیل شده است. روز ۲۰ فروردین سال جاری نیز همکاران منابع طبیعی شهرستان که متوجه تعرض مجدد این افراد به عرصههای جنگلی شدند، بار دیگر موضوع را به دادستانی گزارش دادند.
به گفته او این خانواده علاوه بر اینکه درباره مالکیت زمینهای خانوادگی خود دچار اختلاف هستند، چند بار هم قصد تعرض به اراضی ملی واقعشده در حاشیه مستثنیات خود را داشتهاند و در حال حاضر، هم شکایت اعضای خانواده بر سر زمینهای شخصی خودشان و هم شکایت اداره منابع طبیعی تنکابن از آنها درباره تعرض به عرصههای جنگلی در دادستانی شهرستان در دست پیگیری قرار دارد.
قدمت بالای جنگل های هیرکانی ایران و آذربایجان و تنوع گیاهان آن، سبب ثبت این گنجینه طبیعی در فهرست میراث طبیعی یونسکو در سال ۲۰۱۹ میلادی شد. نخستین درخواست برای ثبتنام جنگل های هیرکانی در فهرست یونسکو توسط کشور آذربایجان صورت گرفت؛ اما بهدلیل قرار گرفتن بخش زیادی از این جنگلها در خاک ایران، با این درخواست موافقت نشد و پس از آن با پیگیری مجدد از طرف ایران، نام جنگل های هیرکانی بهعنوان اثر مشترک کشورهای ایران و آذربایجان، در فهرست یونسکو به ثبت رسید. این جنگلها با عنوان دومین اثر طبیعی از ایران، پس از بیابان لوت، در فهرست جهانی یونسکو شناخته میشوند و در حال حاضر آخرین اثر ثبت شده از ایران در این فهرست است.