به گزارش خبرنگار ایرنا، اسدالله بادامچیان؛ سیاستمدار کهنه‌کاری که پیش از انقلاب در مبارزات سیاسی فعال بوده و سابقه فعالیت سیاسی او به شروع نهضت حضرت امام (ره) می‌رسد. پس از انقلاب نیز علاوه بر فعالیت حزبی در دو حزب جمهوری اسلامی و مؤتلفه اسلامی، وارد عرصه رسمی سیاسی شد و نمایندگی مجلس شورای اسلامی و معاونت قوه قضائیه را نیز تجربه کرده است.
بادامچیان سابقه طولانی زندان پیش از انقلاب و سر و کله زدن با گروهک‌های مختلف را نیز در کارنامه دارد.
او «بازار» و سازوکار حاکم بر آن را هم خوب می‌شناسد و اهل تألیف کتاب نیز هست و تاکنون چندین جلد کتاب در موضوعات مختلف نوشته است.
نفوذ و تأثیر بادامچیان که امروز دبیرکلی حزب مؤتلفه اسلامی قدیمی‌ترین و ریشه‌دارترین حزب سیاسی کشور را عهده‌دار است، محدود به عرصه سیاست ایران نیست، تا آنجا که برای انتقال فرمول واکسن کرونا از چین با رئیس‌جمهور این کشور رایزنی می‌کند و گفته می شود در ماجرای پیوستن ایران به بریکس هم نقش‌آفرین است!
به مناسبت صدومین روز فعالیت دولت وفاق، گپ‌وگفت صمیمانه‌ای با او داشتیم، آنچه در ادامه می‌خوانید مشروح این گفت‌وگو است.
ایرنا: با عرض سلام و سپاس از شما آقای بادامچیان به خاطر وقتی که در اختیار ما قرار دادید، به عنوان اولین سؤال به عنوان دبیرکل یکی از احزاب ریشه‌دار کشور ارزیابی‌تان را از عملکرد دولت آقای پزشکیان بفرمایید با توجه به شرایطی که از ابتدای کار پیش آمد.
بادامچیان: ایران کشوری است که مورد توجه همه جهانیان قرار دارد و امروز هم در برهه حساسی هم به سر می بریم، تحولات عظیمی در دنیا رخ داده است، انتخابات اخیر آمریکا با گذشته قابل مقایسه نیست. اروپا را نگاه می کنید که ایتالیا، اسپانیا و انگلیس اینطور به هم ریخته است، در منطقه هم مساله مقاومت و جنایات رژیم صهیونیستی که بی پروا و بدون هیچ گونه ملاحظه ای هر جنایتی از دستش برمی آید را انجام می دهد، و اگر کاری انجام نمی دهد چون نمی تواند. در چنین موقعیتی در ایران انتخابات آزاد انجام شد و مردم پای صندوق های رای آمدند و درصدی هم نیامدند. مردم با آرامش و امنیت تبعیت کردند و احترام گذاشتند، ولی‌امر تنفیذ فرمودند و مجلس دولت ایشان را با رای بسیار خوبی تایید کرده است.
دکتر پزشکیان وزرایش را به گونه ای چید و همانطور که خودشان گفتند ولی فقیه مخالفتی با این مجموعه و ترکیب نکردند، و مجلس هم بر همین اساس رای یکپارچه داد. بنابراین ایشان در این ۱۰۰ روز توانسته در حد ۱۰۰ روز عملکرد خوبی داشته باشد؛ به این معنا که در انتخاب کابینه اش توانسته وفاق را به دست بیاورد، از طرفی از اقوام و گروه ها در این ترکیب استفاده کرده، گرچه بهانه گیری ها تمام نمی شود و از قبل هم این مسائل بوده است.
از سوی دیگر مطالبات گندم کاران را پرداخته که گندم را به عنوان کالای استراتژیک برای استفاده مردم تولید کرده اند، وقتی گندم کار راضی باشد طبعا کشت بهتری را خواهد داشت.
آقای پزشکیان در سیاست خارجی هم مواضع بسیار خوبی داشته از جمله در موضوع جنگ غزه و مقاومت، برغم اینکه برخی گروه های داخل و اصلاح طلب انتظار این نوع مواضع را از ایشان نداشتند ولی ایشان مواضع بسیار محکم و مقتدر داشتند. در مراودات و تعاملات دیپلماتیک و بین المللی هم ایشان و وزیر خارجه توانمندشان آقای عراقچی بسیار خوب عمل کردند و می‌بینیم آقای عراقچی محکم و استوار مقابل مواضع گوناگون بین المللی موضع قاطع و محکمی می گیرد.
در رابطه با مسائل داخلی هم ایشان تصمیم دارد براساس حق و عدالت کارها را حل کند و به همین علت برای تحقق شعار وفاق ملی خود با همه گروه‌ها در حال دیدار و مذاکره است.
