به گزارش خبرنگار ایرنا، هرچند که موافق کار هیچ کودکی در جامعه نیستیم که بیش از ۸۰ درصد آنها را در پایتخت، اتباع خارجی تشکیل می‌دهند اما حال که تعداد زیادی از این کودکان در استثمار مافیاهای مختلف قرار دارند حداقل ساماندهی آنها با اقداماتی همچون شناسنامه‌دار کردن می‌تواند تا حدودی برخی از مشکلات این کودکان را حل کند.
مشکلاتی که اگر چه حل‌شدنی نیست مگر اینکه کودک کار به آغوش گرم خانواده یا تحصیل و فعالیت در کلاس درس و مشق بازگردد.
زندگی کودکان کار سراسر زحمت و تلاش است اما زمانی که همه منافعی که از این وضعیت به دست‌شان برسد شاید خستگی از تَن آنها خارج شود اما اینگونه نیست و بسیاری از این کودکان ساعت‌ها پشت چراغ قرمز، سرچهارراه‌ها و در خیابان‌ها مشغول فروش همه ملزومات و کالاهای موردنیاز مردم هستند اما در نهایت پاسی از شب همه درآمد آنها نصیب مافیایی می‌شود که پشت پرده است و هیچ کسی آنها را نمی‌شناسد.
کودکی بهترین دوران هر فردی است اما این کودکان از زمانی که چشم به این دنیا گشوده‌اند با کار، فعالیت شبانه‌روزی و بخور و نمیر روزگار آشنا شده‌اند، حال که مسیر ساماندهی آنها فراهم شده است، مسیرهایی برای شناسنامه‌دار شدن آنها و به رسمیت شناخته شدن آنها فراهم شده است.
تدوین شیوه‌نامه جدیدی برای ساماندهی کودکان کار
کارشناس اداره اتباع و مهاجرین خارجی گفت: برای کودکان کار اتباع مجاز اثرانگشت و شناسنامه تعریف خواهد شد و برخلاف گذشته برای افراد غیرمجاز هم ثبت اثرانگشت انجام می‌شود.
اداره اتباع با انگشت‌نگاری کودکان کار قدم بزرگی برداشته است علاوه بر این شیوه‌نامه جدیدی برای ساماندهی کودکان کار به اداره اتباع ابلاغ شده است
اشرف محسنی با اشاره به اینکه کودکان کار مشکل بزرگی هستند، اظهار کرد: از کودکان کار حمایت نمی‌کنیم، اگر حمایت از کودکان کار صورت گیرد جمعیت بسیاری از کودکان کار در سطح شهر پراکنده می‌شوند تا ثبت شده و از آنها حمایت شود به طور قطع باید قوانین بازدارنده باشد تا خانواده‌ها اجازه کودک کار شدن فرزندان خود را ندهند و ترس از باطل شدن مدرک آنها داشته باشند.
این کارشناس اداره اتباع تاکید کرد: برای کودکان کار اتباعی که مجاز هستند، اثرانگشت و شناسنامه تعریف خواهد شد این در حالی است که در گذشته این امر صورت نمی‌گرفت.
۷۰ هزار کودک کار در پایتخت
۷۰ هزار کودک کار در خیابان‌های تهران فعالیت دارند که ۸۰ درصد از این افراد ایرانی نیستند و اکنون یک نهاد مشخص و رسمی در زمینه ساماندهی کودکان کار معرفی نشده است
سوده نجفی، رییس کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران گفت: ۷۰ هزار کودک کار در خیابان‌های تهران فعالیت دارند که ۸۰ درصد از این افراد ایرانی نیستند و اکنون یک نهاد مشخص و رسمی در زمینه ساماندهی کودکان کار معرفی نشده است، با وجود تعداد متولیان متعدد، آمار کودکان کار در کشور و به ویژه در شهر تهران روز به روز در حال افزایش است.
اما با این وجود سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران درباره ساماندهی کودکان کار آمارهایی ارائه داد که در ۲ مرحله ۵۶۱ کودک کار و خیابان ساماندهی شدند که در مرحله اول ۴۸۲ کودک و در مرحله دوم ۷۹ کودک مورد ساماندهی قرار گرفتند.
با توجه به وجود ۷۰ هزار کودک کار در پایتخت آیا ساماندهی این تعداد اندک می‌تواند در سر و سامان بخشیدن به وضعیت این کودکان تاثیرگذار باشد. آیا این اقدامات می‌تواند منجر به رشد تعداد کودکان کار و ساماندهی آنها در مراکز بهزیستی و دیگر نهادهای متولی شود. بنابراین باید موضوعات مهمی همچون ساماندهی و شناسنامه‌دار کردن این کودکان را در مسیری مشاهده کرد که بر افزایش این افراد در خیابان‌ها هم تاثیر نداشته باشد.
هر چند که بسیاری از کودکان کار با آمار حدود ۸۰ درصد در خیابان‌های تهران از اتباع خارجی هستند و ساماندهی و شناسنامه‌دار کردن آنها هیچ تاثیری بر روند کاهشی آنها نخواهد داشت زیرا آنان این کار را به عنوان یک شغل پذیرفته‌اند. حال با وجود چنین دیدگاهی باید به این وضعیت در شرایط بهتری رسیدگی کرد.
اتباع، کودکان کار را به سر چهارراه‌ها می‌فرستند
اینکه اتباع خارجی تمایل زیادی به کار در خیابان دارند بر کسی پوشیده نیست زیرا آمارها نشان می‌دهد که این اقدام از سوی آنها پذیرفته شده است به گونه‌ای که مدیرکل بهزیستی استان تهران نیز در این باره گفت: ۸۲ درصد کودکان کار و خیابانی شناسایی شده اتباع هستند، در اجرای طرح ساماندهی کودکان کار و خیابان مشخص شد اکثر کودکان خیابان را اتباع غیرمجاز تشکیل می‌دهند و هیچکدام از کودکان خیابان ایرانی نیازمند نیستند.
محمد نصیری افزود: کودکان کار و خیابان از اتباع، اکثرا اتباعی بودند که اقامت آنها زیر سه ماه در ایران و عمدتا غیرمجاز و غیرقانونی بوده است. این نشان می‌دهد اتباعی که به ایران می‌آیند، قبل از هرکاری، کودک خود را سرچهارراه می‌فرستند.
وی ادامه داد: ۱۸ درصد از کودکان کار و خیابان، ایرانی بودند که هیچکدام از آنها از خانواده نیازمند نبودند. یعنی دهک درآمدی و سطح درآمد و وضعیت اقتصادی برحسب گزارش‌های مددکاری، مشخص شد هیچکدام خانواده نیازمند نبودند و مدل فرهنگی خانواده به گونه‌ای بوده که کودک باید سرچهارراه کار کند.
به گفته وی، موضوع اصلی این است که این فرآیند می‌تواند در بلندمدت به صورت فرهنگ درآید که مردم همراه طرح ساماندهی کودکان کار و خیابان شوند.