به گزارش ایرنا، روز یکشنبه -۲۱ مرداد- در سالن جلسات فرمانداری ساری نشستی به منظور تجلیل از خبرنگاران با حضور فرماندار ساری برگزار شد که در بخشی از این نشست، نماینده عالی دولت در ساری دیدگاه‌های خود درباره مسائل و مشکلات شهر را در حضور خبرنگاران مطرح کرد. از چالش زباله گرفته تا اجرای پروژه‌ها و معضل مهم ترافیک در اظهارات محمدعلی نوبخت مطرح شد.
نوبخت در آن نشست یک جمله درباره ترافیک ساری گفت که دستمایه تهیه گزارشی پیرامون ترافیک در مرکز استان با نگاهی به پیشینه اظهارنظرهای مرتبط با این چالش شد. گزارشی که با تیتر بن‌بست ترافیک در ساری روی خروجی ایرنا قرار گرفت و پس از چند ساعت به یکی از مطالب پربازدید ایرنای مازندران و سرویس استان‌ها تبدیل شد.
«تا زمانی که وضعیت بافت فرسوده و تاریخی ساری روشن نشود معضل ترافیک هم در این شهر حل نخواهد شد. » این جمله‌ای است که فرماندار ساری درباره معضل ترافیک ساری بیان کرد. در گزارشی که بر مبنای همین جمله روی خروجی ایرنا قرار گرفت به برخی مسائل پیرامونی ترافیک مرکز استان اعم از ریشه‌ها و کم‌توجهی‌ها به تراکم شهری در صدور مجوزهای انبوه‌سازی و ادعاهای حل معضل ترافیک و آغاز نهضت احیای بافت‌های فرسوده پرداخته شد.
انتشار این گزارش مورد توجه بسیاری از مخاطبان ایرنا قرار گرفت و تعدادی از این مخاطبان هم که ساکن ساری هستند دیدگاه‌های خود را به سامانه ثبت پیام این خبرگزاری فرستادند. نگاهی به پیام‌های کاربران میزان گلایه و انتقاد آنان به وضعیت ترافیک مرکز استان را به شکلی برجسته بیان می‌کند.
یکی از کاربران ضمن تشکر از ایرنا بابت پرداختن به این موضوع خواستار ادامه این مطالبه‌گری شده و نوشته است: «امیدوارم این مطالبه‌گری به‌حق، آن‌قدر ادامه داشته باشد تا مدیران شهری خود را در برابر مطالبات به حق ساروی‌ها پاسخگو بدانند. »
ترافیک پشت پل نیمه‌کاره
کاربر دیگری هم نوشته است: «مطلب خیلی خوبی نوشته شد. ممنون. البته اشاره‌ای به گره کور سه‌راه جویبار نشد. ترافیک سنگین و پل روگذری که چندین ساله افتاده بلااستفاده و دیگه داره به آثار باستانی شهر اضافه میشه. بعضی جاها هم به بافت فرسوده ربطی نداره. به خیابون شیخ طبرسی نگاه کنید؛ ساختمون‌هاش تازه بنا شده، ولی عقب‌نشینی‌هاشون رو ببینید چقدره؟ »
منظور این شهروند از پل روگذر سه‌راه جویبار، پروژه‌ای است که از سال ۱۳۹۸ برای حل گره ترافیکی این نقطه از ساری آغاز شده و همچنان به سرانجام نرسیده است. طرحی که نیمه‌کاره ماندنش سبب شده همان مقدار جریان روان ترافیکی در این نقطه نیز در برخی ساعات شبانه‌روز کُند شود. بلاتکلیفی این پروژه سبب شد که بهمن پارسال دادستان مرکز مازندران بر افزایش نظارت دستگاه قضا برای تسریع در تکمیل این طرح تاکید کند.