ایرنا: شما به بحث وفاق که یکی از شعارهای محوری آقای پزشکیان بود اشاره کردید و همینطور نحوه چینش و انتخاب اعضای کابینه و استانداران، ایشان به بها دادن و دیدن اقوام مختلف ایرانی و مذاهب ذیل دین مبین اسلام در انتخابات تاکید داشتند و شعار استفاده از ظرفیت و توان کارشناسی و تخصص افرادی که تعلقات قومیتی یا مذهب دیگری دارند را مطرح کردند و سعی کردند این را در انتصابات شان لحاظ کنند، به نظر شما انتخاب اعضای دولت چقدر با شعار وفاقی که آقای پزشکیان دادند همخوانی دارد؟
بادامچیان: ۵۰-۵۰ است. وفاق به معنی اینکه یک کابینه مخلوط بچینیم نیست، کابینه ای که از همه نیروهای جامعه استفاده کند کابینه جامع است نه یک کابینه وفاقی، به همین علت هم اکنون در بین کابینه دولت آقای پزشکیان وفاق وجود ندارد! هماهنگی کلی را قبول دارم، چون در اعتقاد به نظام و اطاعت از ولایت و برآوردن خواسته‌های مردم هم‌عقیده و هماهنگ هستند، وفاق به این شکل را داریم.
وفاق یعنی با هم موافق بودن، و ذهنیت‌های گوناگونی که با هم اختلاف دیدگاه دارند معمولا وفاق ندارند. اما در مجموعه چینش وزرای ایشان بخشی با هم وفاق دارند و هماهنگ هستند، بخشی با هم فاصله دارند و نگاه شان با هم فرق می کند و اینطور نیست که همه و حتی با شخص آقای رئیس جمهور محترم وفاق داشته باشند، اختلاف دیدگاه و نظر دارند. حتی اگر بعد از مدت کوتاه دیگری آقای رئیس جمهور برخی را تغییر دهند از نظر من تعجب برانگیز نیست! چرا که دولت را مخصوصاً در مسائل ایران باید یکپارچه و هماهنگ اداره کرد، اینکه هر کسی سلیقه‌ای داشته باشد سر جای خود، مشکلی نیست، اما وقتی به دولت می آیند باید سلیقه شان را کنار بگذارند و با هم یکپارچه به طور جمعی و جامع برای توسعه و پیشرفت کشور حرکت کنند.
ایشان به خاطر ملاحظاتی گاهی اوقات نتوانسته دولتی یکپارچه و هماهنگ که وفاق داشته باشد را تشکیل بدهد، ولی مجموعه فعلی، دولتی است که حتی خواسته های قومیتی و مذهبی را رعایت کرده، البته اینها از قبل هم رعایت می‌شده اما الان جلوه‌اش بیشتر است.
حالا این دولت را در عملکردش حاصل وفاق، یا حاصل اختلاف نظرها می‌یابیم؟ طبیعی است اگر رئیس جمهور مثل مرحوم آقای هاشمی مقتدرانه عمل کند، اختلاف سلیقه‌ها را به عزم واحد و برنامه منسجم تبدیل می کند و همه باید این برنامه را با هم اجرا کنند. این خیلی هنر می خواهد، خودم در حزب مؤتلفه اسلامی و در حزب جمهوری اسلامی و در بسیاری از جاهای دیگر که مسئولیت داشتم با نگاه جمعی روبرو بودم و خواستم همه را جمع کنم، می دانم چقدر سخت است، اما این سختی ثمره خوبی دارد. لذا دولت ایشان در مساله وفاق ۵۰-۵۰ است اما اینکه با هم کار کنند و امیدواریم تا ۸۰ درصد به سمت وفاق برود و ۲۰ درصد باقی مانده در هیچ دولتی پدید نمی آید.
ایرنا: انتظارات شما به عنوان یک حزب قدیمی و ریشه‌دار از این دولت چیست؟ و به نظر شما دولت برای رسیدن به وفاق ۸۰ درصدی چه مراحلی را باید طی کند؟
بادامچیان: طبیعی است که وزرای هر دولتی با آن دولت همکاری می کنند، اگر مجموعه دولت آن افراد را نخواهد کنار می گذارد، منتها یکی خشن و دیگری با آرامش کنار می‌گذارد. آنچه مهم است نتیجه کار دولت‌ها است. در وفاق هم این مهم است که نتیجه وفاق چه می شود؟ از همه مهمتر این است که کشور به طرف تعالی، پیشرفت، ثروت و نظام قوی همراه با آرامش، امنیت و آسایش باشد. اصل این است.
