به گزارش خبرنگار ایرنا، ابراهیم محمدپور شامگاه شنبه در نشست خبری اظهار کرد: کنگره بین المللی طالب آملی دارای "کد ISC " از مرکز سازمان فرهنگ ارتباطات اسلامی است که این کد علمی دارای جایگاه ارزشمندی است.
وی گفت: طالب عاملی دارای جایگاه مهمی در بین محققین کشورهای مختلف از جمله هند است که از وی به نیکی یاد می کنند.
محمد پور با اشاره به این مطلب که این کنگره با حضور رایزنان فرهنگی و سفرای هندوستان، تاجیکستان، بنگلادش، پاکستان، افغانستان، عراق و ترکیه برگزار خواهد شد، اظهار کرد: برنامه های متنوع فرهنگی و هنری با اجرای موسیقی هندی و مازندرانی از جمله برنامه های این کنگره است.
این مقام مسوول، در خصوص برنامه های برگزاری این همایش، خاطرنشان کرد: تئاتر، اجرای موسیقی مازندرانی و هندی در روزهای سه شنبه و چهارشنبه ۱۵ و ۱۶ آبان به همت شورای اسلامی شهر و شهرداری آمل و با همکاری دانشگاه مازندران و اداره میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری برگزار میشود. وی از ۶۰ مقاله از محققان و صاحبنظران ۷ کشور به دبیرخانه این همایش بین المللی خبر داد و اظهار کرد:
دبیر اجرایی کنگره بین المللی طالب آملی تصریح کرد: تاکنون صاحبنظران کشورهای تاجیکستان، ازبکستان، هند، پاکستان ترکیه و افغانستان برای این همایش بین المللی مقاله ارسال کردند.
کنگره بین المللی طالب آملی ۱۵ و ۱۶ آبان در آمل برگزار می شود.
به گزارش ایرنا، محمد طالب آملی در ۹۸۷ هجری در آمل دیده به جهان گشود. پدر وی صاحب املاک و اموال فراوانی بود و از نظر مادی در جایگاه بالایی قرار داشت. طالب آملی در طول چهار سال تحصیل در مکتب علاوه بر حفظ قرآن، علوم متداول آن زمان مانند سیاق و هندسه، فقه، هیات، عروض، ادبیات عرب، شعر و حکمت را نیز فراگرفت. او همچنین استادی مسلم در نوشتن انواع خطوط ایرانی شد و در خوشنویسی تبحّر داشت.
این هنرمند توانا بعد از اینکه تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاهش به پایان رساند به اصفهان و بعد به دربار شاه عباس اول صفوی راه یافت. آملی علاوه بر حضور در دربار شاه صفوی به دربار جهانگیر پادشاه گورکانی در هندوستان رفت و از وی لقب ملک الشعرایی گرفت.
در واقع طالب مانند دیگر شاعران دوره صفویه راه هندوستان را که محل نشو و نمای هنرمندان بود، پیش گرفت.
این شاعر نامدار ضمن سیر و سیاحت در هندوستان در لاهور با ارشاد شاه ابوالمعالی لاهوری به تصوف گرایید. طالب در ریاضیات، نجوم، حکمت و عرفان استعداد بالایی داشت و یکی از تواناترین شاعران سبک هندی به شمار می‌رفت. وی در هندوستان ازدواج کرد که حاصل این ازدواجش ۲ دختر بود.