شهروند دیگری نیز در پیام نسبتا طولانی‌اش برای ایرنا به همین طرح اشاره کرد و نوشت: «آدرس غلط میدن. به آقای فرماندار بفرمایید آیا ترافیک کمربندی غربی ساری از ابتدای آن تا بعد از پل نیمه‌تمام سه‌راه جویبار هم به بافت فرسوده مربوطه!؟ »
ترددهای تحمیلی به مرکز شهر
این شهروند به تردد پرتعداد خودروهای مناطق مختلف استان در محدوده شهری و هسته مرکزی ساری به دلیل استقرار دستگاه‌های اداری و دولتی در این شهر نیز اشاره کرد و نوشته است: «شما یه آماری از یکی از گذرگاه‌های ساری بگیر ببین چند تا از ماشین‌هایی که هر روز تردد می‌کنن پلاک ساری -ایران ۶۲- هستن؟ خیلی‌هاشون پلاک ۷۲ و ۸۲ و ۹۲ هستن. واسه چی توی این گرمای عذاب‌آور به مرکز استان میان؟ شاید ۱۰۰ تا دلیل داشته باشه، اما مهم‌ترینش وجود مراکز اداری در مرکز استان هست و بعدش مراکز درمانی که در شهرستان‌ها نیست. علاج کار هم جدا کردن و خروج مراکز اداری از شهر هست. یعنی یک شهرکی مثل شهرک صنعتی در جاده ساری-بابلسر باید جانمایی بشه و تمام مراکز اداری استان منتقل بشن به اونجا. ضمنا این مراکز درمانی مثل شهریار۳ هم باید از خیابان فرهنگ جابه‌جا بشن. معلوم نیست چه حق حسابی دادن که واسه همچنی مراکزی اون هم وسط یک خیابان شلوغ مجوز گرفتن! »
این انتقاد را شهروند دیگری نیز مطرح کرد و در پیامش عنوان کرده است: «چرا بسیاری از ادارات کل مازندران در وسط بافت شهری ساری قرار دارد؟ مثل دادگستری مازندران در خیابان مازیار و اداره راهداری در خیابان انقلاب و خیلی از نمونه‌های دیگر. این موضوع باعث می‌شود علاوه بر کارمندهای ادارات، مراجعه‌کنندگان این دستگاه‌ها هم از دیگر شهرهای استان به داخل شهر ساری بیایند و بر ترافیک شهری افزوده شود. »
خرج بودجه عمرانی در هزینه‌های جاری
در نگاه و نظر برخی شهروندان دیگر نیز می‌توان توجه به وجود نیروی مازاد انسانی در شهرداری ساری را یافت که به اعتقادشان عامل مهمی برای تامین نشدن منابع اعتباری مورد نیاز اجرای طرح‌های عمرانی است. موضوعی که در گزارش بن‌بست ترافیک در ساری نیز به آن اشاره شده بود. یکی از مخاطبان ایرنا با اشاره به همان گزارش نوشته است: «یکی دو تا نکته در گزارش خیلی به جا بود. یکی نیروی کار مازاد شهرداری که به صورت قومی و قبیله‌ای و خارج از ضابطه نیرو استخدام کردن، به طوری که بین هر ۲ تا میز کار کارمند اضافی نشسته. » شهرداری ساری با بیش از سه هزار نیروی مازاد هر ماه گرفتار تامین حقوق کارکنان است و عمده درآمدش به جای خرج شدن در بخش عمرانی صرف پرداخت حقوق و حق بیمه و بدهی‌های به جا مانده از گذشته می‌شود.
موضوع دومی که این کاربر به آن اشاره کرد، فروش تراکم و صدور مجوز ساخت بناهای چند طبقه تجاری و مسکونی در خیابان‌های شلوغ و معابر کم‌عرض است. در ادامه پیام این کاربر آمده است: «حداقل اصول شهرسازی نه تنها در ساری، بلکه بقیه شهرهای مازندران هم رعایت نمیشه که واقعا خیانته. مثل نبود پیاده‌رو و انجام نشدن درختکاری در کوچه‌ها. اجازه ساخت ساختمان ۸ طبقه توی کوچه ۸ متری میدن. حتی علاوه بر فروش تراکم مازاد برای ۱۰۰ درصد مساحت زمین هم مجوز ساخت میدن(ماده ۱۰۰). یعنی شهرداری هم هوا رو می‌فروشه هم زمین. »
ساری‌نشین دیگری نیز پیامی با همین ترکیب و مضمون برای ایرنا فرستاده است: «۲ تا موضوع بسیار مهم گره‌های اصلی این معضل هستن که هر ۲ هم برمی‌گرده به شهرداری و شهرسازی استان. نه تنها مازندران، تهران و احتمالا خیل عظیمی از شهرهای دیگه مثل کرج و اندیشه و اصفهان و ... هم دچارش شدن. یکی موضوع خیل عظیم کارمندانی که صرفا با آشنابازی وارد سیستم اداری شدن و با دریافت حقوق‌های نسبتا بالا و بی‌هیچ کارکرد و عملکردی این ارگان‌ها رو دچار ورشکستگی، شلختگی و کندی اساسی کردن و دیگری هم فروش تراکم، فروش تراکم و باز هم فروش ترسناک تراکم بدون در نظر گرفتن هیچ کدام از پیش نیازها و ظرفیت‌های شهری...»
تراکم‌فروشی در شهر پاساژها
ماجرای فروش تراکم در ساری از نگاه شهروندان پررنگ و برجسته است. دلیل این برجسته بودن هم تبدیل شدن این شهر به شهر پاساژها و روند رو به رشد تعداد مراکز تجاری و مجتمع‌های پزشکان است. شهروندان ساری به جای این‌که شاهد آغاز عملیات اجرایی طرح‌های عمرانی شهری باشند، هر چند وقت یک بار در نقطه‌ای از شهر یک پروژه ساختمانی چند طبقه جدید می‌بینند.