هر اندازه دولت در این زمینه کار کند رضایت مردم بیشتر به دست می آید و دولت موفق می شود. مردم می‌خواهند زندگی آرام، پاک، و پرافتخار داشته باشند، یادمان باشد هیچ کس زندگی ذلیلانه نمی‌خواهد. ملت‌ها معمولاً زندگی ذلیلانه را نمی خواهند ولو زندگی شان تامین باشد. زندگی با افتخار، با عزت و با عظمت می خواهند به خصوص ملت ایران چرا که وارث تمدن و فرهنگ چند هزار ساله است. این ملت می خواهد در نتیجه برنامه‌های دولت به آن عزت، افتخار، استقلال و رفاه عمومی بر مبنای عدالت، آسایش و آرامش برسد، لذا فعالیت دولت باید در این زمینه باشد.
انتظار ما هم از همه دولت ها به عنوان یک حزب این نبوده که به موتلفه اسلامی پست و مقام بدهند. حتی یک بار هم نگفتیم چرا به ما پست و مقام نمی دهید! در دولت دوم خرداد با مرحوم آقای عسگر اولادی به دیدار رئیس جمهور وقت رفتیم، ایشان محبت کرد و گفت هر فرد خوبی را می‌شناسید به ما معرفی کنید. من خندیدم و گفتم شما اگر خودتان هم مایل باشید این افراد را به کار بگیرید، باند و گروهی که دور شما هستند اجازه نمی دهند، بنابراین ما معرفی نمی‌کنیم. گفت من به عنوان رئیس جمهور از شما خواهش می‌کنم افراد را معرفی کنید. در نامه‌ای ۵ نفر از رجال برجسته کشور را معرفی کردیم و گفتم این لیست را می دهم اما یقین می دانم یک نفر را هم اجازه نمی دهند منصوب کنید! اتفاقاً این افراد دو، سه کار هم داشتند که برکنارشان هم کردند! اما ما تا پایان با آن دولت همراهی داشتیم. آقای عسگر اولادی دیدار می کرد و نظرات خود را می دادند و ایشان گوش می داد اما عمل نمی کردند!
با دولت های بعدی هم به همین شکل، هیچ وقت انتظار نداشتیم افراد ما را منصوب کنند، بلکه می‌خواهیم دولت آنچه شایسته ایران عزیز و این ملت قهرمان فداکار است را برآورده کند. انتظار حزب مؤتلفه این است.
ایرنا: آقای بادامچیان مردم شما را به عنوان یک شخصیت حزبی می‌شناسند و سال هاست تجربه حزبی دارید، ولی مشکلی که ما در کشور داریم این است که احزاب فعالیتی را که از آنها انتظار می رود ندارند، به نوعی در کشور ما احزاب فعالیت فصلی دارند؛ ایام انتخابات فعالیت‌ها شروع می شود، نامزدهایی را معرفی می‌کنند و بعد از هر انتخاباتی کارهای حزبی شان فروکش می کند تا انتخابات بعدی. شما به عنوان یک شخصیت قدیمی حزبی که با اصول کار حزبی هم آشنا هستید چه پیشنهادی برای تقویت احزاب دارید و فکر می‌کنید دولت جدید چه کاری در راستای تقویت احزاب می تواند انجام دهد؟
بادامچیان: اگر به مردم سالاری اشاره می کنید، مردم سالاری بدون تحزب شکل نمی گیرد. اگر دموکراسی مدنظر است -چون دموکراسی با مردم سالاری فرق می کند- و امروز هم در غرب واقعیتش را نشان می دهد. در دموکراسی هم احزاب است. حکومت‌ها بدون تحزب دیکتاتور می‌شوند. رضاخان وقتی می‌خواست دیکتاتوری کند دیگر اجازه فعالیت هیچ حزبی را نداد. حتی تیمورتاش خواست حزب ایران نوین راه بیندازد که رضاخان گفت دوران این حرف ها گذشته و از این غلط‌های زیادی نکن! دیکتاتور نیاز به حزب ندارد و دیکتاتوری می کند.
اگر می خواهید حکومت ملی داشته باشید ناچار به داشتن حزب هستید، امام وقتی نهضتش را در اردیبهشت سال ۴۲ شروع کرد، دقیقاً حدود ۶ ماه بعد از آغاز نهضت امام، حزب مؤتلفه اسلامی را شکل داد.
اگر امروز در لبنان حزب الله پیروز است و مقاومت را اداره می کند، دولت لبنان که نیست، همه می دانند که این حزب الله است. امام تنها دو حزب راه انداخته یکی حزب الله است و دیگری حزب مؤتلفه اسلامی است. این نکته مهمی است که در لبنان هم امام دستور تشکل حزبی داد.
