به گزارش ایرنا، صفر نصرالله زاده سه شنبه در نهمین کنگره بین المللی علمی فرهنگی نشان شهریار که در دانشگاه تبریز برگزار شد، اظهار کرد: ارزش‌هایی که در عمق وجود شهریار وجود داشت، او را به نقطه اوج و شهرت رساند و یکی از دلایل جهانگیر شدن شعر شهریار نیز عشق حقیقی او است.
وی با بیان این‌که شهریار از قالب‌های شعری معاصر خارج شده بود، افزود: تبحر به انواع گونه‌های شعری و ابداعاتی داشت که هیچگاه کهنه نمی‌شود زیرا از عمق وجودش خارج شده است.
وی ادامه داد: منظومه حیدربابایه سلام از شاهکارهای شعر و ادب ترکی بوده که از فرهنگ، اجتماعی، سبک زندگی، آرمان‌ها، عشق، دفاع از مظلوم و بی وفایی دنیا سخن گفته است به طوری که اگر کسی برای صدمین بار هم آن را بخواند متاثر می‌شود.
وی با اشاره به ویژگی‌های رویاپردازی، مسئولیت اجتماعی و انقلابی شهریار، گفت: شهریار پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اشعاری در مدح امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب و برخی شخصیت‌های انقلابی سرود و سروده‌های زیادی در باب دفاع مقدس داشته است.
نصرالله زاده با اشاره به ویژگی دینداری شهریار نیز افزود: عشق به اهل بیت(ع) و پیامبر(ص) عمیق و با تمام وجود بوده و او در میان شعرای آیینی نیز از چهره‌های درخشان است.
وی تاکید کرد: امیدواریم با برگزاری چنین کنگره‌هایی بتوانیم به یک حس و تعهد مشترک میان علما و اساتید کشورهای اطراف برسیم.
نام ایران و تبریز با شهریار بر زبان‌ها جاری است
احمد فرشبافیان، دبیر نهمین کنگره بین المللی نشان علمی فرهنگی شهریار نیز اظهار کرد: نام شاعر پراوازه ایران در عصر حاضر بر تارک ادبیات جهان نشسته و ترجمه اشعار او به ده‌ها زبان زنده دنیا گواهی بر این است که نام ایران و تبریز با شهریار بر زبان‌ها جاری است.
وی افزود: یکی از علل تداوم این کنگره بین المللی در ۱۰ سال گذشته، مقبول بودن نام شهریار این مرز و بوم است و حضور شخصیت‌های علمی و ادبی از کشورهای اطراف در کنگره با الگوسازی چهره‌های تلاشگر علمی و فرهنگی، اندیشه پویای او را گسترش می‌دهد.
وی ادامه داد: باید شهریار راست قامت تمدن را از زبان اساتید بزرگ در کشورهای حوزه تمدنی ایران شنید.
فرشبافیان گفت: این کنگره در سال ۱۳۹۴ با انگیزه شناسایی اساتید و محققان علمی فرهنگی در کشورهای اطراف و معرفی به عنوان الگوهای حال و آینده در این کشورها آغاز شد و اگر نیت در کارها خدایی باشد با موفقیت تداوم می‌یابد.
وی ادامه داد: دیپلماسی علمی فرهنگی از سیاسی و اقتصادی ماندگارتر و کارسازتر بوده و ممکن است که میان دو کشور ارتباطات سیاسی و اقتصادی دچار رکود شود اما ارتباط عالمان و اندیشمندان دو ملت گسستنی نیست.
وی گفت: هرچه بیشتر در جوامع اسلامی و غیراسلامی مثل کشورهای قفقاز و اوراسیا الگوهای جوانان شناسانده شوند از دستبرد غیر اخلاقی و غیر علمی در امان می‌مانند و جهاد تبیین تحقق می‌یابد.
تبریز به مدت ۶ قرن پایتخت زبان و ادب فارسی بود
احد کاظمی، کارشناس مسائل قفقاز، آناتولی و اوراسیا نیز اظهار کرد: بزرگترین ویژگی تبریز، نقش ارتباطاتی آن بوده و همواره به عنوان چهارراه فرهنگی مطرح شده که ایران را به نقاط استراتژیک در منطقه از قفقاز تا آناتولی وصل می‌کرد.
وی افزود: تبریز، نقش پیشرو از منظر کنشگری منطقه در سه حوزه صیانت از مرزهای جغرافیایی، فرهنگی و دینی داشته است که اوج کنشگری تبریز در دوران سقوط صفویه و نادرشاه بوده که نقش چشمگیری در نبردهای ۱۰ ساله نادرشاه در قفقاز برای احیای سرزمینهای ایران و صیانت از هویت آن داشته است.
وی ادامه داد: جدایی ۱۷ شهر قفقاز در طول تاریخ، رسالت تبریز را دوچندان کرد و صحنه‌های مشارکت همه ایرانیان و به خصوص تبریزی‌ها در نبردهای طولانی ایران و روسیه وجود دارد و دهه ها هزار شهید در این مسیر تقدیم شده است و حتی زنان و دختران تبریزی برای حمایت از سپاه ایران در آن دوران، طلاجات خود را اهدا کردند.
کاظمی گفت: تبریز به مدت ۶ قرن پایتخت زبان و ادب فارسی بود که گواه آن نیز گورستان سرخاب و مقبره الشعرا و مهاجرت‌ها و رفت آمدهای ادبا و عرفا به تبریز است.
وی ادامه داد: شهریار، الگوی تراز یک شاعر ایرانی اسلامی و انقلابی است که خود را صرف صیانت از هویت دینی و ترویج آن کرد.
تعداد کثیری از ایران دوستان و اساتید برجسته زبان در ایران از خطه آدربایجان برخواسته‌اند
گارنیک آساطوریان، مدیر انستیتوی شرق شناسی دانشگاه اسلونی ایروان نیز گفت: لازم است تا در تعریف بسیاری از مفاهیم در حیطه زبان و ادبیات به خصوص زبان مادری، غیر مادری، زبان دوم و اصطلاحاتی چون اقلیت و اکثریت تجدید نظر شود و به جای الگوهای غربی از الگوهای منطقه خود استفاده کرد.
وی افزود: تعداد کثیری از ایران دوستان و اساتید برجسته زبان در ایران از خطه آذربایجان برخواسته‌اند زیرا همواره این دیار یکی از مراکز مهم ایران و نماد ایرانیان بوده است.
وی ادامه داد: در کنار زبان باستانی آذربایجان، فارسی در منطقه قفقاز نقش بسزایی داشته است.