به گزارش خبرنگار ایرنا، قرار گرفتن در محدوده پل سازی های شهری، خانه‌هایی با قیمت پایین در مقایسه با دیگر محلات، ساکن شدن اتباع بیگانه و معتادانی که در کوچه و پس کوچه و پارک های این محلات به فروش مواد مشغول هستند، تنها بخشی از معظلات محلاتی شهری قزوین است که روزگاری مردم مطرح و اصیل این شهر در آن مکان ها سکونت داشتند.
اگر گشتی در این شهر بزنید، به تفاوت های آشکار کالبد شهری، همچنین سبک و سیاق زندگی ساکنان و بافت ساختمان های محلات شمالی با مناطق جنوبی آن پی خواهید برد، ساختمان های نوساز، آپارتمان هایی با بهترین نوع معماری، استخرها، فضاهایی با درختانی سرسبز، زمین ها و سالن های متعدد ورزشی و رستوران و کافی شاپ های رنگارنگی که در چند قدمی یکدیگر در محلاتی چون ملاصدرا، شهید بابایی، خیام و فلسطین تجمیع شده اند، همگی نشان از یک شکاف طبقاتی دارند.
خیابان های زنده شمال شهر
پارک ها و فضاهای سبز تمیز و مرتب، کوچه هایی با خانه های لوکس، باشگاه ها و سالن های تفریحی و رفاهی رضایت ساکنان امروزی این محلات را جلب کرده است، یکی از ساکنان خیابان شهید بابایی (دانشگاه) در این رابطه می گوید: این خیابان همیشه زنده است، حتی شب ها که اکثر خیابان های قزوین خاموش است و رفت و آمدی ندارد، اما خیابان دانشگاه شلوغ و پررفت و آمد است و ما هم برای پیاده روی در شب از خانه بیرون می زنیم.
پسر جوان ۲۵ ساله ای که در یکی از کافه های ملاصدرا با دوستان خود بر سر میز بزرگی نشسته اند به خبرنگار ایرنا گفت: هر شب با دوستان خود به این محله می آییم، هم برای دور دور و هم برای اینکه چند ساعتی را در کافه ها و یا رستوران های با کیفیت این محل در کنار یکدیگر باشیم و واقعا هم خوش می گذرد، این منطقه کافه و رستوران های بزرگ و مجهزی دارد و فضای آن به دل می نشیند.
جنوب شهر و ازدحام نابسامانی
اما قدم زدن در کوچه پس کوچه های محلات جنوب شهر قزوین چهره دیگری را از خود به نمایش می گذارد، خیل عظیم خانه های فرسوده و کوچ ساکنان قدیمی در بیشتر این محلات از جمله مولوی، منتظری، ایران گاز و راه آهن، نبود امکانات و رفاهیات شهری برای شهروندان این محلات، کمتر شباهتی با آنچه در مناطق بالای قزوین می‌بینیم، دارد.
شنیده ها حتی حاکی از آن است، با وجود اینکه محله ای چون ایران گاز که واقع در جنوب شهر قزوین است، فاقد مدارس راهنمایی و دبیرستان بوده و تنها یک مدرسه ابتدایی در آن وجود دارد، اما این مدرسه نیز در حال تخریب است و امکانات آموزشی در این محله تقریبا به صفر می رسد.
فارغ از این مسایلی که در خصوص محلات جنوب شهر بیان شد، مدتی است که فعالیت اغذیه فروشی ها به صورت خودروهای سیار، به ویژه دستفروشانی که به عرضه جگر و فرآورده های خام دامی اشتغال دارند بیش از گذشته در این محلات دیده می شود و از آن جهت که این امر با سلامت مردم در ارتباط است باید پرسید چه نظارتی بر فعالیت این دستفروشان وجود دارد؟
تقریبا از ساعت هشت شب با غروب آفتاب و تاریکی هوا فعالیت جگر فروشی های سیار در برخی نقاط جنوبی و غربی شهر آغاز می شود تا جایی که وقتی وارد یکی از این محلات می شود، کنار خیابان و به حد فاصله ۲ کوچه از یکدیگر، جگرفروشی های سیار بساط خود را پهن کرده اند.
