روح الله یزدانی روز سه شنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: سرطان های معده، پوست، مری و روده بزرگ در رتبه بعدی بیشترین نوع سرطان در میان بانوان خراسان شمالی قرار دارند.
وی با اشاره به باورهای غلط جامعه در حوزه درمان سرطان، گفت: هر قدر سرطان دیرتر تشخیص داده شود، درمان و کنترل آن گران تر و کم اثرتر است بنابراین هر میزان در حوزه پیشگیری سرطان سرمایه گذاری کنیم، اثربخشی بالاتری خواهد داشت.
یزدانی افزود: در بیشتر سرطان ها به ازای یک ماه تاخیر میزان مرگ ۱۰ تا ۲۰ درصد افزایش خواهد داشت اما در مورد سرطان پستان به ازای هر هزار بیمار مبتلا، تاخیر یکماهه ۱۰ مورد به موارد مرگ و میر اضافه می کند.
مدیرگروه بیماری های غیرواگیر دانشگاه علومپزشکی خراسانشمالی خاطرنشان کرد: سه تا ۶ ماه تشخیص و درمان زودتر به حیات بیمار بسیار کمک می کند بنابراین نباید اقدامات تشخیصی و درمانی سرطان را به تاخیر انداخت.
وی با اشاره به ارائه خدمات رایگان غربالگری و تشخیص سرطان در مراکز بهداشتی خراسان شمالی، گفت: مراکز بهداشتی، درمانی زیرپوشش دانشگاه علوم پزشکی استان برای افرد بالای ۳۰ سال غربالگری و تشخیص زود هنگام سرطان پستان، سرطان دهانه رحم و سرطان روده بزرگ را انجام می دهند.
یزدانی افزود: بیماران چنانچه نیاز به پیگیری و ارجاع به مراحل بالاتر داشته باشند هماهنگی ها و راهنمایی های لازم در این زمینه انجام می شود.
وی تصریح کرد: بانوان استان میتوانند با مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی محل سکونت خود از خدمات غربالگری و تشخیص زود هنگام سرطان بهرهمند شوند.
شناسایی ۹ مورد مبتلای بدخیم سرطان پستان
مدیرگروه بیماری های غیرواگیر دانشگاه علومپزشکی خراسانشمالی پفت: ۱۳ هزار و ۳۰۵ نفر از زنان در گروه سنی ۳۰ تا ۶۹ سال از نظر سرطان پستان در پایگاه های سلامت و مراکز خدمات جامع سلامت توسط ماماها ارزیابی و تعداد ۹ نفر موارد بدخیم شناسایی شدند.
وی ادامه داد: همچنین ۱۰ هزار و ۴۴۱ نفر از زنان در گروه سنی ۳۰ تا ۵۹ سال از نظر سرطان دهانه رحم مورد ارزیابی قرار گرفتند و چهار مبتلای بدخیم شناسایی شدند.
خراسان شمالی روی کمربند سرطان قرار دارد که از شمال ایران و از استان هایی همچون گلستان آغاز شده و تا شمال چین ادامه دارد و به همین دلیل آمار برخی از سرطان ها از جمله سرطان دستگاه گوارش در آن از میانگین کشور بیشتر است و روند افزایشی دارد.
این استان حدود یک میلیون نفر جمعیت دارد که ۴۴ درصد آنان در نواحی روستایی سکونت دارند.