محمد رسول رجبی روز شنبه در گفت و گو باخبرنگار ایرنا افزود: در سال های گذشته و حتی امسال نامه نگاری های متعددی با سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری ، مدیریت بحران استانداری ، سازمان برنامه و بودجه و ... با این عنوان که اجرایی شدن این طرح ها به خاطر بالا آمدن و طغیانی شدن رودخانه ها و در نهایت احتمال وقوع سیل بسیار حیاتی بوده و هرگونه هزینه در این بخش سرمایه گذاری است، انجام شد.
وی گفت: احداث سرشاخه گیر های بتنی مشبک نقاط جنگلی و مرتعی بالادست می تواند جلوی رسوبات ، سرشاخه های درختان و مصالح همراه روان آب به پایین دست و در نهایت وقوع سیل بگیرد منتهی اعتباراتی که اختصاص داده می شود بسیار ناچیز است.
وی با اظهار آنکه هرسال بابت اجرای طرح های آبخیزداری حدود ۲۵۰ میلیارد ریال اختصاص داده می شود ، ادامه داد : این اعتبار شاید تامین کننده حدود ۱۰ درصد اجرای طرح های ما در این منطقه باشد چرا که برابر ارزیابی های کارشناسی برای اجرای هر طرح آبخیزداری حدود ۲۵۰ میلیارد ریال تا ۳۰۰ میلیارد ریال اعتبار نیاز است .
این مسوول، این نقاط را شامل "پلنگ آبرود " کلارآباد ، تیلار کنار ، اسپی رود، چالکرود رامسر و ... نام برد و گفت : اگرچه عملیات اجرایی این طرح در عرصه طبیعی کلارآباد با توجه به خطرپذیری زیاد ناشی از شدت بارندگی و سیل اجرایی شده اما در دیگر محدوده های رودخانه ها متاسفانه این طرح ها به خاطر نداشتن اعتبار اجرایی شدن آن ها معطل تامین اعتبار است .
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران - نوشهر با ابراز نگرانی از این نقاط تهدید کننده سیل افزود : انتظار از مسوولان سطوح کشوری و استانی آن است تا با اختصاص اعتبارات لازم بتوانیم این طرح ها را که سال ها به خاطر اختصاص ندادن اعتبار روند اجرایی آن ها دچار وقفه شده اجرایی کنیم .
گزارش های رسمی این اداره کل نشان می دهد که از سال ۱۳۷۰ تا سال ۱۳۹۶ طرح های آبخیزداری در سطحی حدود ۲۰۰ هزار هکتار در حوزه غرب مازندران انجام شد ، در حالی که از سال ۱۳۹۶ تاکنون اجرای طرح آبخیزداری با بیش از همین میزان به عبارتی افزون بر ۲۰۰ هزار هکتار در سطح عرصه های طبیعی زیرپوشش در مسیر آبراه های عملیاتی شده است .
کارشناسان معتقدند با اجرای طرح های آبخیزداری می توان تغییرات اقلیمی ، کم آبی ، خشکسالی ، تبخیر آب های سطحی ، سیلاب ، از بین رفتن خاک های حاصلخیز ، خسارت های جانی و همه موارد بحرانی را مهار کرد و به آن ها عواملی مانند اقدامات توسعه ای و عمرانی نامناسب، تغییر کاربری های غیر مجاز و استفاده غیر اصولی از عرصه ها، تجاوز به حریم رودخانه ها، تراکم زیاد جمعیت و رعایت نشدن طراحی آب شناسی مناسب پل ها، رعایت نشدن آب شناسی شهری را از علت های پیدایش جریان های سیل و سیلاب می دانند.
افزایش نفوذ آب به زمین به میزان حدود ۵۳۰ مترمکعب در هر هکتار در مناطق کوهستانی و یک هزار متر مکعب در هر هکتار در دشت ها و آبخوان ها ، افزایش تولید علوفه به مقدار ۱۲۰ کیلو گرم در هکتار ، کاهش فرسایش خاک به مقدار ۹ تن در هر هکتار را از دیگر مزیت ها و عملکرد مثبت و نتایج درخشان طرح های آبخیزداری در کشور است.
بر اساس آمار موجود به طور میانگین هر سیلاب حدود ۴۰ میلیارد ریال خسارت در بردارد و طی دهه اخیر شاهد وقوع بیش از هفت هزار و ۸۰۰ سیلاب در کشور بودیم که به ایجاد ۲۰۰ میلیون متر مکعب رسوب در مخزن سدها منجر شده است و این رسوبات علاوه بر کاهش عمر سدها منجر به پر شدن مخزن آن می‌شود که پروژه های آبخیزداری ۷۰ درصد خسارت ناشی از سیل را در کشور کاهش داده و باعث می‌شود در هر هکتار ، هزار متر مکعب آب به سفره‌های آب زیرزمینی نفوذ کند.
مازندران دارای ۲ حوزه اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری یکی در ساری مرکز این استان و دیگری نیز در نوشهر غرب مازندران است
حوزهٔ اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران ـ نوشهر با وسعتی بیش از ۶۶۲ هزار هکتار ، معادل ۲۸ درصد از مساحت مازندران را در بر دارد.