به گزارش خبرنگار ایرنا؛ حب وطن در خون کُردها موجب می زند و این عرق به مام میهن توان آنها را در هشت سال جنگ نابرابر در مقابل دشمنان دوچندان کرد و نگذاشت ایران اسلامی محل جولان شیاطین شود و دلیرانه متجاوزان را به عقب راندند و خون خود را در مرزها سپر وطن کردند و پس از جنگ نیز با همان روحیه و رشادت از کیان این مرز و بوم دفاع می کنند.
خون کُرد و غیر کرد و شیعه و سنی در مناطق کُردنشین ایران با هم عجین شده و ثمره آن تقویت پایه های وحدت و اتحاد است و نتیجه آن هم ایرانی مقتدر و امن و امان شده که فرزندانش در ثبات و امنیت روزگار سپری می کنند.
جنگ تحمیلی که هشت سال به طول انجامید از استان کرمانشاه با اشغال شهر قصرشیرین آغاز شد و با عملیات مرصاد در این استان به پایان رسید و مردمان کُرد این دیار دلیرانه در مقابل تجاوز بعثی ها و ضد انقلاب ایستادند و نگذاشتند یک وجب از این خاک به دست بیگانگان بیافتاد و نامشان در تاریخ ماندگار شد.
یکی از روزهای ماندگار در تقویم دفاع مقدس، ۲۶ مرداد است، سالروز شکست حصر پاوه؛ ۴۵ سال پیش در چنین روزی شهر مرزی پاوه در شمال غربی کرمانشاه به دست ضد انقلاب و منافقین افتاد و به قصد تجزیه آن شهر به محاصره آنان درآمد و مردم نیز از دست آنها به تنگ آمده بودند.
قدیمی های پاوه نقل می کنند که در زمان محاصره شهر به دست ضد انقلاب، آب و برق را از مردم قطع کردند و اهالی را تحت فشار قرار می دادند که باید به گروهک های ضد انقلاب بپیوندند و از جمهوری اسلامی برائت بجویند اما مردم باب میل آنها رفتار نکردند.
حصر شهر پاوه ۶ روز به طول انجامید تا اینکه سرانجام مردم و مسوولان از دست ضد انقلاب به تنگ آمدند و به امام خمینی (ره) نامه نوشتند و از بنیانگذار جمهوری اسلامی خواستند به یاری آنها بشتابد تا اینکه امام امت این درخواست مردم را اجابت کرد و به ارتش دستور داد حصر پاوه را بشکنند.
شهر پاوه در معادلات ضد انقلاب که سودای خودمختاری کردستان را داشتند، اهمیت بسیاری داشت. عمده مردم این شهر هوادار انقلاب بودند و از این رو تصرف این شهر می‌توانست کلید پیروزی و تسلط ضد انقلاب بر کل کردستانات باشد. اهمیت شهر پاوه باعث شد در مردادماه ۱۳۵۸ چند هزار نفر از گروهک‌های ضد انقلاب و چپگرا به پاوه حمله کنند.
در این سو حدود ۲۰۰ پاسدار محلی و ۶۰ پاسدار غیربومی و چند نفر از نیروهای ژاندارمری دفاع سرسختانه‌ای در برابر مهاجمان انجام دادند، در نهایت بامداد ۲۷ مردادماه ۱۳۵۸ درست در لحظاتی که کم مانده بود ضد انقلاب، خانه پاسدارهای پاوه را تصرف کند زیرا شهر به طور کامل در محاصره مهاجمین مسلح قرار گرفت و از گوشه و کنار شنیده می‌شد که پاوه سقوط کرده است.
این موضوع موجب نگرانی و ناراحتی مردم منطقه شد و همه نگران موقعیت این شهر مرزی بودند و سقوط پاوه می‌توانست بر وضعیت دیگر شهرهای مناطق کُردنشین اثر بگذارد و روحیه مردم و زمندگان اسلام را تضعیف کند.