قرآن هم سه نوع حزب را بحث می کند؛ یک حزب خدایی، حزب‌الله. در دو آیه می‌فرماید الا ان حزب الله هم الغالبون اگر شما غلبه، پیروزی، موفقیت و قدرت می‌خواهید باید حزب داشته باشید اما حزب خدایی باشد و ان حزب الله هم المفلحون اگر رستگاری می خواهید باید حزب داشته باشید. به همین علت امیرالمومنین علی علیه السلام حزب دارد. حدیث پیغمبر این است که حزب علی حزب الله؛ مگر می شود ولی الله برای اداره امورش متکی به تشکل خدایی و حزب اللهی نباشد و این آیه قرآن را عمل نکند؟
نوع دیگر حزب در قرآن حزب الشیطان است که هم الخاسرون است حزب‌هایی هم هستند که نه حزب الله هستند و نه حزب شیطان. به اصطلاح من به ما لدیهم فرحون هستند. حزبی هستند که به عقاید خودشان هستند.
در کشور ما حزب الشیطانی به نام حزب توده داشتیم که فعال، پرکار، تابع شوروی و مزدور بیگانه و بسیار موثر بود. افراد مذهبی ما را کمونیست کرده بود، آقای جلال آل احمد پسر مرحوم آیت الله آل احمد از بزرگان روحانیت که حتی پول منبر هم نمی‌گرفت، کمونیست شد! برادرش طلبه بود سر نماز در نجف شهید شد، این برادر شهید فرزند این روحانی معتبر، توده‌ای شد، سپس متوجه شد حزب توده حزب مزدور است. خودش گفت در خیابان فردوسی دیدم ارتش شوروی از حزب توده حمایت می کند، دیدم تابع آنها هستند و خجالت کشیدم، به پس‌کوچه ای دویدم و بازوبند انتظامات را کندم و دور انداختم.
برخی از شعرای ما مثل فریدون مشیری و نیما یوشیج توده‌ای شدند که البته نیما بعدها برگشت. بنابراین حزب لازم و ضروری جامعه مردم سالار است اما اینکه بر اساس اسلام یا بر اساس ایده دیگری باشد مهم است. شوروی را حزب کمونیست ۷۰ سال اداره کرد، مائو، چین را با کمونیست اداره کرد. پس حزب اینقدر موثر است. اتفاقاً یکی از ترفندهای استعمار این است که در ایران نباید حزب پدید بیاید. جامعه اسلامی هم بدون حزب خدایی نمی‌تواند به رستگاری برسد و کشور نیاز به احزاب الهی و اسلامی دارد.
احزابی که تنها در انتخابات فعالیت می کنند درواقع گروه‌های انتخاباتی و شبه حزب هستند، حزب نیستند. حزب برنامه و طرح دارد. آقای پزشکان گفت حزب آن حزبی است که طرح دارد آموزش و پرورش، کشور و اقتصاد چگونه اداره شود و تیم داشته باشد. حزب مقتدری که بتواند اینها را داشته باشد لازم و ضروری نظام است. این دوستان هم گروه‌هایی هستند که هنگام انتخابات دور هم جمع می شوند و خوب است شور انتخاباتی می دهند اما حزب نیستند.
ایرنا: برای تقویت احزاب و اینکه احزاب واقعی داشته باشیم چه باید بکنیم؟
بادامچیان: باید این فرهنگ ایجاد شود و حکومت از آن حمایت کند. وقتی محمدرضا شاه اجازه نمی داد حزب پدید بیاید حزب مخفی پدید می آمد که قدرت ظهور نداشت. بنابراین باید زمینه باز شود که الان است کمیسیون ماده ۱۰ احزاب وجود دارد، نگاه‌ها نباید تنگ نظرانه باشد و باید به نحوی باشد که بتواند همه این احزاب را شکل بدهد و تحزب را برای تحزب بخواهد نه برای باند خودشان.
ایرنا: چند بار در صحبت‌های تان به دیداری که با آقای پزشکیان داشتید اشاره کردید، بفرمائید در این دیدار چه گذشت، و شما به عنوان حزب موتلفه چه کمکی در تحقق اهداف دولت می توانید انجام دهید؟
بادامچیان: ما از آغاز انقلاب با همه رئیس جمهورها و مسئولین دیدار داشته ایم و با دولت ها کار کردیم. به قول آقای بهشتی که دولت آقای بازرگان دولت انقلاب نبود، دولت اضطرار بود و دولت ضعیفی بود، روشن بود که ذهنیتش با انقلاب نمی‌ساخت. آقای بازرگان رفته بود پاریس و به امام می‌گفت برای انقلاب زود است و آمریکا هم اجازه نمی دهد در ایران انقلاب شود! امام فرمود آمریکا هیچ غلطی نمی تواند کند. آقای بهشتی با این ذهنیت می‌فرماید با این دولت ضعیف چه کار کنیم؟ کاری کنیم که ضعیف‌تر شود؟ خیر! کمک و کار می‌کنیم، اما اگر نتوانست فکر دیگری می‌کنیم.
