به گزارش علم و آموزش ایرنا از فیوچریسم (دبایت)، گروهی بین‌المللی از دانشمندان در مقاله‌ای انتشار یافته در نشریه نجوم طبیعت یک تعریف جدید برای مرز بین فضای بین‌ستاره‌ای و محیط کهکشانی (circumgalactic medium)، ابری از گاز که کهکشان‌ها را احاطه کرده است، ارائه می‌کنند.
تاکنون این حباب از گازها برای دانشمندان گریزپا بوده و آنها را مجبور کرده که برای مطالعه آن، نور جذب شده توسط اجرام آسمانی مانند اختروش‌ها (quasars) را تحلیل و بررسی کنند هر چند که محیط کهکشانی (CGM) تقریبا ۷۰ درصد از جرم کهکشان را به خود اختصاص می‌دهد.
مشاهدات قبلی با تلسکوپ هابل پیش‌بینی کرده بود که کهکشان راه شیری در مسیر یک برخورد مستقیم با کهکشان «اندرومیدا» (Andromeda) در مدت چهار میلیارد سال آینده است.
نیکول نیلسن استادیار دانشگاه سویینبرن (ملبورن استرالیا) گفت: بسیار محتمل است محیط کهکشانی مربوط به کهکشان راه شیری ما و کهکشان اندرومیدا از هم اکنون در حال هم‌پوشانی و تراکنش هستند. این محققان با استفاده از روش‌های پیشرفته تصویربرداری از اعماق فضا، به نگاه دقیق‌تری رسیدند و تا ۱۰۰ هزار سال نوری در فضا را رصد کردند.
نیلسن گفت: ما اکنون می‌بینیم که نفوذ کهکشان در کجا متوقف می‌شود و همچنین می‌بینیم که در کجا به شبکه پهناورتر کیهانی و سایر کهکشان‌ها می‌پیوندد اما در این مورد، به نظر می‌رسد که یک مرز نسبتا روشن در این کهکشان بین مدیوم میان‌ستاره‌ای آن و محیط کهکشانی آن پیدا کرده‌ایم.
شرایط داخل این ابر از گاز پیرامون کهکشان‌ها از آنچه در داخل کهکشان‌هاست متفاوت است.
نیلسن گفت: در محیط کهکشانی گاز با چیزی متفاوت از شرایط داخل کهکشان گرم می‌شود و این تغییر جالب است که اهمیت دارد و پاسخ‌هایی برای این سوال پیدا می‌کند که کهکشان در کجا به پایان می‌رسد.
این محققان از رصدخانه و. م. کک در هاوایی برای مشاهدات خود استفاده کردند. اما رایان وبر استاد دانشگاه سویینبرن گفت: اولین بار است که قادر شده‌ایم از این هاله ماده در اطراف یک کهکشان عکس بگیریم.
به این ترتیب محققان امیدوارند بتوانند توضیحات بیشتری درباره چگونگی تغییر و تکامل کهکشان‌ها و چگونگی جذب و دفع گاز توسط آنها ارائه کنند.