در تاریخ ۲۶ مرداد پیام قاطع حضرت امام (ره) مبنی بر شکستن محاصره پاوه صادر شد و در پی آن مهاجمان به کوه‌های اطراف فرار کردند و نیروهای انقلاب بر پاوه مسلط شدند.
متن این فرمان که از رادیو پخش شد در واقع مهلت ۲۴ ساعته‌ای بود که امام به دولت و ارتش جهت شکست حصر پاوه و پاکسازی منطقه از لوث ضد انقلابیون داد.
امام خمینی (ره) در بخشی از پیام خود فرمودند: «به دولت و ارتش و ژاندارمری اخطار می کنم اگر با توپ‌ها، تانک‌ها، قوای مجهز تا ۲۴ ساعت دیگر حرکت به سوی پاوه نشود من همه را مسئول می‌دانم.»
این روزها یادآور حماسه پاوه است، شهری که آماج حملات دشمنان قرار گرفت و تا آستانه سقوط نیز پیش رفت، اما همت یاوران امام خمینی(ره) از جمله شهید فلاحی، شهید چمران، شهید اصغر وصالی، اهداف مزدوران بیگانه پرست را ناکام گذاشت.
عملیات آزادسازی شهر پاوه مدیون جانفشانی‌های سردارانی است که با اهدای خون خود نهال نوپای انقلاب اسلامی را آبیاری کردند.
خاطرات رهبر معظم انقلاب از حضور در پاوه
در جریان سفر رهبر معظم انقلاب به استان کرمانشاه در سال ۱۳۹۰، ایشان سفری نیز به شهرستان پاوه داشتند و با حضور در یادمان شهدای پاوه، ضمن قرائت فاتحه، از ایثار و مقاومت شهدای سرافراز و مظلوم منطقه در مبارزه با ضد انقلاب و دشمن بعثی تجلیل کردند، ایشان همچنین در اجتماع پر شور مردم خونگرم منطقه پاوه و اورامانات، تفرقه افکنی میان شیعه و سنی را ابزار همیشگی دشمنان اسلام خواندند.
ایشان فرمودند: «برای شما جوانان عزیز پاوه بد نیست این خاطره را عرض بکنم که اول‌باری که من با جماعتی از مردم پاوه روبه‌رو شدم، در ماه‌های اول پیروزی انقلاب در شورای انقلاب بود. ما عضو شورای انقلاب بودیم. من دیدم چند نفر جوانِ گرم و گیرا و خوش‌منظر، با لباس کردی آمدند شورای انقلاب، از ما وقت فوری و ضروری خواستند.
من با این جماعت جوان و پرشور ملاقات کردم. حرف آنها این بود که در منطقه پاوه و اورامانات، ضد انقلاب درصدد است که به مردم انقلابی تهاجم نظامی کند و سختگیری کند و شما به ما کمک کنید تا ما بتوانیم در مقابل ضد انقلاب، مقاومت و ایستادگی کنیم. این مربوط به چند ماه آغازین انقلاب است. شاید کسی نمیتوانست این را تصور کند که از منطقه کردی، جوانانی مؤمن، معتقد به اسلام و شجاع و در واقع ازجان‌گذشته، آماده‌اند که بار دفاع از شهر را، از این منطقه‌ی شهرستانی اورامانات را خودشان بر دوش بگیرند، توقعشان فقط این بود که دستگاه‌های مسئول - که آن وقت خیلی هم محدود بود، مشکلات زیادی هم بود، محدودیتهای زیادی هم بود - به آنها کمک کنند، یک تعدادی سلاح بدهند.
