«رووین ریولین» رئیس رژیم صهیونیستی، بیست‌وششم اسفندماه گذشته «بنی گانتس» رییس پیشین ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی و رهبر حزب میانه‌رو- راستگرای «کاحول- لاوان» (آبی- سفید) را مامور تشکیل کابینه کرد.
این فرصت در پی موفقیت گانتس در ایجاد ائتلاف میان احزاب مختلف، پدید آمد. وی بر اساس قانون اساسی رژیم صهیونیستی ۲۸ روز فرصت به دست آورد تا وزیران خود را به کنست معرفی کند که این فرصت بیست‌وپنجم فروردین به پایان می‌رسد.
گانتس می‌تواند دو هفته دیگر مهلت بگیرد اما در صورت ناکامی، یا باید چهارمین انتخابات پیاپی در یک سال گذشته برگزار شود که در هفت دهه عمر این رژیم بی‌سابقه بوده است یا شخص دیگری مامور تشکیل کابینه شود.
مهمترین فرد مطرح، «بنیامین نتانیاهو» مشهور به «بی‌بی» و رهبر حزب راستگرای «لیکود» است که در ۱۰ سال گذشته، نخست‌وزیری رژیم صهیونیستی را بر عهده داشته و از ماه مه ۲۰۱۹ تاکنون به سبب تعویق در تشکیل مجلس (کنست)، حکم نخست‌وزیر موقت را دارد.
بحران حاکمیتی رژیم صهیونیستی در یک سال گذشته
در انتخابات نهم آوریل ۲۰۱۹ میلادی، لیکود ۳۵ کرسی از ۱۲۰ کرسی کنست را به دست آورد اما به سبب ناتوانی نتانیاهو برای ائتلاف با «آویگدور لیبرمن» رهبر حزب ملی گرای افراطی «اسراییل؛ خانه ما»، در جلب حمایت ۶۱ نماینده و تشکیل کابینه شکست خورد.
در این دوره کاحول- لاوان نیز با افزودن چند کرسی به داشته‌های قبلی خود توانست ۳۵ جایگاه را به دست آورد و در موقعیتی برابر با لیکود قرار گیرد.
انتخابات هفدهم سپتامبر به سود کاحول- لاوان پایان یافت اما نتانیاهو با اتکا به ۳۲ کرسی لیکود و آرای ائتلاف راست، مامور تشکیل کابینه شد.
وی در فرصت تعیین‌شده نتوانست کابینه را تشکیل دهد و نوبت به وزن‌کشی گانتس در عرصه تشکیل کابینه رسید اما با شکست وی، پایه برگزاری سومین دور انتخابات مجلس در یک سال گذاشته شد.
لیکود در انتخابات دوازدهم اسفندماه ۳۶ کرسی به دست آورد اما مجموع آرایش و احزاب متحد ملی‌گرا و مذهبی شامل «شاس»، «اتحاد یهودیت توراتی» و «یمینا» به ۵۸ کرسی رسید.
کاحول- لاوان با کسب ۳۳ کرسی و جلب همراهی احزاب چپ (هفت کرسی)، ائتلاف اعراب (۱۵ کرسی) و «اسرائیل؛ خانه ما» (هفت کرسی)، حمایت ۶۲ نماینده را به دست آورد و گانتس مامور تشکیل کابینه شد.
ایده کابینه ائتلافی؛ دامی برای گانتس
در حالی که بسیاری گمان می‌کردند گانتس با همپیمانان و احزاب متحد در مهلت تعیین شده به تشکیل کابینه و پایان بحران حاکمیتی این رژیم مشغول باشد خبر توافق با نتانیاهو برای تشکیل کابینه ائتلافی ضربه‌ای سخت به همراهان او بویژه اعضای حزب کاحول- لاوان وارد کرد.
زمزمه های نخستین درباره توافق نتانیاهو- گانتس برای تشکیل یک کابینه ائتلافی سه‌ساله، اول فروردین‌ماه در رسانه‌هایی مانند «تایمز آو اسراییل» پیچید که نیمه نخست این دوره به دست نتانیاهو و بقیه آن به اختیار گانتس اداره شود.
با وجود اینکه یک روز بعد گانتس این موضوع را در جمع هوادارانی که روبروی منزلش گرد آمده بودند، تکذیب کرد، بیانیه مشترک نهم فروردین ماه نتانیاهو- گانتس بسیاری از دوستان وی را شوکه کرد به گونه‌ای که سبب جدایی «یائیر لاپید» دومین بنیانگذار حزب کاحول- لاوان، «موشه یعلون» وزیر جنگ پیشین و ۱۶ نماینده دیگر از حزب کاحول- لاوان شد.
جالب اینکه دو روز پیش از انتشار این بیانیه گانتس توانسته بود با ۷۴ رای موافق و ۱۷ رای مخالف رییس پارلمان رژیم صهیونیستی (کنست) شود؛ جایگاهی که یک روز قبل‌تر یعنی ششم فروردین ماه با کناره‌گیری «یولی ادلشتاین» یکی از اعضای حزب لیکود، خالی شده بود.
