سخنان «حسین بابویی» می‌تواند به عنوان یک ابزار مهم در جهت ترویج نشاط اجتماعی و ورزشی در مدارس کشور قابل اجرا باشد. با اجرایی کردن این طرح، افزون بر گسترش هیجان و نشاط، بسیاری از استعداد و ظرفیت‌های ناشناخته مناطق مختلف ایران را به ورزش کشور معرفی خواهند شد. استعدادهایی که از بین آنان قهرمانان ملی، جهانی و المپیکی بیرون خواهد آمد.
اما آیا این طرح با شتابی که رییس فدراسیون دانش‌آموزی از آن سخن به میان آورده است قابلیت اجرا را دارد و تمامی مدارس ایران از نعمت میزبانی جشنواره‌ها برخوردار خواهند شد؟ برای پاسخ به این پرسش لازم است نگاهی به امکانات آموزشی و ورزشی مدارس در سطح کشور داشته باشیم.
۱- بر همگان واضح است که سطح برخورداری مدارس از امکانات ورزشی و رفاهی به میزان توسعه هر منطقه و استان بستگی دارد و در دل استان‌ها نیز شهرستان و مناطق خاص در این زمینه به میزان متفاوتی از نعمت این امکانات بهره مند هستند. تفاوت در این دسترسی‌ها به گونه‌ای است که برخی از آموزشگاه‌ها در بالاترین سطح توسعه ورزشی و رفاهی قرار دارند و برخی دیگر از داشتن ابتدایی‌ترین وسایل ورزش محرومند.
۲- اینکه قرار است یک آموزشگاه یا مدرسه میزبان جشنواره‌ای از بازی‌های دانش‌آموزی باشد یک امر مهم و گامی در زمینه استعدادیابی به شمار می‌رود اما در سطح هر استان چند مدرسه قابلیت میزبانی ورزش‌های دانش‌آموزی را دارد؟ آیا برای این میزبانی مسابقات رشته‌های فوتبال و فوتسال به خاطر راحت برگزار شدن قرار است در مدارس انجام شود یا اینکه مدارس به سالن‌های کشتی، رزمی، وزنه‌برداری و ژیمناستیک مجهز هستند و شمار زیادی از دانش آموزان می‌توانند در آن شرکت کنند.
البته تنها نبود امکانات ورزشی نیست که مانعی در برابر اجرای گسترده این طرح می‌شود بلکه نبود مربی ورزشی در برخی از مدارس موجب شده تا دانش‌آموزان برخی از مناطق خاص با اصول اولیه «سواد حرکتی» و ورزش آشنایی کامل نداشته باشند و آشنایی این گروه از فعالیت های ورزشی به پخش رقابت ها از رسانه ملی خلاصه خواهد شد.
۳- مدارس ایران میزبان آن دسته از معلولانی است که مشکلات آنان به نقص عضو منتهی می‌شود و این افراد در بخش‌های مختلف از ضریب هوشی بالایی برخوردارند. تامین نیازهای ورزشی و رفاهی این گروه را می شود یکی دیگر از مشکلات پیش روی ورزش دانش اموزی دانست.
افتخارات ورزش ایران در ۲ بخش المپیکی و پارالمپیکی خلاصه می شود و افتخارآفرینی جانبازان و معلولین در میادین مختلف جهانی موجب شده است تا قشر معلول به خاطر برخی از محدودیت ها احساس درماندگی نکنند. اگر قرار است توسعه در ورزش مدارس شکل گیرد بدون شک باید ورزش های المپیکی و پارالمیپکی با هم در نظر گرفته شود تا در نهایت رشد متوازنی در این ۲ قشر شاهد باشیم.
بررسی شرایط نشان می دهد که طرح رییس فدراسیون دانش آموزی یک طرح خوب برای توسعه ورزش و نشاط اجتماعی است اما این طرح در شمار کمی از مدارس ایران قابلیت اجرا دارد. برای فراگیر شدن این طرح لازم است توسعه مدارس در بعد آموزشی و پرورشی مورد توجه قرار گیرد توجه ای که در نهایت به استعدادیابی در ایران ختم خواهد شد و شمار تیم های پایه در رشته های مختلف افزایش چشمگیری خواهد داشت.