به گزارش ایرنا از وزارت جهاد کشاورزی، «آزاده ترابی» با اشاره به این که در حال حاضر نژادهای مختلف بز بومی شناسایی و در حال ثبت هستند، افزود: یکی از بزهای بومی که تاکنون شناسایی نشده، بز سرخ جبال بارز در جیرفت است.
عضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور اظهارداشت: اجرای طرح پایش و شناسایی بز سرخ جبال بارز با همکاری موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، معاونت امور دام سازمان جهادکشاورزی جنوب کرمان و اتحادیه دامداران جنوب کرمان در منطقه آغاز شده است.
وی اضافه کرد: در این طرح محققان، کارشناسان، دامداران و نماینده اتحادیه دامداران به صورت مشترک در منطقه حضور دارند و پایش و شناسایی این منبع ارزشمند ژنتیکی را که تا به حال هیچ‌گونه عملیات شناسایی و ثبت اطلاعات نژادی در خصوص این بز انجام نشده است را به پیش می‌برند.
ترابی، رشد جمعیت، تحولات اجتماعی و افزایش شهرنشینی را یکی از دلایل مهم بالا رفتن سهم نژادهای غیربومی در تامین پروتئین کشور دانست و افزود: از آنجا که وابستگی به مواد ژنتیکی وارداتی، خارج از حیطه اهداف استراتژیک در کشور است، بنابراین ضرورت حفاظت از نژادهای بومی، به منظور تولید پایدار در اولویت قرار دارد.
به گفته وی، سازمان خواروبار جهانی ملل متحد (فائو) نیز بر حفظ نژادهای بومی ممالک تاکید می‌کند، زیرا این منابع با اقلیم و شرایط زیستی منطقه خاستگاه خود سازگاری بیشتری دارند و می‌توانند امنیت غذایی پایدار را به ارمغان بیاورند.
صابر جلوخانی نیارکی عضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم دامی کشور و هماهنگ کننده ملی منابع ژنتیکی دامی در سازمان فائو گفت: بز سرخ جبال بارز، از ویژگی‌های منحصر به فردی برخوردار است که با حداقل نیازهای پرورشی از جمله قدرت کوهپیمایی بالا و مقاومت در برابر بیماری‌ها در تامین معیشت ساکنان مناطق محلی و روستایی منطقه نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند.
وی اظهارداشت: تولید کرک، گوشت قرمز و انواع محصولات لبنی از شیر این بز، از دیگر خصوصیاتی است که با اقتصاد روستاییان ارتباطی تنگاتنگ دارد.
جلوخانی نیارکی افزود: جمعیت بز سرخ جبال بارز، طی یک دهه گذشته از ۴۵۰ هزار به حدود ۴۰ هزار راس کاهش یافته که این موضوع، زنگ خطری برای حفظ این توده بومی به شمار می‌رود.