به گزارش ایرنا از استانداری مازندران، سازمان مدیریت پسماند استان مازندران در اطلاعیه ای آورده است: "در راستای تحقق مدیریت یکپارچه پسماند در سطح استان سازمان مدیریت پسماند استان مازندران در نظر دارد نسبت به شناسایی ایده ها و طرح های سرمایه گذاری این حوزه اقدام کند.
در این راستا از تمامی شرکتهای فعال و دارای سابقه فنی و اجرایی مرتبط در سطوح داخلی و بین المللی دعوت به عمل می آید تا سوابق و رزومه اجرایی خود را به همراه ایده ها و طرح های پیشنهادی با تاکید بر سرمایه گذاری برای ساماندهی به وضعیت مدیریت پسماند استان در قالب یک بسته جامع به این سازمان ارائه نمایند.
بسته های پیشنهادی در کمیته فنی سازمان مدیریت پسماند استان مورد بررسی تخصصی قرار خواهد گرفت و پس از شناسایی شرکتهای توانمند و واجد صلاحیت، جلسات تکمیلی برای تعیین سازوکار عملیاتی نمودن ایده های منتخب برگزار خواهد شد.
بدیهی است سازمان در رد یا قبول کلیه پیشنهادهای واصله مختار بوده و اولویت با ایده ها و طرح هایی خواهد بود که مشتمل بر بکارگیری فناوری های روزآمد حوزه مدیریت پسماند و مدل های استاندارد سرمایه گذاری (با تامین مالی از منابع غیردولتی) باشند.
متقاضیان می توانند بسته های پیشنهادی خود را حداکثر تا پایان وقت اداری روز چهارشنبه مورخ ۱۴۰۳/۰۵/۳۱ به آدرس ساری، خیابان انقلاب، استانداری مازندران، طبقه همکف، اداره کل دفتر امور شهری و شوراها، اتاق (۱۰۹)، کد پستی ۶۹۳۵۵-۴۸۱۴۶ یا آدرس ایمیل pasmand@mail.ir ارسال نمایند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید با شماره تلفن ۳۴۴۵۰۲۱۳-۰۱۱ تماس حاصل کنید. "
به گزارش ایرنا، اگر چه کمر معضل زباله و پسماند در مازندران طی ۲ سال گذشته با پیگیریهای مداوم و اجرای برنامههای هدفمند شکسته شده، ولی خشکاندن ریشه عمیقی که طی دستکم سه دهه در جای جای استان دوانده نیازمند تداوم پیگیری و نظارت است؛ برنامهای که تحقق آن مطالبه مهم مردم مازندران بهشمار میرود.
معضل پسماند سال های طولانی است که گریبانگیر مازندران سرسبز است و در برهه های مختلف سه دهه گذشته در برخی مناطق تبدیل به بحران چند وجهی شد. مثلا در دهه ۷۰ معضل زباله در انجیلسی شهرستان بابل تبدیل به بحران اجتماعی و امنیتی شده بود. زباله شهرستان ساری هم چند سال پیش وضعیت مشابهی پیدا کرد.
در شهرستان آمل وجه زیست محیطی این معضل به سنگی بزرگ جلوی پای اجرای بزرگ ترین سد استان تبدیل شده است. قصه تلخ دپوی زباله در سواحل محمودآباد همچنان نقل محافل است. شاید اگر آتش سوزی چند سال پیش نبود، کسی در مازندران هیچگاه متوجه کوه زباله فریدونکنار نمی شد.
اگر چه قصه تلخ معضل زباله برای بومیان مازندران تکراری است، چون درد و رنج و جان سختی آن در برابر راه حل های متنوع را با گوشت و استخوانشان لمس کرده اند، ولی برای غیربومیان هم ناآشنا نیست، چون اگر حتی سابقه یک بار سفر زمینی به مازندران را داشته باشند، بوی تعفن زباله های انباشته در جای جای استان قطعا مشامشان را آزرده است. اغراق نیست اگر گفته شود در مسیر تمامی ۲۲ شهرستان مازندران مقاطعی وجود دارد که ناگهان دمه هوای متعفن چونان پتکی آهنین بر مشام آدم می کوبد.