ساکنان قدیمی برخی از این محلات از این شرایط ناراضی هستند، پیرمردی که حالا ۵۰ سال است در محله ایران گاز زندگی می کند در این رابطه به خبرنگار ایرنا می گوید: وضعیت محله ما واقعا نسبت به گذشته تغییر کرده، هر شب سر هر کوچه آن جگر فروشی ها آتش روشن می کنند و حتی مبل می گذارند و در پیش چشمان مردم قلیان می کشند، خیالشان هم راحت است که نه نظارتی از سوی دستگاه های ذیربط چون دامپزشکی و علوم پزشکی می شود و نه تهدیدی از سوی شهرداری و پلیس.
خانم جوان دیگری که چندسالی است در محله نواب قزوین ساکن است، اظهار می کند: جگرفروش ها سر هر کوچه هر شب فعال هستند و به جز آنها جوان هایی که جمع می شوند حس ناامنی برای این محله به وجود می آورند و واقعا ریخت و ظاهر محله را هم برای مسافرانی که از این خیابان عبور می کنند، زشت و نازیبا کرده اند.
وحید میرزایی، شهروند ساکن یکی از این محلات می گوید: جدا از مساله ناامنی و اینکه افراد معتاد و یا رهگذر از جگرفروشی های سیار خرید می کنند، آیا بهداشت نبایستی نظارتی برروی چگونگی پخت و پزهای آنها داشته باشد و یا اینکه پلیس بداند که اینها فقط و فقط به فروش جگر و نه چیز دیگری مبادرت می ورزند؟
مطالبه امنیت و نگاه ویژه تر مسوولان
به رهگذران یکی از پارک های مناطق جنوب شهر که نگاه می کنم، اکثر آنها ظاهرشان نشان از اعتیاد دارد، یک زن و مرد تکیده، سیگار به دست، در گوشه پارک نشسته بودند و کیسه بزرگ مشکی شان نیز در کنارشان است، یکی از ساکنان این محله می گوید: امنیتی در این پارک وجود ندارد چرا که از وجود معتادان یا کسانی که به فروش مواد مشغول هستند، می ترسند.
مادر یکی از بچه هایی که در پارک مشغول بازی است می گوید: خانه ما نزدیک پارک قرار دارد اما می ترسم حتی یک لحظه بچه ام تنها به این پارک بیاید، چرا که معتادان در گوشه و کنار آن وجود دارند و اینجا خیلی امنیت ندارد یا آن دیگری که می گوید موتورسوارها در این محله و پارک با سرعت زیاد رفت و آمد می کنند و واقعا از صدای موتورهای آنها سرسام گرفته ایم، اما هیچ نظارتی روی چنین محلات و مناطقی نمی شود.
یکی دیگر از ساکنان محله نواب قزوین به خبرنگار ایرنا گفت: هر از گاهی، مثل همین چند روز پیش شاهد نزاع های خیابانی شدید در این محل هستیم و هیچ تدبیر و برنامه ای هم وجود نداری تا جلوی چنین مواردی یک بار برای همیشه گرفته شود، در این محلات خانواده های آبرومند با وسع مالی پایین زندگی می کنند و دلیلی نمی شود که هر از گاهی شاهد ناامنی و نزاع های خیابانی که با فحاشی و استفاده از انواع سلاح های سرد و گرم در آن باشیم.
وی که خواست نامش فاش نشود، ادامه داد: براساس شنیده ها، جگرکی ها و سایر فروشندگان اغذیه سیار، نه فقط به فروش جگر و ساندویچ های خود می پردازند بلکه در واقع آنها خرده فروشان مواد نیز محسوب شده و هیچ کسی هم یارای مقابله با این افراد را ندارد و اکثر نزاع ها و دعواهای خیابانی و محلی نیز ناشی از وجود همین فروشندگان سیار محلات به وقوع می پیوندد.
رهاورد:
حالا که شرایط اقتصادی و فرهنگی شهری چون قزوین باعث شده تا مقایسه ظاهری مناطق شمال و جنوب آن از یک شکاف عمیق برخوردار باشد و هر روز نیز باعث دوری بیشتر اقشار آن از یکدیگر هستیم، نیاز است تا متولیان امور شهری و همچنین فرهنگی نگاه ویژه تری نسبت به مسایل جنوب شهر داشته باشند تا حداقل شاهد این حجم از ناعدالتی در آن بالابالاها تا محلات پایین آن نباشیم.