براساس این گزارش، فاطمه محمد رجب، سفیر تانزانیا در دوحه امروز در یک مراسم رسمی بین فرهنگی در این شهر طی سخنانی از دولت و بخش خصوصی قطر خواست تا با استفاده از فرصت و تسهیلات اعطایی از سوی دولت کشورش، هر چه سریعتر برای سرمایه گذاری های توسعه ای در بخش صنایع معدنی و گازی این کشور اقدام کنند.
وی از آمادگی کشورش برای صدور آن لاین روادید سفر و سرمایه گذاری برای اتباع قطری ظرف سه روز خبر داد و گفت: از همه سرمایه گذاران قطری به ویژه آنهایی که در بخش معدن و صنعت گاز و نفت فعال هستند می خواهیم بدون فوت وقت به این دعوت پاسخ گفته و از بسیاری از تسهیلات ویژه دولتی برای این سرمایه گذاری ها بهرمند شوند.
اگرچه کشورهای عربستان و امارات و حتی مصر و بحرین بارها از کشورهای آفریقایی خواسته بودند مناسبات خود را با دولت قطر قطع کنند، با این وجود بسیاری از کشورهای آفریقایی در پی تیره شدن روابط بین دوحه و ریاض و قطع روابط دیپلماتیک برخی از کشورهای عربی و حاشیه خلیج فارس با قطر، به این درخواست سعودی ها توجهی نکرده و همچنان به روابط و همکاری های خود با قطر ادامه می دهند. بروز تنش میان عربستان و قطر به انتشار سخنان تمیم بن حمد آل ثانی امیر قطر در مراسم پایان خدمت گروهی از سربازان این کشور برمی گردد که وی به انتقاد از تروریستی خواندن حماس و حزب الله لبنان پرداخته بود و ضمن حمایت از جنبش اخوان المسلمین اذعان داشت که ایجاد امنیت و ثبات در منطقه بدون وجود ایران به عنوان کشوری قدرتمند ممکن نیست.
همچنین در این سخنان امیر قطر عنوان می کند که کشورهایی که مدعی مبارزه با تروریسم هستند از نظر مذهبی متعصب‌تر هستند و درکی از اسلام واقعی ندارند.
صرف نظر از این اقدامات سیاسی و اقتصادی در خاورمیانه و آفریقا، یکی از مهم ترین ویژگی های اقتصادی و تجاری دولت قطر سرمایه گذاری با سرمایه های مالی در خارج از مرزهای تجاری است که طی سال های اخیر این کشور با هدف به حداکثر رساندن درآمدهای خود در بازارهای خارجی نوظهور، توجه ویژه ای به کشورهای شرق آفریقا به ویژه تانزانیا کرده است.
این امر گاهی اوقات از طریق سرمایه گذاری در زمینه های گاز، انرژی، حفاری و اکتشاف، بعضا از طریق شرکت های املاک و مستغالت، شرکت های حمل ونقل، شرکت های صنعتی و سایر سرمایه گذاری ها صورت می گیرد.
دولت قطر به دلیل وسعت سرزمینی کم و درآمدهای هنگفت گازی و نفتی، گاه با هدف مدیریت پروژه ها در خارج از مرزهای خود به ویژه در آفریقا از طریق عقد قراردادهای سرمایه گذاری با این کشورها به مدیریت و اجرای عملیات پروژه هایی چون توسعۀ زیرساخت های این کشورها و آموزش کارکنان و پرسنل شاغل در کشور هدف در ازای نرخ بهره و سود توافق شده در آن قراردادها یا موافقت نامه های اقتصادی میان آنها مبادرت می ورزند و در واقع از این طریق سعی می کند نفوذ اقتصادی، امنیتی و دیپلماتیک خود را در این کشورها تقویت کند.