به گزارش خبرنگار ایرنا، شهرستان بابل با دارا بودن خیرین بزرگی همانند زنده یاد نوشیروانی هر ساله بر تعداد این خیران اضافه شده و خانواده ها با الگو پذیری از اقدامات شایسته خیران بزرگ این شهر، فرزندان خود را در این مسیر خیر خواهانه قرار می دهند.
در حرکتی شایسته خانواده های بابلی سعی می کنند فرزندان خود را با اقدامات ارزشمند خیر بزرگ مازندران آشنا کرده و کودکان خود را در این مسیر هدایت کنند.
کودکان بابلی از طریق مدرسه، باشگاه ورزشی، و یا با همراهی چند خانواده در تنها مرکز شبانه روزی معلولین ذهنی و جسمی بابل حضور یافته و کمک های خیر خواهانه خود را هر چند اندک تقدیم این معلولین می کنند.
در این مرکز جایگاهی طراحی شد که عکس بزرگی از زنده یاد سید حسین فلاح نوشیروانی در آن قرار دارد و این کودکان با تقدیم شاخه گل از اقدامات خیر خواهانه زنده یاد نوشیروانی قدر شناسی می کنند.
خیران بابلی که در بخش های درمانی، مدرسه سازی، عمرانی و زیر ساختی کارهای بزرگی انجام دادند هر ساله بر تعداد خیران جوان در این شهرستان اضافه می شود.
هر شهروندی که از کنار مراکز درمانی عبور می کند بنرهای زیادی را در این مراکز مشاهده می کنند که دانشگاه علوم پزشکی از اقدامات خیر خواهانه خیران مختلف به این مراکز قدر دانی کرد.
شهر بابل که در گذشته با نام های مختلفی مطرح بود مامطیر، بارفروش، بارفروش ده و بابل چهار نام اخیر این شهر می باشد که در پهلوی اول بخاطر عبور رودخانه بابلرود از وسط این شهر نام آن به بابل تغییر یافته است اما آنچه که پیشینه این شهر را در بین پژوهشگران مطرح می کند بعد تجارت و فعالیت حوزه های علمیه مختلف در ادوار تاریخی می باشد.
در این شهر که در مقطعی از تاریخ ۳۰ حوزه علمیه با ۷۰ مجتهد این شهر را به پایگاهی از علم فقاهت و مرجعیت در سده های گذشته تبدیل کرده بود. از جمله عالمانی که در مقطعی از تاریخ جزء سرآمدان مرجعیت در کشور بودند می توان به ملا نصیرای مازندرانی، ملا محمد شفیع مازندرانی، شیخ زین العابدین مازندرانی، سعیدالعلماء و شیخ کبیر اشاره کرد.
همچنین این شهر از گذشته دور محل تجمع تجار مازندران برای خرید و فروش کالا بوده و از سویی دیگر بازرگانان روسی در راستای رونق تجارت با این شهر در ارتباط بودند.
وجود این پیشینه به همراه ظرفیت های فعلی شهرستان بابل که دارای ۵۴۰ هزار نفر جمعیت که در هفت شهر و شش بخش ساکن هستند بابل را بعنوان بزرگترین و پرجمعیت ترین شهرستان مازندران و دومین در شمال کشور بعد از رشت مطرح کرده است.
درزمان حاضر شهرستان بابل دارای ۱۷ مرکز دانشگاهی است، تنها دانشگاه صنعتی دولتی شمال کشور به نام دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل و دانشگاه علوم پزشکی بابل از جمله این دانشگاهها است.
در این شهر نزدیک به ۴۰ هزار دانشجو در رشته های مختلف از سراسر کشور و ۵۰۰ دانشجوی خارجی در حال تحصیل می باشند. هستند.
از طرف دیگر این شهرستان دارای ۹۰ هزار دانش آموز است که در بیش از ۶۰۰ مدرسه در حال تحصیل هستند. بابلی ها با تاسی از خیر شهیر شهر خود سید حسین فلاح نوشیروانی اقدامات خیر خواهانه زیادی انجام می دهند تا جای که خیرین بابلی فقط در بخش مدرسه سازی یک هزار میلیارد ریال در حال سرمایه گذاری هستند.
بابل دارای ۲ هزار و ۳۰۰ موقوفه است که از این حیث در مازندران رتبه اول را دارد. همچنین ۵۴ هزار رقبه هم در این شهرستان موجود است.