بعد این منطقه در دفاع در مقابل ضد انقلاب، امتیاز و برجستگی پیدا کرد. قبل از شروع جنگ تحمیلی، جوانان این منطقه، خودشان یک واحد نظامیِ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در منطقه‌ی اورامانات و پاوه تشکیل دادند؛ سپاه هم کمک کرد، مشغول دفاع از این منطقه شدند. این کوه‌های سربه‌فلک کشیده، این سرزمین ناهموار، در مقابل همت مردانه و شجاعت جوانان این منطقه خاضع شد. قبل از آنکه دستگاه‌های مسئول بخواهند وارد شوند، خود مردم در مقابل ضد انقلاب مقاومت کردند.
قبل از این مرحله‌یجنگ نظامی، یک مبارزه سیاسی هم در این منطقه برقرار بود. یعنی در فروردین ۱۳۵۸، یک ماه و اندی بعد از پیروزی انقلاب، که رفراندوم جمهوری اسلامی شد، ضد انقلاب، هم در این منطقه، هم در مناطق دیگر، شرکت در رفراندوم را تحریم کرد؛ اما مردم پاوه از جمله کسانی بودند که علی‌رغم ضد انقلاب و در مقابله با آنها، پرشورترین شرکت را در رفراندوم فروردین سال ۵۸ انجام دادند. بعد هم نوبت مقاومت‌های نظامی رسید.
من در دوران جنگ، در سال ۶۰ آمدم پاوه. فضای سختی بود. انسان میدید که دشمن سعی کرده است فضای ناامنی را بر این منطقه تحمیل کند. اوائل یا نیمه‌های فروردین بود، برف روی زمین بود، ما رفتیم روی ارتفاعات. من دیدم همراهان ما اصرار میکنند که اینجا ناامن است، باید برگردید. یعنی آن روز ارتفاعات مشرف به شهر امنیت نداشت. در یک چنین شرایطی، مردم پاوه و برگزیدگان پاوه و جوانان مومن پاوه ایستادند، مقاومت کردند و توانستند این جایگاه برجسته را برای خودشان حفظ کنند. منطقه اینجور بود.
حالا من پاوه را که مرکزیت داشت و اساس کار، پاوه بود، ذکر میکنم؛ والّا شهرستانِ آن روز که شامل روانسر و جوانرود و ثلاث باباجانی و بقیه مناطق کوچک بود، همه در این حرکت عظیم شرکت داشتند؛ البته پاوه محور بود، مرکز بود.
دینداری از خصوصیات این مردم بود، امروز هم هست، دو خصوصیت در منطقه‌ی پاوه وجود دارد که انسان را وادار به تحسین میکند: یک خصوصیت، خصوصیت دینداری است؛ پایبندی به معرفت دینی و مبانی دینی و شریعت. خصوصیت دوم، روشنفکری است.
جوانان این منطقه - آنطوری که من اطلاع دارم و گزارش های دقیقی را ملاحظه کردم - جوانان روشنفکری هستند، بخش مهمی از این امتیازات برمی گردد به این مرد عالم و مجاهد، این جناب ماموستا قادری؛ روحانیِ هم عالم و هم روشنفکر، اینجور روحانیانی در این دوره و در همه مقاطع حساس، به کار جماعتهای مردمی می‌آید؛ آگاهانه، بابصیرت، مسائل را تشخیص بدهد، درک کند، بعد هم وسط میدان باشد. روحانیانی که کنار بنشیند، به مردم بگوید شما بروید حرکت کنید، اقدام کنید، راه به جائی نخواهد برد.
آن روحانیانی موفق است که راه بیفتد، بگوید برویم؛ نه اینکه بگوید بروید. روحانی باید وسط میدان، جلوی مردم و اهل اقدام باشد، خوشبختانه ما نمونه‌های متعددش را در روحانیت منطقه کردی مشاهده کرده‌ایم و دیده‌ایم.
آن کسانی که با این مردم دشمنند به خاطر تدینشان، با این مردم دشمنند به خاطر انقلابیگریشان، با این مردم دشمنند به خاطر عشقشان به میهن عزیز، به ایران عزیز، آن دشمنان شیطان‌صفت، بیش از همه با اینجور روحانیونی مخالفند؛ با اینجور روحانیونی که وسط میدانند، آماده مجاهدتند، آماده فداکاریاند، مثل چراغ هدایتی هستند، دشمن هستند.
