مسعود عربشاهی، نقاش پرکار معاصر ایران در ۱۹ شهریور سال ۱۳۱۴ در تهران متولد شد، گرچه اجداد او و زادگاه پدرش کهک، روستایی کوهستانی میان قم و کاشان است. او تک فرزند خانواده بود و در دوره نوجوانی و بین سالهای ۱۳۲۸ تا ۱۳۳۵ تحت نظر محمود اولیا شروع به آموختن نقاشی کرد و سپس برای تحصیل بین سالهای ۱۳۳۵ تا ۱۳۳۷ در رشته نقاشی به هنرستان تجسمی پسران تهران رفت.
او از سال ۱۳۲۶، آموزش رسمی نقاشی و طراحی را آغاز و تا ۱۳۳۴ (۱۹۵۵)، ادامه میدهد. مسعود نزدیک به ۹ سال از نوجوانی خود را مجذوب فراگیری ی نقاشی است و طی این دوران با استادان زمان خود کار کرده و با اصول و تکنیکهای نقاشی آشنا میشود. سفرهای «کهک» ادامه دارد و ذهن جوان او را به افقهای دور میکشاند. رمز و راز کویر و کوهها، سابقهی آشنایی با روستا و صنایع بومی و نقشهای به یاد سپرده شده، به همراه نقوش آثار تمدن کهن ایران که در موزهها میدید، به تجربیات نوین او در ترکیب و تجزیه عناصر، ضمن فراگیری طراحی، غنای بیشتری بخشیده حضور انکارناپذیر خود را آشکار میکند.
درسال ۱۳۳۵ وارد هنرستان نقاشی میشود و تا پایان دوره در سال ۱۳۳۸ (۱۹۵۹)، با شیوههای آکادمیک طراحی و ترکیب رنگها و ساخت و پرداخت آثار آشنا میشود. این آشنایی همراه با تجربههای نو و مطالعات پیگیر، بنمایهی قابلاتکای تواناییهای هنریی او میگردد.
در سال ۱۳۴۱، او نخستین نمایشگاه انفرادی آثار خود را در انجمن روابط فرهنگی ایران و هند برگزار میکند. این آثار نمایشگر تکیه گسترده او بر روی نقوش و آثار بهجایمانده از تمدنهای سومر و آشور و به ویژه نقش برجستههای تمدنهای ایلام و مصر کهن است. در شناخت هنر ایلام او تجربهی کارهای سفالین و کاربرد آن در معماری را مدنظر دارد.
مسعود عربشاهی جایزهٔ نخست چهارمین بیینال تهران (جایزهٔ اول هنرهای زیبای کشور) را در فروردین ۱۳۴۳، جایزهٔ اول در نمایشگاه بینالمللی موناکو ـ فرانسه را در سال ۱۳۵۲، جایزهٔ اول در نمایشگاه روز مادر ۱۳۵۲ و همچنین جایزهٔ اول در مسابقهٔ مجسمهسازی تهران را در سال ۱۳۵۳ به دست آوردهاست.
۱۹ نمایشگاه انفرادی در ایران، آمریکا و فرانسه از آثار او برپا شدهاست و همچنین در بیش از ۴۰ نمایشگاه گروهی در ایران، آمریکا، فرانسه، سویس، تونس، ایتالیا، مغرب و انگلستان شرکت داشتهاست.
عربشاهی عصر دیروز چهارشنبه ۲۷ شهریور در سن ۸۴ سالگی بر اثر عارضه قلبی - ریوی دار فانی را وداع گفت.