ما با آقای بازرگان و دیگر دولت ها همراهی داشتیم، آقای دکتر شهید رجایی و شهید باهنر هر دو موتلفه ای بودند و با هم کار کردیم.
با دولت آقای خاتمی در دوم خرداد هم دیدار و مشورت داشتیم. در دولت آقای هاشمی هم همراهی جدی داشتیم چون ایشان با موتلفه همراهی داشت. در دولت آقای احمدی نژاد، ایشان این فرصت را مغتنم نشمرد ولی دیدار و صحبت داشتیم و هنوز رفاقت بنده و ایشان برقرار است.
در آغاز دولت آقای روحانی آقای عسگراولادی به ایشان گفتند شما را از خودمان می دانیم و ایشان هم این را گفتند و قرار شد آقای آل اسحاق رابط بین ما شود، که البته ایشان در طول مدت دوره ۸ ساله یک بار هم به آقای آل اسحاق راه نداد!
در دولت آقای رئیسی که همراهی جدی داشتیم، حتی در مساله بریکس من به آفریقای جنوبی رفتم. زمانی که کرونا شد، چینی‌ها واکسن کرونا را ساختند اما به کسی نمی دادند. وزارت بهداشت از من خواست که اقدامی انجام دهم، من از دولت چین خواستم و به رئیس جمهورش نامه نوشتم بعد فرمول واکسن را به ما دادند و سپاه و رویال استفاده کردند.
سیاست کلان ما این است که به هر دولتی با رای اکثریت مردم سر کار بیاید و تنفیذ ولی فقیه را داشته باشد که مشروعیت شرعی پیدا می کند و اجرای مراسم قانونی در خانه ملت داشته باشد، کمک کنیم. اما باید راه بدهد، اگر خودش نخواهد به زور نمی توان همکاری کرد.
وقتی هم آقای پزشکیان سر کار آمد تبریک گفتیم، کابینه را هم که معرفی کرد در فراکسیون مان در مجلس قرار شد به ۴ نفر رای ندهیم که ایشان در مجلس گفت هماهنگ کردم و به همه رای دادیم. اگر موتلفه رای نمی داد تعدادی رای نمی آوردند. از طرف حزب به هر ۱۹ نفر تبریک گفتم و به آقای رئیس جمهور گفتیم در ملاقاتی مشخص کنیم که روابط ما و دولت چگونه باشد.
ملاقاتی داشتیم و جلسه بسیار خوبی بود. درباره موتلفه گزارش دادم و مسائل معاونت‌ها را باز و خدماتی که انجام شده را ذکر کردیم و روابط ما با دولت ایشان بر اساس تفاهماتی است که با هم انجام بدهیم. سیاست مان هم در مورد دولت‌ها عبارت است از حمایت ضابطه‌مند و رصد هوشمندانه کار دولت، نقد منصفانه، همکاری صمیمانه، همراهی در مشترکات.
سیاست کلان ما این است که به هر دولتی با رای اکثریت مردم سر کار بیاید و تنفیذ ولی فقیه را داشته باشد که مشروعیت شرعی پیدا می کند و اجرای مراسم قانونی در خانه ملت داشته باشد، کمک کنیم.در این جلسه آقای پورابراهیمی مسائل اقتصادی و نقاط مثبت و ضعف و راهکار گفتند. آقای مهندس میرسلیم درباره چگونگی برخورد با مفاسد صحبت کردند، آقای دکتر نیکنام معاونت بین الملل حزب که رئیس پزشکان مسلمان بدون مرز است، ایشان دیپلماسی حزبی ما را در سطح بین‌الملل و روابط مان با وزارت خارجه دولت‌ها و استفاده از این روابط و میزهایی که برای کشورهای مختلف دارد را توضیح دادند.
آقای انبارلویی موضوع بودجه را مطرح کرد. چند ماه قبل درباره بودجه نامه نوشتیم و به نقایص بودجه و بودجه نگاری اشاره کردیم و پیشنهادات مان را در ۸ صفحه و فشرده اشاره کردیم و اعلام آمادگی کردیم که حتی در بودجه نیمه دوم سال ۱۴۰۳ و در بودجه ۱۴۰۴ آماده همراهی، همفکری و همکاری هستیم.
تعدادی از دوستان راجع به تحزب صحبت کردند. آقای پزشکیان هم با محبت نظرات شان را گفتند. جلسه بسیار خوبی بود و قرار شد یک رابط بین دولت و حزب داشته باشیم. امیدواریم همکاری ما با دولت آقای پزشکیان با حفظ مواضع دو طرف برای ملت و کشور راهگشای شکوفایی و پیشرفت در گام دوم انقلاب اسلامی باشد.
