نوشهر- ایرنا - نصب چمن مصنوعی به جای چمن طبیعی در میادین ورزشی از جمله ورزشگاه های فوتبال به اعتقاد کارشناسان با توجه بروز چالش های زیست محیطی و فیزیکی برای ورزشکاران نیازمند بازنگری است.

به گزارش ایرنا، اگرچه آراستن زمین های ورزشی با چمن مصنوعی به گفته ورزشکاران و کارشناسان چندان زیبنده نیست اما بروز صدمات سخت در مفاصل مختلف بدن به خصوص در زانو، مچ پا، ستون فقرات و عضلات درگیر ساق پا و زانو از جمله موارد مهمی است که برای بازیکنان بر روی چمن مصنوعی رخ می دهد که ادامه تمرینات و انجام مسابقات مکرر باعث کوتاهی دوران ورزشی شخص ورزشکار می شود.

باوجود بهره گیری از علم روز به تدریج کیفیت چمن مصنوعی در ورزش فوتبال بالاتر رفته و کفش ها هم اصلاح شده ولی باز هم میزان آسیب دیدگی به خصوص پیچ خوردن مفصل زانو و پارگی "لیگامان کروشیت قدامی" در چمن مصنوعی در کشور ما به گفته کارشناسان امر بالا است.

برخی از کارشناسان معتقدند ورزشکاران برای نحوه بازی روی چمن مصنوعی باید آموزش ببینند و حتی کیفیت چمن های مصنوعی و همینطور کفش های ورزشکاران باید مورد بازبینی قرار گیرد تا ورزشکاران بیشتر دچار آسیب دیدگی نشوند.

بر اساس آمار موجود، چمن مصنوعی از سال های قبل در کشورهای آمریکایی و اروپایی متداول شد که در ابتدای بازی روی این چمن، آمار آسیب دیدگی ها به علت پیچ خوردگی و چسبیدن کف پای ورزشکار به چمن مصنوعی، بالا گزارش شده بود.

مهمترین عارضه ای که افراد ورزشکار در بازی های فوتبال، بستکبال و هندبال با آن مواجه می شوند به گفته کارشناسان بهداشتی، "پارگی لیگامان یا رباط کروشیت قدامی" است که این آسیب به بی ثباتی مفصل زانو و پیچ خوردگی های مکرر و در نهایت پارگی منیسک ها و تخریب غضروف مفصلی منجر می شود.

استاندارد سازی محیط های ورزشی یکی از مهمترین پیش زمینه برگزاری رقابت‌های فوتبال در عرصه های داخلی و جهانی است تا جایی که مهمترین رکن اعطای میزبانی به یک کشور به روز بودن استادیوم است.

در استان مازندران ۲ هزار و ۸۹۹ باشگاه ورزشی فعالیت می‌کنند.

در این استان ۱۸۰ هزار ورزشکار به صورت سازماندهی با پوشش بیمه ورزشی فعالیت دارند

معایب چمن مصنوعی، در ۲ بخش زیست محیط و ورزشی

مدرس رشته تربیت بدنی دانشگاه های آزاد اسلامی غرب مازندران در این ارتباط گفت :متاسفانه در سال های اخیر احداث زمین فوتبال با چمن مصنوعی در بسیاری از شهرهای کشور رواج یافته است شاید به نوعی اژ لحاظ اقتصادی مرقوم به صرفه باشد اما در طولانی مدت آسیب های اقتصادی آن بیشتر است.

رشاد کیالاشکی روز چهارشنبه در گفت و گو با ایرنا معایب چمن مصنوعی را در ۲ بخش زیست محیطی و ورزشی تقسیم بندی کرد و افزود : بخش زیست محیطی در هوای گرم نه تنها باعث کاهش دمای هوا نمی شود بلکه دمای هوای ورزشگاه و محیط اطرافش بالا می رود که شرایط زندگی را برای جانوران اطرافش سخت می کند و همچنین گازهایی که بر اثر گرما توسط گرانول های لاستیکی متصاعد می شود و آنگاه آسیب به محیط زیست می رساند.

وی ادامه داد : در بخش ورزشی به ۲ موضوع عملکرد و آسیب های ورزشی می توان اشاره کرد.

این استاد دانشگاه یادآور شد : در بخش عملکرد طبق گزارش‌هایی که از ورزشکاران داشتند ترس از سطح سفت سبب می شود تا عملکرد ورزشی آنان کم شود و همچنین دمای زیاد چمن مصنوعی سبب افزایش دمای بدن ورزشکاران می شود که متعاقب آن بر عملکرد ورزشی آنان تاثیر می گذارد.

کیالاشکی خاطرنشان کرد : در بخش آسیب‌های ورزشی درصد زیادی از ورزشکاران گزارش کردند که میزان آسیب دیدگی در چمن مصنوعی بیشتر از چمن طبیعی می باشد.

به گفته وی همچنین سطح سفت چمن مصنوعی سبب می شود تا نیروی وارده بر اثر وزن بدن کمتر جذب زمین شود این که بیشتر نیرو به مفاصل مچ زانو و کمر وارد می شود که باعث آسیب دیدگی این اندانها می شود.

وی بیان کرد : میزان خراشیدگی پوست بر اثر افتادن روی سطح چمن مصنوعی خیلی بیشتر از چمن طبیعی است و در نهایت گرمای زیاد سطح چمن مصنوعی در هوای گرم باعث تاول زدن کف پای ورزشکاران می شود.

کیالاشکی تصریح کرد : در بررسی های انجام شده از سوی کارشناسان، چمن ورزشگاه‌ها به تغذیه مناسب، مبارزه با آفات و بیماری ها، سموم قارچ‌کش بویژه در فصول گرم، هوادهی بر اساس تعداد مسابقات، چمن‌زنی، کاور کشی در فصول سرد سال، سیستم‌های گرمایشی و آبیاری بر اساس دمای هوا و شرایط آب و هوایی منطقه و شرایط فیزیکی زمین و بسیاری دیگر از مراقبت‌ها نیاز دارد.

کارشناسان امور بهداشتی و ورزشی در غرب مازندران معتقدند استفاده مکرر از زمین های چمن مصنوعی برای سلامتی ورزشکاران مضر است که باید فکری برای چالش اتخاذ شود.

نکته مهم دیگر این که این کارشناسان می گویند استفاده و حضور مداوم در زمین های چمن مصنوعی به دلیل ترکیبات شیمیایی و پلاستیکی آن، غیربهداشتی است که در دراز مدت می تواند موجب ابتلا فرد به بیماری های ریوی شود.

بنابراین با در نظرگرفتن جوانب امر لازم است برای رفع این چالش اساسی در بخش ورزش کشور، کارهای تحقیقاتی و پژوهشی از سوی مراجع مربوط صورت گیرد تا برای همیشه دغدغه های فرارو برطرف بشود.

در استان مازندران ۱۸۰ هزار ورزشکار به صورت سازماندهی با پوشش بیمه ورزشی فعالیت دارند.