عطوان در این مطلب می نویسد ؛مهلت تعیین شده از سوی رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه برای ارتش سوریه جهت عقب نشینی از شهرها و روستاهای تحت اختیار ارتش ترکیه امروز شنبه به پایان می رسد و شمار کشته ها در میان نظامیان ترکیه ظرف دو هفته گذشته به ۲۰ تن رسید و دور سوم گفت وگوهای ترکیه – روسیه در آنکارا با شکست مواجه شد و تا روز جمعه تمدید شد.
بر اساس این گزارش، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در پاسخ به درخواست و اصرار و پافشاری رئیس جمهور اردوغان تا کنون با برگزاری هر گونه نشست دوجانبه یا سه جانبه در کنار ایران و یا چهارجانبه شامل آلمان و فرانسه و ترکیه و روسیه در مورد بحران ادلب مخالفت کرده است.
موضوع یاد شده نشان می دهد که مسکو مهلت تعیین شده از سوی اردوغان را جدی نگرفته است و آماده مقابله با هر گونه تهاجم نظامی ترکیه جهت بازپس گیری مواضع آزاد شده توسط ارتش سوریه با توسل به زور است .
شاید بعضی ها از خود بپرسند چه عواملی باعث شده تا اردوغان چنین مواضع ماجراجویانه و سختگیرانه ای اتخاذ کند تا آنجا که حاضر شود ائتلاف خود با روسیه را فدای آن کند و بدون داشتن همپیمانی ارتش خود را درگیر یک جنگ فرسایشی خونبار در درون سوریه کند ؟ آن هم در حالی که تقریبا همگان یعنی عرب ها و آمریکایی ها و اروپایی ها پشتش را خالی کرده اند.
چهار عامل باعث شده تا اردوغان چنین موضعی در پیش بگیرد که عبارتند از :
نخست : روحیه « سرسختی » و « لجبازی » حاکم بر اردوغان مانع از آن می شود که او همانند یک شکست خورده نمایان شود و یا راه حل های میانه را بپذیرد و به رقبای سرسخت خود امتیازاتی بدهد به ویژه بشار اسد رئیس جمهور سوریه که نتوانست پس از ۹ سال جنگ او را سرنگون کند.
دومین : تغییر دادن نظام حاکم بر سوریه هم اکنون در صدر اولویت های اردوغان قرار ندارد زیرا تحقق بخشیدن به این امر ناممکن شده است و در واقع اردوغان می خواهد از ورود پناهجویان بیشتر به ترکیه جلوگیری کند و در همین راستا می خواهد گروه های تندرو تروریستی را بر ادلب حاکم کند و یا آنکه تمامی مناطقی که ارتش سوریه ظرف چند هفته گذشته آزاد کرده را بازپس گیرد و بدین ترتیب یک میلیون پناهجوی سوری مستقر در نزدیکی مرزهای ترکیه را در ادلب اسکان دهد.
سومین : اردوغان هم اکنون با مشکل بسیار بزرگی در ادلب مواجه است که همانا نحوه برخورد با گروه های تندرو است زیرا نمی خواهد آنها را به درون سرزمین ترکیه راه دهد و در عین حال نمی خواهد آنها توسط ارتش سوریه ریشه کن شوند و هم اکنون اردوغان از سوی این گروه ها به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است زیرا نتوانسته به وعده ای که به آنها در ابتدای بحران سوریه داده بود، مبنی بر سرنگون کردن نظام حاکم بر این کشور تحقق ببخشد.
چهارمین : قدرت گرفتن اپوزسیون ترکیه و بالا گرفتن نارضایتی عمومی در میان افکار عمومی این کشور است . برخی می گویند نارضایتی تا درون برخی از واحدهای ارتش ترکیه نیز رسیده است . مخالفان سیاسی اردوغان در ترکیه این روزها با صدای بلند از خطرناک بودن حضور نظامی ارتش ترکیه در خاک سوریه و افزایش یافتن شمار تلفات در میان نظامیان ترکیه سخن می گویند. آنها از آنکارا می خواهند تا باقی ماندن بشار اسد رئیس جمهور سوریه و دولت متبوع وی را به رسمیت بشناسد و روابط ترکیه را با سوریه از سر بگیرد.
عبدالباری عطوان در پایان با اشاره به پیش بینی های به عمل آمده در خصوص پایان پرونده بحران در ادلب می نویسد : برخی پیش بینی می کند که بحران ادلب در لحظات واپسین خود حل و فصل شود و به درگیری نظامی کشیده نشود و برخی دیگر از تهاجم نظامی ترکیه سخن گفته و می گویند که از مرزهای حومه ادلب فراتر خواهد رفت اما پیش بینی من این است که ارتش سوریه در نهایت سرزمین های بیشتری را آزاد خواهد کرد و اردوغان باید پذیرای پناهجویان سوری بیشتری باشد.
۱۴۸۷