بدون شک رسانهها بهعنوان عاملی فراگیر برای اطلاعرسانی عمومی و ابزاری جهت توسعه همهجانبه کشور نیاز به افراد متخصص و باتجربه به منظور فعالیت در حوزههای مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دارند تا با به کارگیری از دانش این افراد بتوانند گامهای مؤثری در مسیر اعتلای کشور بردارند.
آموزش یا بکارگیری افراد حرفهای؟
این روزها آنچه بیش از همه بر سر زبان عدهای از فعالان رسانهای در استان فارس افتاده نیاز جدی خبرنگاران به آموزش است؛ آنها معتقدند رسانه های فارس نیازمند برگزاری دورههای آموزشی برای بالا بردن سواد رسانهای افراد فعال در این عرصه هستند.
آنها روز خبرنگار را فرصت خوبی برای مطالبهگری از مسئولان استان جهت فراهم ساختن شرایطی مطلوب به منظور برگزاری دورههای آموزشی دانستند و مسئولان هم قول پیگیری این درخواست را دادند و حتی مقرر شد این مهم در دستورکار متولیان امر قرار گیرد.
بدون تردید در دنیای امروز فراگرفتن آموزش و کسب مهارتهای عمومی و تخصصی در فعالیتهای مختلف از اهمیت ویژهای برخوردار است چرا که ایمنی و امنیت فعالیت را تضمین میکند، در حقیقت فراهم ساختن زیرساختهای آموزشی و بالا بردن توانمندیهای افرادی که میخواهند به عنوان خبرنگار پا به عرصه خبر و رسانه بگذارند ضرورتی انکارناپذیر است که میتواند در وهله نخست به تقویت و چشمانداز رسانه و در گام دوم به ارتقای جامعه کمک شایانی کند.
اما آنچه بیش از مهیا ساختن شرایط آموزش در رسانه های فارس اهمیت دارد پاسخ دادن به این پرسش است که برخی افراد غیرمتخصص که از توانمندی لازم برای فعالیت در این حرفه برخوردار نیستند چرا و چگونه پا به این عرصه گذاشتهاند که حالا باید تدابیر کافی برای آموزش آنها اتخاذ شود؟
نادیدهگرفتن افراد حرفهای و برجستهتر کردن افراد غیرمتخصص
شاید یکی از دلایل این اتفاق ناخوشایند را بتوان نادیدهگرفتن افراد حرفهای و برجستهتر کردن افراد غیرمتخصص در این عرصه دانست چراکه در سالهای اخیر بسیاری از خبرنگاران توانمند و متخصص به دلیل نادیده گرفته شدن و مهیا نشدن فعالیت حرفهایشان با تمام علاقهای که به ادامه کار داشتند مجبور به ترک رسانه شدند و رسانهها نیز به جای حمایت از این خبرنگاران حرفهای، جایگزین کردن افراد دیگری را حتی به قیمت پایین آمدن کیفیت کار در اولویت قرار دادند.
یکی از تلخترین اتفاقاتی که این روزها در رسانه های فارس بیش از هر چیز دیگر نگرانکننده است پررنگ و برجستهتر شدن خبرنگارنماهاست؛ کسانی که بدون هیچ تجربهای و بر اساس گزینشهای روابطی بر سر کار آمدهاند و در کسوت به اصطلاح اهالی رسانه به فعالیت مشغول شدهاند.
اینکه در رسانه افراد غیرحرفهای به کار گرفته شوند و سپس به دنبال راهکارهایی برای ارتقای آموزشی آنها باشیم قرار گرفتن در مسیری است که شاید پایانی نداشته باشد، اینکه چرا باید بدون در نظر گرفتن کار و اخلاق حرفهای مجوز ورود عدهای به این عرصه صادر شود و بعد به دنبال تقویت زیرساختهای آموزشی باشیم حرکت در راهی است که بدون شک به بیراهه ختم میشود.
خبرنگاری به عنوان شغل دوم
و اما از دیگر مشکلاتی که موحبات افت کیفی رسانه های استان فارس را فراهم کرده این است که برخی از افراد فعال در این عرصه فعالیت خبرنگاری را به عنوان شغل دوم خود پذیرفتهاند و تجربیات این حوزه در طول مسیر پرتلاطم خبرنگاری تنها آموزش کسب شده برای اکثر آنها محسوب میشود.
این در حالیست که محدودیت جغرافیایی دانشگاه یا رشتههای مربوط به خبر و رسانه و هزینههای دریافتی هم برای تمامی افرادی که پا به این عرصه گذاشتهاند مقدور نیست اما میتوان یک سری الزامات را برای وارد شدن به این وادی به وجود آورد تا این حرفه مقدس زیر سئوال نرود.
به طور کلی فقدان خبرنگاران آموزش دیده باعث شده که برخی رسانهها به جای تولیدات حرفهای در این عرصه، صفحات خود را منوط به رپرتاژ آگهیهایی کنند که تنها تبلیغ هستند و یا با اکتفا به تولیدات کماثر به فعالیت خود ادامه دهند.
اما نباید فراموش کرد که امروز رسانه حرف اول ارتباطات را در دنیا میزند بنابراین سرمایه گذاری در این بخش و به کارگیری افراد حرفهای میتواند استان و کشور را از بحران دور و به توسعه نزدیک کند.
خبرنگار ایرنا در مرکز شیراز *