ایرنا: با توجه به پیروزی ترامپ در انتخابات آمریکا، به نظر شما به عنوان شخصیتی که سال‌ها فعالیت سیاسی را تجربه کردید با ترامپ چه باید کنیم؟ برخی معتقدند ترامپ نسبت به دولت قبلش عوض شده و دیدگاه‌های متفاوتی دارد و حتی وعده‌هایی در مورد پایان دادن به جنگ اوکراین و کنترل رژیم صهیونیستی داده و امید می رود برای پایان جنگ غزه تلاش کند، به نظر شما آیا ترامپ تغییر کرده و دولت آقای پزشکیان با ترامپ چه برخورد و مواجه‌ای باید داشته باشد؟
بادامچیان: ترامپ یک شخص است، من نسبت به شخص اظهار نظر نمی‌کنم، یک شخص ممکن است فرد بدی باشد سپس آدم خوبی شود. انسان‌ها دائم در حال تغییر هستند. اما استکبار آمریکا تغییر نمی‌کند و ترامپ رئیس جمهور استکبار آمریکاست نه رئیس جمهور ملت آمریکا! ساختار این حکومت به شکلی چیده شده که نمایش دو حزب است و مردم آمریکا مجبورند به یکی از این دو رأی بدهند.
این را آمریکایی ها می دانند زمانی که کندی را که کشتند، برای آمریکایی ها خیلی زشت شده بود چون مردان خاکستری پشت پرده آمریکا و هیئت حاکمه آمریکا می‌خواستند جانسون رئیس جمهور شود، در مقابلش آقای گلد واتر سناتور را گذاشتند. در مصاحبه ای از او پرسیدند جنگ ویتنام را چطور تمام می کنید؟ گفت یک بمب اتمی بر سرشان می زنم! پرسیدند شوروی و چین هم برخورد می کنند، گفت اشکال ندارد، اگر به واشنگتن بمب بزنند، پدرشان را درمی آورم! آن زمان آمریکایی ها می‌گفتند بین دیو و غول گیر کردیم، مجبوریم از ترس دیو به غول رای بدهیم.
خانم هریس نامزد مردان خاکستری پشت پرده آمریکا بود. آقای ترامپ نامزد آنها نبود و چون تفاهم صورت نگرفت برای اینکه رای بیاورد، پوپولیستی عمل کرد و حرف مردم آمریکا را زد و در نتیجه در جنگ بین مردم آمریکا و هیئت حاکمه پشت پرده آمریکا، آقای ترامپ رای آورد. در نمایندگان سنا هم بیشتر این حزب رای آوردند. ترامپ دوران بسیار سختی دارد، اگر بخواهد خواست مردم را برآورده کند هیئت حاکمه اجازه نمی دهد، اگر خواست آنها را انجام بدهد مردم شورش می کنند. آمریکا وضع خوبی ندارد، دچار بحران همه جانبه است، ایالت کالیفرنیا می خواهد مستقل شود، احتمال دارد آقای ترامپ گورباچف آمریکا باشد. به نظر سیاست مداران پشت پرده این اوضاع آمریکا را آشفته می کند. از این سو آقای ترامپ نمی تواند بدون هیئت حاکمه آمریکا کار کند در نتیجه باید با آنها همراه شود.
بله جنگ اوکراین را تمام می کند، علت هم روشن است؛ آمریکا در اوکراین کاملا شکست خورده است. فکر می‌کرد روسیه را به جنگ فرسایشی طولانی دچار می کند، اما آقای پوتین سیاستمدار پخته‌ای است و توانست به خوبی اداره کند، کم کم شهرهای معتبرشان را گرفت و اروپا و آمریکا را دچار جنگ فرسایشی کرد. ترامپ می خواهد جنگی را که هزینه بسیار سنگینی برای آمریکا دارد و اقتصاد آمریکا را به طرف سقوط بیشتر می برد، تمام کند. راه این است که با روسیه بسازد و زلنسکی را مجبور به سازش با روسیه می کند و در نتیجه جنگ تمام می شود.
ترامپ ناچار به تمام کردن جنگ منطقه هم هست، چرا که اسرائیل به هیچ یک از اهدافش نرسید؛ می‌خواست حماس را از بین ببرد و اسرا را آزاد کند، نتوانست. می خواست قدرت نشان بدهد ذلت پیدا کرد. گنبد آهنینش به باد رفت، ستاره داوودش افول کرد و تمام شد. اسرائیل را یک دولت نمی زند، حزب الله لبنان می زند. ۱۲،۱۳ روز است می خواهد در خاک لبنان یک جا پا بگیرد اما نمی تواند. حماقتی که به خرج داد و نیروهایش را در خاک لبنان جلو برد و نیروهای حزب الله با موشک آنها را زد.