من امروز که به شهر پاوه و منطقه‌ی اورامانات نگاه میکنم، میبینم سطح سواد بالاست، سطح معلومات بالاست، جوانها تحصیل کرده و آگاه و متدینند؛ این خیلی امتیاز بزرگی است که این منطقه دارد؛ خدا را شکر می‌کنیم.»
پیام امام راحل و مقاومت مردم از عوامل مهم شکست حصر پاوه بودند
امام جمعه پاوه نیز در این ارتباط گفت: لطف خداوند؛ پیام بنیان گذار جمهوری اسلامی؛ مقاومت مردم پاوه و حضور شهید چمران به عنوان رابط این مردم و دفتر بنیانگذار جمهوری اسلامی از عوامل مهم شکست حصر پاوه بودند.
ماموستا مُلا «قادر قادری» افزود: در ماه رمضان سال ۵۸ که همه مردم از نابودی یک نظام طاغوتی و به سر کار آمدن یک حکومت اسلامی خوشحال بودند جمعی از بازاریان پاوه در محکوم کردن یک حرکت ناپسند فردی منافق با یک خانم در ماه مبارک رمضان از میدان مولوی پاوه به میدان شهدا به راه افتادند و این تحصن در فرمانداری پاوه به مدت چهار روز به طول انجامید.
وی گفت: به دنبال آن سه درخواست شامل برقراری امنیت مرزها برای جلوگیری از ورود هرگونه افراد بعثی و یا افراد وابسته به طاغوت، برقراری امنیت در شهرستان و جلوگیری از فروش سلاح در میادین شهر پاوه به دولت مرکزی داده شد که همزمان یک تحصن دیگری در قوری قلعه ضد تحصن پاوه انجام شد که جمعی از مردم استانهای مختلف که بنا به خبر روزنامه کیهان حدود ۱۲ هزار نفر در آن تحصن حضور داشتند ؛ شعار آنها علیه تحصن پاوه بود که جمعی مخلص و همراه با نظام جمهوری اسلامی به طرفداری از انقلاب در فرمانداری جمع شده بودند.
ماموستا قادری ادامه داد: در نهایت در شب ۲۲ مرداد حدود ۴۰ نفر به پاوه حمله کردند و فرمانده آنها در روستای دوریسان کشته شد و جنگ در شهرستان پاوه آغاز و از هر طرف به پاوه حمله کردند.
وی اضافه کرد: این جنگ تا شب ۲۶ مرداد که جمعه بود ادامه پیدا کرد و اقای طالقانی در نماز جمعه تهران به مدعیان دمکراسی حمله کرد و نهایتا در همین روز هم بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران پیام تاریخی را صادر کرد و در روز بعد نیروهای کمکی چند فروند هواپیما و هلی کوپتر بر فراز پاوه حضور پیدا کردند و تا عصر روز شنبه این تیراندازی ها در شهرستان ادامه داشت.
روایتی از روزهای محاصر توسط اهالی بومی پاوه
«قاسم حکیمی» و «محسن معاذی»، از اهالی بومی پاوه که در زمان حصر این شهر عضو سپاه پاسداران بودند نیز روایات جالبی از این رویداد دارند.
قاسم حکیمی، در خصوص تاریخچه پیدایش گروهک ها و منافقین در پاوه گفت: دولتی که قبل از پیروزی انقلاب در ایران حاکمیت داشت تا دندان مسلح و وابسته به کشورهای بیگانه بود و بسیاری از کشورهای بیگانه در امور ما دخالت می کردند. زمانی که رژیم شاهنشاهی سرنگون شد لانه جاسوسی آمریکا و این کشورها در ایران متلاشی شد.