یکی دیگر از شهروندان در پیامش خطاب به مدیران شهر نوشته است: «پول گرفتین جواز دادین. واسه یک راه سه دقیقه‌ای باید ۴۵ دقیقه تو ترافیک باشیم. به قول نقی معمولی اگه سالی یه کف دست راه می‌ساختین الان وضع شهر این نبود. »
شهروند دیگری نیز به همین موضوع اشاره کرده و رفتار اجرایی مدیران شهری در صدور مجوزهای ساختمانی و تراکم‌فروشی را مغایر با دغدغه برای حل معضل ترافیک دانسته است: «خیابان‌های فرهنگ، قارن، جمهوری، مدرس، انقلاب، ملت، خیام، قلیچ، سعدی و حافظ جزو بافت قدیمی و فرسوده ساری هستن. پس چرا به ساختمان‌سازها اجازه ساخت بیشتر از سه طبقه میدن؟ »
در پیام یکی دیگر از شهروندان هم به این موضوع اشاره شده است: «تقاطع مازیار ۱۰ و فارابی بیش از ۴۰ سال در انتظار افتتاح و گشایش هست. خیلی شیک و مجلسی در این تقاطع و روی حریم آبیاری، مجوز ساخت مجتمع مسکونی صادر شده و نزدیک به ۲۰ سال عبور و مرور در خیابان خاقانی و فارابی را مختل کرده. فقط برای چند صد میلیون پول شهر را قفل کردند. »
برخی شهروندان هم بر این باورند که بعضی از طرح‌ها که به عنوان راه‌های کاهش ترافیک اجرا می‌شوند اثرگذاری معکوس دارند. برای نمونه یکی از شهروندان به دوربرگردان بلوار امام رضا(ع) ساری اشاره کرده و نوشته است: «متاسفانه خود مسئولان هم مقصر هستند و با عملکردشان مسبب ترافیک بیشتر میشن. به عنوان مثال در بلوار امام رضا(ع) با ایجاد ۲ دوربرگردان گره ترافیکی بزرگی رو ایجاد کردن و مردم این منطقه همیشه درگیر ترافیک هستن. »
ضرورت ساخت کمربندی جدید
شهروند دیگری هم بی‌برنامگی برای توسعه شهر و نبود اعتبار مورد نیاز خرید املاک به منظور ایجاد معابر جدید را عامل وضعیت کنونی ساری دانسته و نوشته است: «اولا هیچ برنامه‌ای برای توسعه شهر وجود نداره، در ثانی بودجه کافی برای خرید ملک‌های شخصی در مسیرهایی که گره ترافیکی داره وجود نداره. البته شهر نیاز به کمربندی‌های جدید داره. مثلا کمربندی غربی دیگه الان خودش به یه خیابان شهری تبدیل شده. باید کمربندی جدید افتتاح کنن. »
پیشنهاد ساخت یک کمربندی جدید را در پیام برخی شهروندان دیگر هم می‌توان مشاهده کرد. مانند این پیام که در آن نوشته شده: «تنها راه حل ساخت کمربندی درست و حسابیه که تا انتهای قائمشهر برسه. دیگه هیچ راهی نیست. متاسفانه مسئولان و به خصوص مسئولان ساروی از جمله نمایندگان مجلس و اداره راه و شهرداری و استانداری مازندران به این موضوع توجه نمی‌کنن. ساری کمربندی اساسی می‌خواد. »
از نگاه شهروندان ساکن مرکز استان و مردم قائمشهر ساخت آزادراه ۴۶ کیلومتری قائمشهر-ساری که طی چند سال اخیر مورد تاکید مسوولان قرار گرفته و زمزمه‌هایی درباره آن مطرح می‌شود می‌تواند یکی از راهکارهای کاهش ترافیک در ساری باشد. البته این آزادراه اثرگذاری چندانی بر ترافیک هسته مرکزی شهر ساری نمی‌تواند داشته باشد. اما از حجم ترافیک ورودی‌های شرقی و غربی و همچنین ترافیک کمربندی شمالی ساری می‌کاهد.
مدیریت راهور بر ترافیک
تردد پرتعداد خودروهای شهرهای دیگر استان در ساری که به دلیل پیگیری امور اداری و درمانی معمولا زیاد به چشم می‌آید از نظر بسیاری از شهروندان یکی از عوامل مهم ترافیک است. برخی شهروندان نیز بر این باورند که عمده تردد این خودروها در ساری برای جابه‌جایی مسافر است و رانندگانی از شهرهای اطراف برای کسب درآمد از مسافرکشی به این شهر می‌آیند و سبب افزایش ترافیک می‌شوند.