اسرائیل تلفاتش را نمی گوید یک وجب از خاک لبنان را نتوانسته بگیرد. این ارتشی بود که می گفت در جنگ شش روزه همه چیزها را گرفتم. وضع به گونه‌ای است که به احتمال قوی در درون نقاط اشغالی شورش در بگیرد. جنگی کرده و یمن را مقابل خودش آورده است، یمن ناو هواپیمابر آمریکا را هم می زند، آمریکا چیزی از یمن نمی‌تواند بزند چرا که تاسیسات آن چنانی ندارد. اسرائیل در همه چیز شکست خورده اما نمی خواهد این شکست را بپذیرد.
این سیاست تا الان موجب شده پول آمریکا هدر برود و هیچ پیروزی به دست نیامده، در دنیا نفرت از اسرائیل و آمریکا و حامیان رژیم اسرائیل افزایش یافته و دانشگاهی‌ها که فرهیخته‌ترین نسل یک جامعه مقابل اینها می ایستند. آقای ترامپ مجبور است جنگ را تمام کند اما می خواهند جنگ به گونه‌ای تمام شود که به قول خودشان مثل ایران یک طرف پیروزی پیدا نکند.
ترامپ مجبور است جنگ غزه را تمام کند آنچه برایش مطرح و مشکل است مساله دو دولت است؛ دولت فلسطینی- اسرائیلی. مردان خاکستری در غرب دنبال همین هستند، به حدی که روزنامه هاآرتص اسرائیل نوشت بالاخره باید سهم فلسطینی‌ها را از این سرزمین بدهیم. بعضی کشورها دو دولت را به رسمیت شناختند. صهیونیست‌ها به شدت مخالف هستند و می گویند اگر این اتفاق بیفتد پیروزی ایران و فلسطینی هاست. از آن سو نمی توانند تشکیل ندهند چرا که درگیرند لذا در منطقه نزاع جدی باقی می ماند. اینکه چگونه این برنامه‌ها را اجرا کنند مهم است.
سرنوشت منطقه دست مقاومت و ملت‌های منطقه است و روسای دولت‌های عربی اشتباه می‌کنند که خیال می‌کنند اگر کنار بنشینند کار تمام می شود، این مسأله دست آنها هم نیست، دست صهیونیست‌ها و آمریکا هم نیست.
ایرنا: ما چه اقدامی باید انجام دهیم؟
بادامچیان: راه خودمان را می رویم، با اقتدار از فلسطین و مقاومت حمایت می‌کنیم. به قول امام هر موقع آمریکا آدم شد ما مشکلی نداریم. با آمریکا نمی‌خواهیم جنگ کنیم، از ابتدای انقلاب خواسته مان این بوده آمریکا از دخالت ها، سلطه طلبی ها و زورگویی‌ها دست بکشد. ما هم اینجا با افتخار زندگی قوی اسلامی مان را می کنیم.
ذات آمریکا نمی‌تواند با استقلال ملت‌ها موافق باشد، ملت ما هم می خواهد مستقل باشد، ذات آمریکا با اینکه ملتی ثروت ملی داشته باشد مخالف است. اتحادیه اروپا هم اینگونه است و دنبال استعمار هستند. بلژیکی ها در کنگو آفریقا چه کردند؟ فرانسوی ها در الجزایر و مغرب چه جنایاتی کردند؟ دنبال این نیستند که ما به جایی برسیم.
دوستانی که پنجره رو به غرب هستند نمی دانم تا چه زمانی می خواهند گوش بدهند و چشم شان را روی تجربه ها ببندند. می گویند برجام را اداره کنیم؛ برجام مذاکراتی بود و تمام شد، داستان گذشته است. ما به تعهدات مان عمل کردیم اما آنها عمل نکردند و الان طلبکار این هستیم چرا تعهدات تان عمل نمی‌کنید. برجام مانع کار ما نیست، این ذهنیت غلطی است که اگر برجام نباشد شیر خشک هم نداریم!
اینکه کسانی فکر می کنند FATF گشایش می‌آورد، به نظرم اینطور نیست. آنها به محض اینکه سلطه پیدا کنند، در تمام تجارت، درآمد و بانک‌های ما سلطه‌گری می کنند. در دوران قاجاریه و دو پهلوی دچار مشکلات و عقب ماندگی شدیم و اینها سرزمین‌های ما را تجزیه کردند. چطور دل خوش باشیم که اینها برای ما کاری کنند؟ «برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی». اگر قدرت داشته باشید همراه می شوند. وقتی مقتدریم و هر کاری می کنند می ایستیم، پیروز هستیم مقتدر و مال خودمان باشیم دیگران مجبور می شوند خودشان را با ما همراه کنند نه اینکه دنبال گدایی از دیگران باشیم.
اگر میخواستیم با امام هم اینطور فکر کنیم چیزی پیش نمی رفت و بازرگان می شدیم! بازرگان سال ۵۷ نزد امام رفت و در مصاحبه اش با حامد الگار می گوید به امام گفتم که آمریکا قدرت شر، ما هم قبولش نداریم اما قدرت است و نمی توان ندیده گرفت، آمریکا اجازه نمی دهد در ایران انقلاب شود و باید بالاخره مدارای این قدرت بزرگ را بکنیم! دیدم امام چیزی از سیاست سرش نمی‌شود و گفت آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند کند! گفتم آمریکا از شاه حمایت می کند، گفت اعلامیه بدهید شاه باید برود. من هم ندادم و به تهران آمدم.