از طرف دیگر فعالیت هفت مرکز درمانی و بیمارستانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بابل سبب شد که بیماران از سراسر استان و حتی تعدادی خارج از استان برای درمان به این شهر مراجعه کنند.
همه این عوامل سبب شد تا بابلی با اشتیاق فراوان فرزندان خود را در مسیری خیر خواهانه قرار دهند تا از بین این کودکان، نوشیروانی های دیگر در این عرصه ظهور کنند.
در مهربانی باز
در این پیوند مرتضی بزرگی مدیر عامل مرکز معلولین نوشیروانی بابل اظهار کرد: بر اساس زمانبندی مشخص گروه های مختلف کودکان و نوجوانان از مرکز معلولین نوشیروانی بابل بازدید می کنند.
وی گفت: بابل معروف به شهر خیران است و به صورت پی در پی خیران جوانی در این شهر پا به عرصه وجود می گذارند که منشا کارهای خیر خواهانه هستند.
بزرگی افزود: کودکان بابلی با همراهی خانواده ها از این مرکز خیریه بازدید کرده و مشق نیکوکاری را فرا می گیرند تا در بین آنها بزرگانی همانند زنده یاد نوشیروانی دوباره میدان دار طرح های خیر خواهانه باشند.
وی ادامه داد: خیر بزرگ سید حسن فلاح نوشیروانی در وقف نامه این مرکز نحوه مدیریت و هیات امنا را به روشنی مشخص کرد و به صورت قانونی همه خدمات این مرکز با مشارکت دولت و خیرین پیش می رود.
مدیرعامل مرکز نگهداری معلولین نوشیروانی بابل تصریح کرد: همه خیرانی که به این مرکز کمک می کنند با تاسی از خیر بزرگ کشور سید حسن فلاح نوشیروانی دست به این اقدام می زنندو این خیر بزرگ امروز الگوی بسیاری از جوانان است.
مرکز معلولین نوشیروانی بابل ۱۲۰ معلول از شهرستان گلوگاه تا رامسر در این مجموعه حضور دارند که نیمی از این فرشتگان زمینی زن و نیمی دیگر مرد هستند.
الگوی خیران بابل
عارف بزرگ و رادمرد وارسته، مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی فرزند سید احمد در حدود سال ۱۲۸۱ هجری شمسی در روستای ' نوشیروانکلا ' از توابع شهرستان بابل دیده به جهان گشود.
گفته می شود از همان اوان طفولیت، آثار هوش و استعداد خارق العاده در سیمای نورانی این سید جلیل القدر هویدا بود و در ۶ سالگی عم جزء را نزد زن معلمه ای به نام ' ملاخیران ' فرا گرفت و سپس قرآن کریم را نیز در مدت سه ماه از محضر آخوند شیخ محمد سالاری ختم کرد.
وی به توصیه جد مادریش مرحوم سید آقا نوشیروانی، برای ادامه تحصیلات به مدارس ' شرافت ' و ' احمدی ' در ' بارفروش ' (بابل کنونی) رفت و به مدت هشت سال در این مدارس به تحصیل اشتغال داشت و همواره از شاگردان بسیار خوب و ممتاز بود. زنده یاد نوشیروانی پس از مدتی جهت یافتن کاری مناسب عازم مشهد مقدس شد و پس از مدتی نیز به تهران عزیمت کرد و در تجارت خانه ' حکیم زاده یزدی ' مشغول به کار شد و در آنجا پس از بروز شایستگی، لیاقت و کاردانی و بالا بودن سطح سواد و معلومات از یک طرف و نجابت و دیانت و امانت داری از طرف دیگر، بر مرحوم حکیم زاده و دیگر کارکنان شرکتش اثرگذاری کرد و پس از مدتی به مدیریت داخلی شرکت ارتقاء یافت.
سید حسین فلاح حدود ۱۷ سال با مرحوم حکیم زاده همکاری نزدیک اقتصادی داشت و در این مدت خانواده حکیم زاده چنان مجذوب سجایای اخلاقی، پاکی و شرافتمندی وی شدند و با او چنان رفتار صمیمانه و محبت آمیزی داشتند که گویی یکی از اعضای خانواده شان است و بر همین اساس جهت تشکیل خانواده برای او اقدام کردند و از خانواده مرحوم حجت الاسلام ' طاهری ' (یزدی) دختری را برای همسریش برگزیدند که بیش از پیش راه سعادت و ترقی معنوی او نیز فراهم شد.
