تهران - ایرنا - کارگردان نمایش «قضیه تفنگ چخوف» گفت، این اثر کاملا شخصی و سلیقه‌ای است و قصدی برای توهین به مشاهیر نداشته و نداریم و سعی کردیم با نگاه موقعیتی با مشاهیر جهان کمی شوخی کنیم.

به گزارش ایرنا از روابط عمومی نمایش «قضیه تفنگ چخوف»، نشست نقدوبررسی نمایش «قضیه تفنگ چخوف» با حضور رضا بهکام، محمد میرعلی اکبری، محمدحسن خدایی، اشکان پیردل‌زنده کارگردان و احسان بدخشان (نویسنده) با همراهی عوامل و جمعی از تماشاگران در تئاتر هامون برگزار شد.

اشکان پیردل‌زنده در ابتدا گفت: ایده کار از آنجا شروع شد که اگر مشاهیر جهان فرصت برگشت به دنیا را داشته باشند، چه اتفاقی می‌افتاد و اینکه آیا کاری که ما امروز می‌کنیم بعدا به نام هنر ثبت می‌شود؟! سعی کردیم با نگاه موقعیتی با مشاهیر جهان کمی شوخی کنیم. این اثر کاملا شخصی و سلیقه‌ای است و قصدی برای توهین به مشاهیر نداشته و نداریم.

نشست نقدوبررسی نمایش «قضیه تفنگ چخوف»

وی ادامه داد: خیلی از اتفاقات جذاب نمایش را بازیگران و حتی عوامل با شناخت درستی که از فضای کار داشتند، در این یک سال که بسیار زحمت کشیدند، شکل دادند.

احسان بدخشان نویسنده اثر نیز گفت: تئاتر و پذیرفتن قواعد آن مسئله‌ای برای من بود. من دقیقا می‌خواستم جفنگ را به حد اعلا برسانیم تا تقابل هنر والا و مبتذل شکل بگیرد اما پایان‌بندی اثر براساس ترس من به شکل دیگری پیش رفت.

رضا بهکام منتقد تئاتر نیز بیان کرد: کار به سبک شگفت‌انگیزی روی ژانر فانتزی ایستاده و جلو می‌رود. به نظر من نویسنده به خوبی فانتزی را می‌شناسد. این گونه فانتزی به فانتزی بنکسی نزدیک می‌شود. فانتزی بنکسی به زندگی پس از مرگ شخصیت‌های معروف مربوط می‌شود و این اتفاق در این نمایش نیز افتاده است. در نمایش «قضیه تفنگ چخوف» به شکل تصادفی این شخصیت‌ها تعاملی را آغاز کرده و به انتها می‌رسانند.

وی ادامه داد: فانتزی در پیوندهای سیاسی، تاریخی و ادبی ملل مختلف با زمان‌های ترتیبی و غیر ترتیبی شکل می‌گیرند. این نمایش هم در زمان غیرترتیبی سبک خیلی خاصی را مطرح کرده و از نظر محتوا بسیار قابل تامل و تخصصی است. رزماری جکسون فانتزی را ژانری مربوط به امری خارق العاده می‌داند که ناگفته‌های جامعه کنونی را از منظر سیاسی به سبب تغییرات زمانه مطرح می‌کند. «قضیه تفنگ چخوف» نیز لایه درونی دارد که همین کار را انجام می‌دهد. کار فانتزی این است که امر ناممکن را برای مخاطب لذتبخش کند و این اتفاق در این نمایش افتاده است.

محمدحسن خدایی این اجرای نمایش را پست مدرن دانست و گفت: در اجرای پست مدرن، به تاریخ به مثابه یک گفتار رو به جلو توجه می‌کنیم که قرار است سیر تطور اتفاقات، داستان‌ها و خود تمدن را برای ما معرفی کند.

محمد میرعلی‌اکبری کارگردان مهمان حاضر در این نشست نیز تصریح کرد: این نمایش کار سخت و پرزحمتی بود. اینکه در سالنی مثل هامون چنین دکوری داشته باشی، قابل ستایش است. اشکان پیردل‌زنده کارگردان خلاقی است و گروه بسیار خوبی دارد که با انگیزه و عشق به تئاتر برای صحنه تلاش می‌کنند. این کار فضای انیمیشنی زیبایی دارد و شبیه کارهای اولیه من است. به همین دلیل با این کولاژ بیگانه نیستم.

این نشست نقد وبررسی پس از اجرای ویژه‌ای که برای حمایت و همراهی از رضا آشفته منتقد پیشکسوت تئاتر روی صحنه رفت، برگزار شد.