به آقای بازرگان گفتم این راه اشتباه است، اما نگاهی کرد که یعنی تو نمی دانی و من می دانم. دوره این نوع نگاه تمام شده، اگر با آمریکا هم بسازیم آمریکا با ما نمی‌سازد، شیطان هرگز با مجموعه رحمانی سازش نمی‌کند.
ایرنا: چند روز قبل نتانیاهو برای دومین بار مردم ایران را مخاطب قرار داد و در پیامی به مردم ایران گفت دولت شما درصدد این هست که اسرائیل را نابود کند و ادامه دادن این مسیر منجر به فلج شدن اقتصاد ایران می‌شود، نتانیاهو قبلاً چنین کاری کرده بود. به نظر شما چرا رویکردش را عوض کرده و چند باری است که مردم را مخاطب خودش قرار می‌دهد؟
بادامچیان: موجودات پلیدی که برایشان دنیا و قدرت مطرح است به اینجا که می‌رسند نوعی دیوانگی و جنون بر آنها حاکم می شود، نادر شاه (با اینکه خیلی خدمت کرده) در اواخر عمر دچار جنون می شود و بچه‌اش عباس قلی میرزا را کور می کند! سپس به قزلباش ها می گوید چرا دست من را نگرفتید، می گوید فردا ۴۰ هزار چشم قزلباش در می آورم، همان شب او را می‌کشند! هیتلر هم موقعی که در آستانه مرگ بود همسرش را کشت! نتانیاهو هم در همین حالت جنون است؛ از یک طرف نه می تواند تحمل کند، نه می تواند کوتاه بیاید. حماس و حزب الله به این شکل موقعیت یافته اند، فلسطین بیدار شده، دنیا علیه اوست، نفرت جهانی متوجه اوست. آمریکا احساس می کند بابت اسرائیل ضرر می‌دهد و احتمال دارد او را بکشند!
استکبار همین است؛ مثل صدام و قذافی و نوری سعید در عراق، زمانی که مهره هایشان برای شان فایده ندارد آنها را می کشند. او در حالت جنون است لذا جنون وار به ملت ایرانی که برای مقاومت هدایا جمع می کنند، می گوید فکری کنید! مفهوم این حرف این است که ایران اقتدار لازم را در شکست اسرائیل دارد. نشان می دهد از رهبری ایران و دولت مأیوس است، تیری در تاریکی می اندازد بلکه از مردم چیزی عایدش شود. این نشانه نهایت بی‌اطلاعی اش از وضع ایران است. اگر وضع ایران را می دانست که کسی در ایران به نصیحت شیطان و جانی‌ای مثل آقای نتانیاهو گوش نمی دهد بلکه محکم‌تر می شود. دلیل همه اینها ضعف نتانیاهو است، او که می گفت از نیل تا فرات، شکست ناپذیریم حالا به ملت ایران التماس می کند و نصیحت می کند!
ایرنا: با سپاس از وقتی که در اختیار ما گذاشتید، اگر نکته پایانی دارید بفرمائید؟
بادامچیان: به ملت مان می گویم ما در دوران رژیم ستمشاهی گرفتار، بیچاره، فقیر بودیم و همه دانشجوهای مان ۲۰۰ هزار نفر بودند، در سایه این انقلاب، همت ملت و رهبری امام و آقای خامنه‌ای و همه تلاش‌هایی که مسئولین و دلسوزان نظام کردند پیش رفتیم. مشکلاتی هم داریم، اما به جای اینکه ذهنیت مان منفی شود و ضعف به خرج بدهیم، با توکل به خدا و معصومین اعتماد به نفس داشته باشیم و بدانیم که می توانیم، به خوبی هم می توانیم این مشکلات را حل کنیم. اما باید راه حل مشکلات را به دست بیاوریم، اینطور نباشد که فقط شعار دهیم! همه با هم دست به دست هم بدهیم.
پیامبر اسلام(ص) می‌فرماید اگر علم در ثریا باشد، حتماً رجالی از فارس به این علوم دست می‌یابند. به حرف پیغمبر اعتماد کنیم، این علم است، غیر از علم هم خدا کمک می دهد و به زودی نظام کشورمان را در سایه گام دوم و رهبری ولی امرمان به خوبی می‌سازیم. مشکلات را ببینیم و واقع نگری کنیم، خوش خیال نباشیم، تسلیم مشکل هم نشویم. با هم حرکت کنیم انشالله خدا برکت و پیروزی می دهد.