به گزارش خبرنگار ایرنا، مردم مازندران قرن های متمادی با عزاداری های مختلف تلاش کردند فرهنگ ایثار و شهادت را نسل به نسل زنده نگه دارند.
مازندرانی ها اسلام خود را با تشیع آغاز کردند و تاکنون میراث دار ارزشمندی برای خاندان عصمت و طهارت بوده و فرهنگ عزاداری امام حسین (ع) زنده نگه داشت.
مردم این خطه از شمال با اجرای مراسم‌هایی همانند تشت گذاری، کرب زنی، دسته‌روی، سینه زنی، اطعام و نذری دهی، صبح خوانی، شام غریبان و قوم بنی اسد که امروز این سنت‌ها به فرهنگ مردم مازندران تبدیل شده است عشق و ارادت خود را به غم انگیزترین حادثه تاریخ اسلام اعلام کرد و با اجرای این مراسم‌ها نقش ممتازی در انتقال فرهنگ ایثار و شهادت در مکتب علوی و حسینی دارند.
کرب زنی که به عنوان نمادی از ابراز پشیمانی طوایف و مردمی است که در دشت کربلا ساکن بودند و به کمک امام حسین (ع) و یاران با وفایش نرفتند، است.
کرب تکه چوبی است تراشیده به اندازه‌ای که در کف دست جای می‌گیرد و سطح بیرونی آن صاف و در پشت آن بندی قرار دارد که به پشت دست می‌افتد و با ضرب‌های خاص نواخته می‌شود و با زدن این دو تکه کرب به هم فرد کرب زن ضرب کرب را از زمین آغاز کرده و به سمت آسمان بالا می‌برد.
این نوع عزاداری با شور و حرارت در برخی از حسینیه های جنوب بابل رایج است و طرفداران زیادی در بین جوانان دارد.