گنبدکاووس- ایرنا- رییس پارک ملی گلستان کمبود محیط‌بان را سختی اصلی این محدوده‌ منابع طبیعی دانست و گفت: سه پاسگاه از ۱۵ پاسگاه محیط‌بانی این ذخیره‌گاه زیست‌کره به دلیل نبود نیرو انسانی غیرفعال است.

احمد رادمان روز سه‌شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا نمودار سازمانی پارک ملی گلستان را ۱۱۸ نفر اعلام کرد و افزود: این ذخیره‌گاه زیست‌کره به ۸۰ محیط‌بان نیاز دارد و نگهداری آن با ۳۵ نیروی محیط‌بان و ۹ کادر اداری فعلی بسیار سخت است.

وی گفت: ۳۰ همیار محیط زیست در کنار محیط‌بان رسمی در نگهداری از پارک ملی گلستان همکاری دارند که امیدواریم با تبدیل وضعیت استخدامی آنان بتوانیم به طور ثابت از آنان استفاده کنیم.

رییس پارک ملی گلستان اظهار کرد: با توجه به جایگاه پارک به عنوان یکی ۵۰ ذخیره‌گاه محیط زیستی کره زمین و میراث طبیعی ثبت جهانی با داشته‌های متنوع جانوری و گیاهی منحصر به فرد، واگذاری تفرجگاه‌های آن به بخش خصوصی نقش مهمی در جذب گردشگر و درآمدزایی برای پارک دارد.

رادمان افزود: آمار بالای آمد و شد خودروهای گردشگران و مسافران و گوناگونی قومیتی ساکنان روستاهای حاشیه در کنار ویژگی‌های طبیعی و گونه‌های جانوری و گیاهی از دیگر برتری‌های پارک ملی گلستان است که با مدیریت مشارکتی و همراهی بیشتر جوامع محلی، می‌توان از این ظرفیت برای توسعه پارک با رویکرد گردشگری بیشتر و بهتر استفاده کرد.

وی گفت: در چند ماه گذشته نشست‌های زیادی با مردم محلی و ساکنان روستاهای حاشیه پارک ملی گلستان برای افزایش مشارکت آنان در نگهداری از این پارک و جلوگیری از نافرمانی برگزار شد.

طبق اعلام کارشناسان، بیش از هزار و ۳۶۰ گونه گیاهی، هزار و ۱۰۰ گونه حشره، ۱۵۰ گونه پرنده، ۶۹ گونه پستاندار، ۲۴ گونه خزنده و دوزیست و ۱۰ گونه ماهی در عرصه‌های جنگلی و مرتعی و منابع آبی پارک ملی گلستان شناسایی شده است.

به گزارش ایرنا، پارک ملی گلستان در سال ۱۳۳۶ شمشی با نام «آلمه و ایشکی» مورد حفاظت قرار گرفت و نخستین پارک ایران است که از سال ۱۳۵۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره‌گاه محیط زیستی کره زمین ثبت شد.

این ذخیره‌گاه زیست کره به دلیل جایگاه جغرافیایی، توپوگرافی و رویشگاهی شامل بخش وسیعی از زیستگاه‌ها، اکوسیستم‌ها و رویشگاه‌های تپه ماهوری با عناصر شاخص ایرانی تورانی مانند درخت تاغ، گونه آهوی ایرانی، قوچ و میش، رویشگاه‌های هیرکانی با عناصری مانند درخت راش، گونه جانوری مرال و زیستگاه‌های کوهستانی با عناصری مانند درخت ارس و گونه‌های پلنگ ایرانی و کل و بز است.

گونه‌های جانوری پارک ملی گلستان شامل آهو، پلنگ، تشی، خرس قهوه‌ایی، خرگوش، حشره خورها، راسو، روباه، روباه ترکمنی، رودک، سمور جنگلی، سیه گوش، شوکا، شنگ، قوچ و میش، کل و بز، گراز، گربه پالاس، گرگ، مرال، سمندر، قورباغه جنگلی، وزغ سبز، لاک پشت چهار چنگالی، مارمولک بی پا، مار آبی، مار قیطانی، گرزه مار و افعی قفقازی است.

پارک ملی گلستان بزرگترین و قدیمی‌ترین پارک ملی کشور با مساحت ۹۱ هزار و ۸۹۵ هکتار در حوزه سرزمینی شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان واقع است و بخشی از آن در خراسان شمالی و استان سمنان قرار دارد.

این پارک دارای سه نوع آب و هوای متفاوت خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب است که همین ویژگی باعث شده دارای پوشش گیاهی متنوع از استپ خشک تا جنگل انبوه باشد.