مشهد- ایرنا- همایش «رودکی و پیوندهای فرهنگی ایران و تاجیکستان» با حضور جمعی از فرهیختگان ادبی، استادان دانشگاه، شاعران و پژوهشگران دو کشور ایران و تاجیکستان امروز، چهارشنبه در دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد آغاز به کار کرد.

به گزارش خبرنگار ایرنا، در آیین افتتاحیه این همایش یک روزه که در تالار رجایی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد در حال برگزاری است، نشست های تخصصی و همچنین شعرخوانی با حضور شاعران برجسته ایران، تاجیکستان و افغانستان برگزار خواهد شد.

مدیر همکاری های علمی و بین المللی دانشگاه فردوسی مشهد در این همایش گفت: با توجه به اینکه بیشتر ارتباطات کشور ما با همسایگان افغانستان و عراق است که سعی می‌کنیم تا قلمروی ارتباطی خود را با سایر کشورهای همسایه نیز گسترش دهیم و باید از ظرفیت‌های کشورهای دیگر نیز بهره مند شویم و از این رو تاجیکستان که خود در تاریخ خراسان بزرگ نقش ویژه ای دارد باید مورد توجه قرار گیرد.

حمیدرضا دانش‌ناری افزود: رودکی پدر شعر فارسی است و از این رو این شاعر بزرگ بهترین پیوند دهنده میان فرهنگ ایران و تاجیکستان است که در حوزه شعر فارسی نقش بی بدیلی از خود بر جای گذاشته است.

وی ادامه داد:این همایش در راستای گفت‌وگوهای فرهنگی بین دو کشور ایران و تاجیکستان در حال برگزاری است و دانشگاه فردوسی مشهد سعی در تقویت ارتباط با کشورهای همسایه و از جمله کشورهای همسایه شمال شرقی ایران دارد زیرا هدف مرکز همکاری‌های علمی بین‌المللی این دانشگاه توجه به موضوع علم و فرهنگ است و از این رو پرداختن به مسائل فرهنگی اولویت بزرگ این مجموعه است.

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد اظهار کرد: در آیین اختتامیه این همایش که با حضور برخی از مسوولان کشور های ایران و تاجیکستان در تالار رودکی دانشگاه فردوسی مشهد برگزار خواهد شد، از کتاب «یاد شعر رودکی آید همی» اثر زنده‌یاد اعلاخان افصح‌زاد رونمایی می‌شود.

ابوعبدالله جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم رودکی سمرقندی؛ در اواسط قرن سوم هجری قمری و در روستایی به‌نام بَنُج رودک در ناحیهٔ رودک در نزدیکی نخشب و سمرقند به دنیا آمد. به روایتی رودکی از کودکی نابینا بوده است و به روایتی بعدها کور شد.

وی از شاعران ایرانی دورهٔ سامانی در سدهٔ چهارم هجری قمری است و او را نخستین شاعر بزرگ پارسی‌گوی و پدر شعر پارسی می‌دانند. رودکی در دربار امیر نصر سامانی بسیار محبوب شد و ثروت بسیاری به دست آورد، با این حال در سالهای پایانی عمر مورد بی‌مهری امرا قرار گرفته بود و در سال ۳۲۹ هجری درگذشت.