به گزارش ایرنا، ساعتی از شب بعد از یک روز کاری طاقت فرسا و شلوغی خیابان‌ها به یکی از معدود پارک‌های اراک متوسل می‌شوم که کمی هوای خنک و دویدن در محیط پارک خستگی را از بین ببرد، همین که شروع به دویدن می‌کنم سگ‌هایی که همراه صاحبانشان برای تفریح حضور دارند به دنبالم می‌دوند و تعدادی آنقدر بزرگ هستند که وحشت حمله از حضور در پارک منصرفم می‌کند.
این حکایت این روزهای پارک‌های اراک است، سگ‌گردانی به یک تفریح و تجملات تبدیل شده است و دیگر به گرداندن یک سگ هم بسنده نمی‌شود و در اکثر مواقع یک فرد چندین سگ را در محیط پارک راهبری می‌کند.
جثه برخی از این سگ‌ها به حدی بزرگ است و زمان قدم‌زدن آنچنان به سمتت نگاه می‌کنند که شک نداری اگر قلاده از دست صاحبش رها شود قطعا به سمتت حمله‌ور می‌شود.
از طرفی در صورت بروز اختلاف یا بحثی جزئی بین افراد سگ گردان و افراد عادی در محیط پارک، اصلا دور از ذهن نیست که از سگ خود به عنوان صلاح استفاده کنند.
موضوع دیگر مربوط به بهداشت است که هیچ اطلاعی از سلامت سگ‌های صاحب‌دار نداری، قانونی هم برای اجبار آن‌ها به انجام واکسیناسیون وجود ندارد پس بنا بر این باتوجه به تماس سگ‌ها با محیط و وسایل مختلف پارک و وجود مدفوع این حیوانات در نقاط مختلف احتمال انتقال بیماری هم وجود دارد.
شورا و شهرداری از نظر قانونی اختیاری ندارند
سخنگوی شورای شهر اراک مهمترین معضل را در برخورد با سگ گردانی قانون عنوان کرد و افزود: متاسفانه شورای شهر و شهرداری از نظر قانون اختیار برخورد با این قضیه را ندارند و در مجموع قانونی برای ممنوع بودن سگ گردانی وجود ندارد.
«عباس خسروانی» ادامه داد: به همین دلیل نمی‌توان مانع رورد افراد همراه با سگ در محیط پارک‌ها شد و این افراد در مکانی می‌توانند حضور داشته باشند.
وی در پاسخ به این سوال که در صورت تهدید امنیت افراد به واسطه وجود سگ گردان‌ها نیز امکان برخورد وجود ندارد؟ عنوان کرد: مجموعه شورای شهر و شهرداری در این خصوص هم اختیار ندارند و در نهایت باید از طریق نیروی انتظامی شکاست و پیگیری شود.
سخنگوی شورای شهر اراک مسئله دیگر را مربوط به بعد اجتماعی دانست و افزود: متاسفانه در مواقعی که به دلایل مختلف از جمله احتمال خطر برای افراد باتوجه به نژاد سگ، ماموران شهرداری به افراد تذکر می‌دهند دیگر افراد حاضر در پارک مانع این تذکر می‌شوند و مردم با این تصور که حق فرد سگ گردان تضییع می‌شود اینگونه برخوردها را دارند در صورتی که دغدغه و موضوع حفظ امنیت سلامت و جان دیگر افراد است.
خسروانی اظهار کرد: تعدد سگ‌ها در محیط پارک و احتمال تماس این حیوان با آبخوری‌ها، همچنین گشت زنی بر روی چمن‌ها، محل اشکال است چراکه شهروندان به ویژه کودکان از این محیط‌ها استفاده و احتمال انتقال بیماری نیز وجود دارد.
وی خاطر نشان کرد: همانطور که در اخبار شنیده شده است افراد متعددی از سگ‌های خانگی در شهرهای مختلف آسیب دیده‌اند و در این خصوص باید مطالبه مردمی وجود داشته باشد و مجلس شورای اسلامی قوانین محکمی در نظر بگیرد.
به گزارش ایرنا، در این خصوص پیگیری‌هایی از نیروی انتظامی استان شد که این ارگان نیز به دلیل نبود قوانین در خصوص سگ‌گردان‌ها یا نبود قانون ممنوعیت وجود این حیوانات در محیطی مانند پارک‌ها امکان برخورد با افراد را ندارند و در صورت بروز حادثه نیز فرد حادثه دیده باید اقدام به شکایت کند که بعد از رسیدگی و مراحل قانونی تصمیمی اتخاذ شود.
کلام آخر...
بسیاری از کشورهای پیشرفته برای سگ‌های خانگی قوانین محکمی دارند که صاحبان آن‌ها را ملزم به رعایت اصول اخلاقی تعیین شده می‌کند.
به عنوان نمونه در کشور هلند که البته هیچ سگ بدون صاحبی وجود ندارد، در صورت رها شدن سگ توسط صاحب او فرد به پرداخت جریمه و تحمل زندان محکوم می‌شود، همچنین در صورت واکسینه نشدن سگ باز هم جریمه و زندان در انتظار فرد است و در کنار این موارد افراد صاحب سگ باید به دولت مالیات پرداخت کنند.
در انگلستان برای خرید و فروش سگ و گربه که باید از طریق مراکز مجوزدار انجام شود قوانین وضع شده وجود دارد تا رها کردن ادرار و مدفوع سگ در معابر که در این صورت صاحب سگ باید فضا را پاکسازی نماید در غیر این صورت به پرداخت سنگین محکوم می‌شود.
در این کشور برای گرداندن سگ‌هایی که رفتار خطرناک دارند جریمه و توقیف در نظر گرفته شده است و قانون ممنوعیت وجود سگ در پارک بدون قلاده وجود دارد و اگر سگی حتی باعث وحشت یک شهروند شود صاحب او مورد پیگرد قانونی قرار می‌گیرد و اگر فرد آسیب ببیند حتی تا دو سال زندانی برای صاحب سگ در نظر گرفته می‌شود.
نروژ، سوییس، قطر یا ترکیه نیز دیگر کشورهایی هستند که قوانین محکم برای صاحبان سگ‌های خانگی دارند که این چارچوب قوانین ضمن تامین امنیت و سلامت جامعه افسارگسیختگی در این خصوص را مهار می‌سازد.
وضع قوانین سگ را از "صرفا یک شیء" تزیینی خارج می‌سازد و امنیت را تضمین می‌کند، و خلاء این قانون باعث شده است که در کشوری اسلامی هیچ تابلو ورود سگ ممنوع در محیطی مانند محیط پارک که مردم از آن استفاده دارند وجود نداشته باشد همچنین نجاست سگ در همه مکان‌ها رها که در کنار مباحث دینی به ایجاد آلودگی و انتقال بیماری منجر شود.
اراک شهری فاقد محیط تفریحی مناسب است و تنها دلخوشی شهروندان در روزها و شب‌های گرم سال استفاده از محیط پارک است و اگر این محیط هم در سیطره سگ‌گردان‌ها باشد باید پرسید که شهروندان این شهر صنعتی دقیقا از چه مکانی برای ساعتی اوقات فراغت استفاده کنند؟