به گزارش روز یکشنبه ایرنا از روزنامه استرینتس تایمز، تصاویر جدید منتشر شده توسط مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی مستقر در واشنگتن نشان می‌دهد که ویتنام در حال ساخت یک باند فرود به طول حدود ۲.۴ کیلومتر در دریای چین جنوبی است و ممکن است دو باند دیگر نیز بسازد.
گزارش ۳۰ اکتبر (۹ آبان) این مرکز به ابتکار شفافیت دریایی آسیا (AMTI) اشاره دارد که در آن نشانه‌هایی از ساختارهای نظامی بالقوه در چندین حالت در این آبراه استراتژیک که توسط چندین کشور از جمله چین مورد ادعاست، مشخص کرده است. تحلیلگران می‌گویند تأسیسات ویتنام در مقایسه با آنچه چین در این آبراه مورد مناقشه ساخته، ناچیز است. با این حال، این بدان معناست که ادعاهای هانوی با یک قابلیت نظامی معتبر و در حال رشد پشتیبانی می‌شود.
بر اساس گزارش ابتکار شفافیت دریایی آسیا در ۷ ژوئن (۱۸ خرداد ۱۴۰۳)، ویتنام با لایروبی و زمین‌سازی، حدود ۹۵۵ هکتار خاک در دریای جنوبی چین جنوبی ایجاد کرده که تقریباً نصف آنچه چین ساخته، به حساب می‌آید. این در حالی است که گفته می شود جزایر مصنوعی چین در این دریا، دارای سیستم‌های موشکی، تجهیزات لیزری و همچنین جنگنده هستند.
این گزارش می‌افزاید: سه سال از زمانی که این کار شروع شد می‌گذرد و ویتنام هنوز هم ناظران را با دامنه رو به گسترش لایروبی و زمین‌سازی خود در جزایر اسپرالی شگفت‌زده می‌کند. پیشرفت این موضوع در پنج ماه گذشته نشان می‌دهد که هانوی مصمم است تا پتانسیل استراتژیک مناطقی که اشغال کرده را به حداکثر برساند. چین ادعاهای خود بر دریای چین جنوبی را با نیروی دریایی، گارد ساحلی و شبه‌نظامیان دریایی در حال رشد خود به اثبات می‌رساند.
دکتر کالین کو، پژوهشگر ارشد در موسسه دفاع و مطالعات استراتژیک در مدرسه بین‌المللی «راجاراتنام» گفت: ویتنام نیز هرچند در مقیاس کوچکتر، نسخه خود را از این موضوع دارد.
ویتنام در سال‌های اخیر پایگاه‌های دریایی دائمی در استان‌های ساحلی تأسیس کرده است تا از نیروی دریایی خود حمایت کند. همچنین بودجه‌ای برای صنعت ماهی‌گیری فراهم کرده تا قایق‌ها را ارتقاء دهد و در صورت برخورد با کشتی‌های چینی تقویت کند.
کو افزود: ویتنام توانسته است با نسخه خود از تاکتیک‌های خاکستری برای مقابله با چین استفاده کند، در حالی که این موضوع برای اندونزی و مالزی روی نداده است.
واکنش ملایم چین به سازه‌های نظامی در حال ساخت توسط ویتنام در تضاد آشکار با نگرش پکن نسبت به فیلیپین، دیگر کشور مدعی مالکیت بر دریای جنوبی چین است.
مانیل توجه عمومی را نسبت به درگیری‌ها بین کشتی‌های چینی و فیلیپینی افزایش داده است. فیلیپین در سال ۲۰۲۳ یک پایگاه نظارت گارد ساحلی را در جزیره تیتو که تحت تصرف خود دارد، افتتاح کرد و برای توسعه یک فرودگاه در آنجا برنامه‌ریزی کرده است.
اولویت حفظ رابطه برای پکن و هانوی
روابط نزدیکی بین احزاب حاکم کمونیستی دو کشور وجود دارد. پکن اولین مقصد خارجی تو لام پس از به عهده گرفتن رهبری حزب کمونیست ویتنام در اوت (شهریور) بود. ویتنام همچنین از چین برای ساخت یک راه‌آهن پرسرعت درخواست پشتیبانی کرده است.
تنش نادری در ماه اکتبر (مهر- آبان) و زمانی که ویتنام حمله به ماهی گیران خود توسط مقامات چینی را محکوم کرد، بین دو کشور پیش آمد و چین گفت: عملیات گارد ساحلی «حرفه‌ای و متعادل» بوده است.
ویتنام همکاری با چین را در زمینه‌های گوناگون با منافع مشترک دنبال می‌کند در حالی که به طور همزمان به پیشروی دریایی این کشور پاسخ می‌دهد.
از سوی دیگر، پکن بیشتر از ویتنام، نگران موضع فیلیپین نسبت به دریای چین جنوبی است.
کو گفت: این موضوع فقط به دریای جنوبی چین مربوط نمی‌شود، بلکه به روابط فیلیپین با آمریکا نیز مربوط می‌شود و البته نگرانی بسیار گسترده‌تر در مورد اینکه چگونه توافق همکاری دفاعی تقویت‌شده بین فیلیپین و ایالات متحده ممکن است بر تایوان تأثیر بگذارد.
واشنگتن و مانیل یک معاهده دفاع متقابل دارند که هر دو کشور را ملزم می‌کند در صورت حمله به دیگری، از یکدیگر حمایت کنند. چین نیز استفاده از نیروی نظامی برای کنترل تایوان را رد نکرده و از آنچه دخالت خارجی ایالات متحده می‌نامد، ناخرسند است، دخالتی که در اصل تأمین نظامی تایوان است.
کو اظهار داشت: (اگر چین) بتواند فیلیپین را مجبور به تسلیم کند، آن گاه ممکن است اثر مثبتی بر سایر کشورهای اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا (آ.سه.آن) داشته باشد زیرا فیلیپین یک معاهده دفاع متقابل با آمریکا دارد اما سایر کشورهای آ.سه.آن که با پکن در دریای چین جنوبی مشکل دارند، چنین توافقی ندارند، به همین دلیل ممکن است بتواند سایر کشورهای آسه‌آن را نیز به تسلیم وادارد.