به گزارش ایرنا، ایرانیان هنوز داستان ریزعلی خواجوی را به یاد دارند، دهقان فداکاری که لباسش را در شتای زمستان از تن بیرون آورد و آتش روشن راه قطار کرد تا جان صدها مسافر را نجات دهد، این قهرمان هنوز مایه افتخار ایرانیان است.
فداکاری علی لندی، دانش آموز شیرازی نیز که خود را به آتش انداخت تا به قیمت جانش، جان همسایگان را نجات دهد نیز هرگز از ذهن بیرون نمی رود اما این روزها قهرمانی دیگر از این مرز و بوم، سیاوش وار داستان عشق به هم نوع را با ایثار و جان فشانی اش، روایت کرده است.
اما این روزها قهرمانی از دیار خراسان شمالی، با دل زدن به آتش، روایتی دیگر از جانفشانی سیاوش و شهادت طلبی های نینواییان سروده و عشق ایرانیان را به صحرای کربلا گره زده است.
آری، داستان عشق شیعیان به حسین(ع) راز دلدادگی پروانه و شمع است، پروانه هرچقدر عاشق تر، بی پرواتر و کر و کور تر است، عشقش کار را تا جایی پیش می برد که پروانه خود را در آتش می زند و می سوزد.
قرن ها است که حسین(ع) با روایت کربلا، عالمی را پروانه خود کرده است، اما کربلا و اربعین مکان و زمان بیختن مدعیان عاشقی شده است، عشق برخی مکان ها و زمان ها عیار سنجی کرده و عاشقان را الک می کند تا مدعیان از راستگویان سوا شوند.
این سوا شدن هر چند با سوختن همراه شود، اما همان سوز و گداز به وصال می ارزد. این روزها روایت عشق سوزناک یکی از اهالی خراسان شمالی، بر سر زبان ها افتاده است تا بار دیگر نوای لبیک نه بر سر زبان بلکه بر سر دل ها غوغا کند.
این عاشق که عیارش در کارزار عشق و دلدادگی، سربلندش کرد، جلال اسدی است که نامش را جاودان و درخشان کرد.
مرحوم جلال اسدی که برای خدمت به زائران اربعین به کربلا رفته بود در حادثه آتش سوزی هتل، ایثارگرانه به کمک زائران حضرت اباعبدالله(ع) شتافت و ۱۵۰ زائر را از آتش رهانید.
جلال در این حادثه دچار سوختگی شد، او که دچار سوختگی بیش از ۵۰ درصد بود، برای درمان به تهران منتقل شد، بیش از یک ماه در بیمارستان بستری بود اما رضوان را به جان خرید و بر اثر جراحات ناشی از سوختگی شدید آسمانی شد.
آیین تشییع کربلایی جلال اسدی فردا سه‌شنبه ساعت ۹ مقابل مسجد انقلاب شهر بجنورد برگزار می شود.