وی با اشاره به اینکه گروهک های ضد انقلاب از تمامی مرزهای کشور وارد شدند، چرا که قصد داشتند با اسم اقوامی که در مرزها ساکن بودند علیه انقلاب فعالیت کنند و البته مردم مرزهای ما داناتر و آگاه تر از آن بودند که مورد سوء استفاده قرار گیرند ادامه داد : منافقین وقتی دیدند در بسیاری از مرزها نتوانستند مشکلات جدی ایجاد کنند، به سمت مرزهای پاوه و شهرهای کُردنشین آمدند و با هدف تحریک کُردها و استقلال کُردهای این مناطق فعالیت کردند که در ابتدا پادگان ها و مراکز نظامی را به تصرف خود در آوردند و تعدادی از نظامیان را اسیر کردند.
این روایتگر انقلاب خاطرنشان کرد: یکه تازی گروهک ها و منافقین به این خاطر بود که در آن زمان ما تجهیزات نظامی در اختیار نداشتیم و تا زمانی توانستند ادامه دهند که تجهیزات به ما رسید و مردم انقلابی در مقابل این گروه ها مقاومت کردند. بیش از ۲ هزار نیروی گروهک و منافق برای حمله به پاوه آمده بودند که قصد داشتند پاوه را کامل تصرف کنند، آن زمان من ۲۴ سال داشتم و در جریانات شکست حصر پاوه در کنار مردم و سایر رزمندگان اسلام و شهید دکتر مصطفی چمران در این مقاومت افتخار رزمندگی داشتم.
«محسن معاذی»، عضو سابق شورای فرماندهی سپاه شهرستان پاوه نیز ضمن درود به روح پاک شهدای انقلاب در این روایتگری گفت: بعد از اینکه گروهک های ضد انقلاب تحت رهنمودهای استکبار و استعمار تحمل تشکیل انقلاب ما را نداشتند شروع به تفرقه افکنی در بین کُردها و مردم و نظامیان کردند. در سراسر نوار مرزی کشور به قصد تصرف پاوه نیرو جمع آوری و سنگر سازی کردند.
وی در خصوص مقاومت پاوه در جنگ افزود: درست است خرمشهر اولین شهر مقاوم کشور است و دومین شهر گیلانغرب است اما پاوه هم در بین این دو شهر می تواند نام درخشانی داشته باشد. در آن دوران مردم پاوه ۶ سال مقاومت کردند تا اینکه بتوانند پاوه را از چنگ منافقین و گروهک های ضد انقلاب نجات دهند.
وی افزود: پاوه به خود می بالد چون در آن زمان بعد از اعلام فرماندهی کل قوا، اولین فرمان نظامی در ایران برای شکست حصر پاوه بود، که نیروهای امام به دستور ایشان به کمک ما آمدند و توانستیم نه تنها پاوه را از حصر نجات دهیم بلکه بسیاری از مناطق عراق و کردستان عراق را هم به تصرف درآوردیم.
این روایتگر بیان کرد: ۲۴ مرداد سال ۵۸ عده ای از پاسداران به سرپرستی شهید حاج اصغر وصالی ماموریت داشتند تا برای کمک به مردم پاوه به این شهر بیایند که اشتباها به مریوان رفته بودند. در ادامه این نیروها با پای پیاده مسافت چندین کیلومتری را طی کردند و به پاوه رسیدند. در آن زمان راه های ارتباطی زمینی کاملا در دست منافقین بود و کمک های ما فقط می توانست از راه هوایی ارسال شود.
وی در ادامه تشریح کرد: نیروهای منافقین در حصر پاوه بیش از ۱۲ هزار نفر بودند، اما ما به همراه برادران اعزامی که ۴۰ نفر به یاری ما آمده بودند کمتر از ۳۵۰ نفر می شدیم؛ لذا ما در این نبرد فقط خدا را داشتیم و شعار می دادیم «سیاهی لشکر نیاید به کار - یک مرد جنگی به از ۱۰۰ هزار» که همین شعار واقعیت پیدا کرد.