ادلشتاین در پی دریافت ابلاغ پنج قاضی دادگاه عالی رژیم صهیونیستی با موضوع لزوم رای‌گیری در کنست درباره نامزدی «مئیر کوهن» از حزب کاحول- لاوان برای جایگاه ریاست مجلس، کناره‌گیری کرده بود اما این پست به گانتس رسید.
وی پس از انتخاب به عنوان رییس کنست گفت قصد پیشبرد طرح مربوط به تشکیل کابینه اضطراری را دارد.
گانتس از «تصمیم‌گیری غیرعادی برای روزهای غیرعادی» سخن گفت و افزود: بحران کرونا باعث می‌شود ما به سمت تحکیم وحدت پیش برویم. اکنون شرایط برای اختلاف و درگیری مناسب نیست.
انتحار سیاسی گانتس
در حالی که بسیاری از صاحبنظران معتقد بودند پایان بحران حاکمیتی یک ساله رژیم صهیونیستی احتمالا فقط در گرو جدایی نتانیاهو از یک دهه نخست‌وزیری پیاپی است، ویروس کرونا به پشت در خانه صهیونیست‌ها رسید و برای بسیاری از اشغالگران بی‌بی را در جایگاه منجی و مدیر این شرایط بحرانی قرار داد.
ائتلاف احزاب لیبرال، چپگرا و عرب حول محور گانتس که فقط صبغه نظامی دارد، نتوانست قوت قلب وی برای چیرگی بر نابسامانی‌های ناشی از کرونا شود.
گانتس با یک حساب سرانگشتی متوجه دشواری اوضاع ناشی از جهانگیری ویروس کرونا شد؛ امری که حتی مانع کمک همپیمانان خارجی رژیم صهیونیستی به نتانیاهو می‌شود؛ چه برسد به وی که در عرصه سیاسی تازه‌وارد به شمار می‌رود.
گانتس شاید در آغاز، ائتلاف با نتانیاهو را با هدف انداختن بار مشکلات کرونایی بر دوش بی‌بی و تجربه‌اندوزی در میدان سیاست برگزید تا اگر انتقاد و شکستی هم وجود داشته باشد به نام نتانیاهو تمام شود؛ غافل از اینکه ناخواسته برنامه بلندمدت فردی را پیاده کرده است که از سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ میلادی برای یک دوره و سپس از سال ۲۰۰۹ تاکنون بر کرسی نخست‌وزیری تکیه زده و ژوئیه ۲۰۱۹ (تیرماه گذشته) در شصت‌ونه سالگی رکورد ۱۴ سال حضور در این پست را شکست.
با ائتلاف کنونی و انتخاب گانتس به عنوان رییس کنست، دو طرح جاری درباره محدودیت دو دوره‌ای نخست‌وزیری پیاپی و همچنین ممنوعیت نخست‌وزیری افراد دارای سابقه قضایی از برنامه رسیدگی کنست کنار گذاشته شده است.
نتانیاهو چهار پرونده قضایی مربوط به فساد در دستگاه قضایی دارد و اسفندماه گذشته زمان برگزاری دادگاه رسیدگی به دو پرونده وی بود که به سبب همه‌گیری کرونا به تعویق افتاد.
از سوی دیگر، یاران و همپیمانان گانتس از وی ناامید شده و حزب کاحول- لاوان با جدایی ۱۸ عضو و نماینده کنست، اکنون در جایگاه اقلیت قرار دارد.
بنابراین چنانچه دوشنبه این هفته در پایان مهلت گانتس برای تشکیل کابینه، وی درخواست تمدید زمان را ارایه کند، در عمل کارت‌های چندانی برای بازی ندارد.
اگر هم رایزنی‌ها برای تشکیل کابینه ائتلافی در دو هفته آتی به نتیجه نرسد و چهارمین دور انتخابات مجلس در یک سال گذشته کلید بخورد، نتیجه آن از هم اکنون روشن است.
به احتمال زیاد کمتر فردی در سرزمین اشغالی یافت می شود که با توجه به همه‌گیری بیماری کرونا خطر تغییر کابینه را بپذیرد و بخواهد سرنوشت خویش را در دست افراد کم‌تجربه مانند گانتس قرار دهد.
بنابراین گانتس با پشت‌کردن به دوستان همپیمان خود و رفتن به سوی نتانیاهو، در اصل به انتحار سیاسی دست زده و شاید فرصت طلایی خود را حتی برای چهارمین دور انتخابات احتمالی مجلس از کف داده باشد؛ چه بسا حتی در این دوره نتواند به کنست راه یابد.
بنابراین تنها برنده بازی در میدان کرونا، نتانیاهو خواهد بود که هم می‌تواند بر رکورد سال‌های نخست وزیری خود بیافزاید و هم از شر پرونده‌های قضایی خود تا مدتی رهایی یابد.