در یکی از پیام‌ها نوشته شده است: «اگه از فعالیت ماشین‌هایی که به علت نرخ کرایه‌های مرکز استان برای مسافرکشی از شهرهای دیگه مازندران به ساری میان جلوگیری بشه ۵۰ درصد مشکلات ترافیک ساری حل میشه. در تمام محدوده‌های طرح ترافیک ساری ماشین‌های شهرهای دیگه استان دیده میشه. خواهشمندم رسیدگی بشه. »
شهروندی دیگر نیز مدیریت ترافیک توسط ماموران راهنور را در ساری ضعیف توصیف کرده و معتقد است که با افزایش نظارت پلیس می‌توان بخشی از بار ترافیکی را کاهش داد: «در بسیاری از مواقع و در ساعاتی که احتمال ترافیک شدید وجود دارد شاهد حتی یک مامور پلیس سر چهارراه یا در مناطق شلوغ نیستیم. این ترافیک طبیعی است. ترافیکی که علت آن پارک بی‌جا و پارک دوبل است. بیشتر تمرکز پلیس در این شهر بر جریمه کردن رانندگانی است که با موبایل صحبت می کنند و یا کمربند ندارند. »
یک دیگر از شهروندان هم بی‌توجهی به مقررات توسط رانندگان را عامل مهم ترافیک در خیابان‌های مرکزی ساری بیان کرده و نوشته است: «بعضی راننده‌ها معلوم نیست از کجا گواهینامه گرفته‌اند. این همه جریمه‌های رانندگی صرف چه چیزی می‌شود؟ من خودم طی این یکی ۲ سال ۹۰۰ تومن جریمه شدم. اما آسایشی در این زمینه برای من فراهم نشد. » در پیام دیگری هم پیشنهاد شده که طرح تردد پلاک‌های زوج و فرد در برخی مناطق ساری اجرا شود.
روزمرگی در مدیریت شهری ساری
از نگاه برخی شهروندان هم مدیریت شهری در مرکز استان سال‌هاست که به انجام برخی کارهای روزمره محدود شده و اقدام زیرساختی شاخصی انجام نمی‌شود. یکی از شهروندان در پیامی نسبتا طولانی نوشته است: «متاسفانه سال‌هاست مدیریت شهری در ساری تقریبا رها شده و معطوف به جمع‌آوری پسماند و آبیاری فضای سبز شده است. برای حل مهم‌ترین معضل ساری یعنی گره‌های نرافیکی عملا در ۵ سال اخیر هیچ اقدامی انجام نشد. حتی اقدامات نیمه‌کاره قبلی مانند پل سه‌راه جویبار هم به اتمام نرسید. قطعا با بارگذاری‌های غیر اصولی در معابر ناهمخوان با استقرار آپارتمان‌ها و افزایش تراکم جمعیت و تردد، در آینده باید ساری را شهر قفل شده بنامیم. »
این شهروند بر این باور است که ورود افراد غیرمتخصص به شورای شهرها می‌تواند یکی از عوامل حل نشدن مشکلات اینچنینی در مدیریت شهری باشد. او در پیام خود ادامه داده است: «از زمانی که شوراهای شهر بدون تخصص و تجربه وارد مدیریت شهری شدند و انتخاب شهرداران هم بر اساس لابی‌ها صورت می‌گیرد، امیدی به بهبود وضعیت نداریم. اگر انتخاب شوراها همچنان بدون شاخص‌های مطلوب صورت گیرد، تمام شهرهای کشور آینده تاریکی از نظر مدیریت شهری خواهند داشت. باید شاخص‌های درستی را برای انتخاب شورا و شهرداران مصوب و اجرا شود.»
در برخی پیام‌های دیگر نیز به همین مسائل اشاره شده است. یکی نوشته: «ساری خیلی بافت فرسوده داره، تا ۵۰ سال دیگه هم یه شهر مدرن نمیشه. » شهروند دیگری کلا از حل معضل ترافیک ابراز ناامیدی کرده و گفته: «تا هزار سال دیگه هم وضع همینه! » و یکی از مخاطبان ایرنا هم نوشته است: «به نظر شما نمایندگان مردم ساری و همچنین استاندار رغبت و حس مسوولیتی نسبت به مردم دارن؟ »
همه این انتقادهای مطرح شده هر روز در ترافیک معابر ساری از ذهن شهروندان این شهر عبور می‌کند و در گفت‌وگوهای روزمره‌شان نیز مطرح می‌شود. گلایه‌هایی که خروجی ماندن در ترافیک و هدررفتن ده‌ها هزار نفر-ساعت زمان در مرکز مازندران است و از شواهد و قرائن نیز این‌گونه به نظر می‌رسد که قرار نیست به همین سادگی‌ها حل شوند.