استاندار مازندران: اشعار طالب آملی سرشار از صلح و دوستی است

به گزارش خبرنگار ایرنا، یوسف نوری امروز سه شنبه در کنگره بین المللی طالب آملی در دانشگاه شمال این شهر اظهار کرد: خطه مازندران خواستگاه بزرگانی در عرصه های مختلف است که در تاریخ خوش درخشیدند.

وی گفت: طالب آملی از جمله شخصیت های ادبی برجسته استان مازندران است که آتار وی باید مورد تحقیق و بررسی بیشتری قرار گیرد.

نوری با بیان این که طالب آملی در جنبه های مختلف علمی حرف های زیادی برای گفتن داشت، اظهار کرد: این شاعر نامدار مازندرانی در شعر طبری صاحب سبک خاصی بود.

استاندار مازندران افزود: پژوهشگران این خطه از شمال دلایل مهاجرت طالب آملی را واکاوی کنند و اشعار وی را بیشتر برای نسل جوان تشریح کنند.

وی با اشاره به این نکته که استان مازندران در همه ادوار تاریخ از جمله استان های اثر گذار در کشور بود، ادامه داد: در شرایط فعلی این استان تولید کننده بسیاری از مواد غذایی در راستای تامین امنیت غذایی کشور است.

نوری تصریح کرد: چهره های فاخر علمی و دانشگاهی مازندران در سالهای اخیر بسیار خوش درخشیدند و در عرصه های تولید و صنعت گام های موثری برداشتند.

۶۰ مقاله از محققان و صاحبنظران هفت کشور به دبیرخانه این همایش بین المللی ارسال شد.

صاحبنظران کشورهای تاجیکستان، ازبکستان، هند، پاکستان ترکیه و افغانستان برای این همایش بین المللی مقاله ارسال کردند.

کنگره بین المللی طالب آملی تا فردا شانزدهم آبان در این شهر ادامه دارد.

به گزارش ایرنا، محمد طالب آملی در ۹۸۷ هجری در آمل دیده به جهان گشود. پدر وی صاحب املاک و اموال فراوانی بود و از نظر مادی در جایگاه بالایی قرار داشت. طالب آملی در طول چهار سال تحصیل در مکتب علاوه بر حفظ قرآن، علوم متداول آن زمان مانند سیاق و هندسه، فقه، هیات، عروض، ادبیات عرب، شعر و حکمت را نیز فراگرفت. او همچنین استادی مسلم در نوشتن انواع خطوط ایرانی شد و در خوشنویسی تبحّر داشت.

این هنرمند توانا بعد از اینکه تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاهش به پایان رساند به اصفهان و بعد به دربار شاه عباس اول صفوی راه یافت. آملی علاوه بر حضور در دربار شاه صفوی به دربار جهانگیر پادشاه گورکانی در هندوستان رفت و از وی لقب ملک الشعرایی گرفت.

در واقع طالب مانند دیگر شاعران دوره صفویه راه هندوستان را که محل نشو و نمای هنرمندان بود، پیش گرفت.

این شاعر نامدار ضمن سیر و سیاحت در هندوستان در لاهور با ارشاد شاه ابوالمعالی لاهوری به تصوف گرایید. طالب در ریاضیات، نجوم، حکمت و عرفان استعداد بالایی داشت و یکی از تواناترین شاعران سبک هندی به شمار می‌رفت. وی در هندوستان ازدواج کرد که حاصل این ازدواجش ۲ دختر بود.