این خیر بزرگ، پس از مدتی به صورت مستقل به فعالیت اقتصادی و کار تجاری پرداخت و در بازار تجارت آهن ایران موفقیت هایی کسب کرد، تا آنجا که پرداختن به امور تجاری و دیدن زرق و برق تمدن و مظاهر مادی هرگز مانع آن نشد که فکر، آرمان و ایده مرحوم نوشیروانی از مردمی که از میان آنها برخاسته بود، منحرف شود و از مسائل و مشکلات آنان غافل شده و در فکر چاره جویی نباشد.
سید حسین فلاح حدود ۱۷ سال با مرحوم حکیم زاده همکاری نزدیک اقتصادی داشت و در این مدت خانواده حکیم زاده چنان مجذوب سجایای اخلاقی، پاکی و شرافتمندی وی شدند و با او چنان رفتار صمیمانه و محبت آمیزی داشتند که گویی یکی از اعضای خانواده شان است و بر همین اساس جهت تشکیل خانواده برای او اقدام کردند و از خانواده مرحوم حجت الاسلام ' طاهری ' (یزدی) دختری را برای همسریش برگزیدند که بیش از پیش راه سعادت و ترقی معنوی او نیز فراهم شد.
این خیر بزرگ، پس از مدتی به صورت مستقل به فعالیت اقتصادی و کار تجاری پرداخت و در بازار تجارت آهن ایران موفقیت هایی کسب کرد، تا آنجا که پرداختن به امور تجاری و دیدن زرق و برق تمدن و مظاهر مادی هرگز مانع آن نشد که فکر، آرمان و ایده مرحوم نوشیروانی از مردمی که از میان آنها برخاسته بود، منحرف شود و از مسائل و مشکلات آنان غافل شده و در فکر چاره جویی نباشد.
تربیت اصولی و تحصیل معارف و فرهنگ والای اسلامی و آشنایی کامل با احکام و شریعت مقدس اسلام از یک طرف و دیدن مصائب و رنج هایی که از ابتدای جوانی با آنها مواجه بود و دوش به دوش مردم و در متن جامعه مستضعف آنها را آزموده و تجربه کرده بود چنان روحی بلند و اراده ای نیرومند در او پدید آورد که هم چون مولا و جد بزرگوارش حضرت علی (ع) قلب بزرگ و مهربان و سرشار از عاطفه اش همواره برای امت مسلمان و مظلوم بتپد و وجود خود و خانواده گرامیش را در طول حیات پر برکتش وقف خدمت به مردم مستضعف کند.
آن مرحـوم بر اسـاس نوشته‌هایش بیشتر دارایی عظیـم خود را صـرف عمـران و آبـادی، بویژه در شهرستان بابل کرد و شمار آثار ماندگار مرحوم نوشیروانی در این شهرستان به پنجاه مورد برجستـه می رسد که از آن جمله می توان به ساخت و احداث مدرسه، هنرستان، انیسیتو، دانشـکده، درمانـگاه، زایشـگاه، بانک‌خون، پرورشـگاه ایتـام، بیمارستـان، مسجـد، پل و غیره اشاره کرد. برجای گذاشتن این آثـار نشان دهنده آینده نگری بزرگ وی در تأثیـر گذاری بر زنـدگی و سرنـوشت فرزنـدان آینده‌ساز کشور و استان مازندران بوده است.
زمین پارک نوشیروانی در جاده بابل امیرکلا و نیز زمین مجتمع بزرگ تفریحی ورزشی واقع در متی کلا، زمین زندان متی کلا، مدرسه نوشیروانی، مرکز خیریه نوشیروانی وابسته به بهزیستی، خیابان نوشیروانی و دهها فضای آموزشی، تفریحی، فرهنگی و علمی در شهرستان بابل به نام مرحوم نوشیروانی بزرگ به ثبت رسیده است.
ارزشمندترین یادگار مرحوم نوشیروانی، تاسیس دانشکده صنعتی بابل در زمینی به مساحت حدود ۱۷ هکتار بود که همه را در طبـق اخلاص گذاشت و در مقابل ' یک سیـر نبات ' به وزارت علـوم اهداء کرد.