معاذی بیان کرد: اگر در ۱۴۰۰ سال پیش شعب ابی طالب را بر روی فخر عالم بستند و نگذاشتند از آب های شرب استفاده کنند، همان کار را منافقین با مردم پاوه کردند و تاریخ دوباره تکرار شد. بعد از مقاومت نیروهای ما به همراه دکتر چمران و حمله سخت منافقین پیام مظلومیت شهدا و حصر پاوه به امام رسید و امام خمینی «ره» فرمان حیات بخش خود را صادر کرد. اگر پیام امام نبود همان بلایی را که برسر فلسطین و لبنان آوردند بر سر مردم پاوه و مردم کُرد هم می آوردند چون دشمن شیعه و سنی نمی شناسد.
وی افزود: بعد از فرمان امام در شکست حصر پاوه و آزاد سازی پاوه توسط نیروهای امام، ما توانستیم با دو عملیات مهم به نام عملیات «محمد رسول الله» در زمستان ۱۳۶۰ که محور آن را شهید حاج ابراهیم همت برعهده داشت و عملیات مریوان که محوریت آن را شهید حاج احمد متوسلیان برعهده داشت، مقاومت کنیم. این مقاومت ۶ سال به طول انجامید و در زمستان ۱۳۶۶ با عملیات مهم والفجر ۱۰ تمام مناطق را از دست منافقین بازپس گرفتیم و بسیاری از مناطق کردستان عراق را هم به تصرف درآوردیم و در آنجا استقرار یافتیم، تا اینکه فرمان پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت صادر شد و با صدور فرمان فرمانده کل قوا به نیروهای مسلح به مرزهای خود بازگشتیم.
معاذی در پایان افزود: هیچگاه فراموش نکنیم دشمن همان دشمن دیرین است. اگر در آن زمان جان و خاک ما را هدف قرار داده بود اکنون فرهنگ و جوانان کشورمان را هدف قرار داده است. باید هوشیار باشیم و به دستورات مقام معظم رهبری که می فرمایند «بصیرت را دوچندان کنید» عمل کنیم. بصیرت عبارت است از بصیرت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، نظامی و اقتصادی و ما باید در تمام زمینه ها بصیرت داشته باشیم.
به گزارش ایرنا، شهرستان پاوه با ۶۴۰ شهید، ٨۷۵ جانباز و ۲۷ آزاده سرافراز را تقدیم نظام و انقلاب اسلامی کرده است. این شهرستان با ۶۰ هزار نفر جمعیت در ۱۲۰ کیلومتری شمال غربی استان کرمانشاه قرار دارد.
استان کرمانشاه با ۲ میلیون نفر جمعیت، ۳۷۱ کیلومتر مرز مشترک با کشور عراق دارد، مردم این استان ۳۰ هزار ایثارگر شامل ۹ هزار و ۸۰۰ شهید، ۱۹ هزار جانباز و هزار و ۷۵۰ آزاده تقدیم انقلاب اسلامی کرده است.
همچنین تقدیم ۸۵۰ زن شهیده، ۱۵۵۰ بانوی جانباز و ۷۵۰ شهید زیر ۱۵ سال از سندهای افتخار مردم این استان است، رتبه اول زنان جانباز کشور و دومین استان که بیشترین تعداد زنان شهیده را تقدیم انقلاب اسلامی کرده از آن کرمانشاه است.
بیش از ۲۷ عملیات طی دوران دفاع مقدس در کرمانشاه از جمله مرصاد، بازی دراز، تنگ حاجیان، محمد رسول الله (ص)، والفجر ۱۰، مطلع‌الفجر انجام شده و همچنین شهر نودشه و روستاهای زرده و دیره شهرستان دالاهو در دوران جنگ تحمیلی بمباران شیمیایی شدند و اینها همگی سندی بر حقانیت و مظلومیت مردم این دیار است.