«جنگ نورمبرگ». این لقبی است که برای آن ۹۰ دقیقه دیوانهوار نهادهاند. جدالی مملو از خشونت. خشونتی دور از انتظار از ستارههای فوتبال که منجر شد به ۱۶ کارت زرد و چهار کارت قرمز. از دل آن جنگِ زشت که میان پسران بد در گرفته بود؛ پرتغال از سد هلند گذشت و راهی یک چهارم نهایی جام جهانی شد.
هر ۲ تیم با ذهنیتی منفی به میدان آمده بودند. ۲ سال قبل در یورو ۲۰۰۴ و در مرحله نیمهنهایی، پرتغال توانست با نتیجه ۲ بریک از سد هلند بگذرد و حالا ۱۶ بازیکن از همان بازی در این میدان نیز حاضر بودند؛ در مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی ۲۰۰۶. قضاوت مسابقه بر عهده والنتین ایوانوف روس بود.
هلند بعد از آرژانتین به عنوان تیم دوم بالا آمده بود. آنها صربستان و ساحل عاج را بردند و فقط به خاطر تفاضل گل، عنوان نخست گروه را از دست دادند. پرتغالِ اسکولاری نیز با ۹ امتیاز کامل، بالاتر از مکزیک، آنگولا و ایران سرگروه گروه چهارم شده بود.
این بازی به همراه جدال فرانسه و اسپانیا، حساسترین بازی مرحله دوم بود و ۲ غول حداقل در این مرحله کنار میرفتند. هلند با ترکیب فندرسار، بولهروز، اویر، ماتیسن، فنبرونکورست، کوکو، فنبومل، اسنایدر، فنپرسی، کویت و روبن، با هدایت فنباستن وارد زمین شده بود. در سوی مقابل آرایش برزیل اروپا به این ترتیب بود: ریکاردو، میرا، کاروالیو، والنته، کاستینیا، مانیش، سیمائو، فیگو، پائولتا، دکو و رونالدو.
تک گل بازی در دقیقه ۲۳ توسط مانیش به ثمر رسید. هافبک میانی پرتغال در یورو نیز گل برتری تیمش را زده بود و این بار هم روی یک حرکت تیمی و بعد از پاس رو به عقب پدرو پائولتا توانست با یک شوت زیبای پای راست، تیمش را به گلی حساس برساند. به جز این موقعیت و سه فرصت بسیار خوبی که فنپرسی، کوکو و پائولتا از دست دادند؛ الباقی جدال پرتغال و هلند درگیری بود؛ تکل بود؛ فریاد بود و کارتهای رنگارنگ.
فنبومل، اسنایدر، فندرفارت، پتیت، فیگو، مانیش، والنته و ریکاردو تک اخطاریهای بازی بودند و دکو، بولهروز، کاستینیا و فنبرونکورست نیز ۲ کارتههای مسابقه که در نهایت اخراج شدند. تصویری که از بولهروز، دکو و فنبرونکورست بعد از اخراج و در حالی که کنار هم نشسته بودند؛ پخش شد یکی از به یاد ماندنیترین قابهای آن دیدار عجیب بود.
در نهایت پرتغال به عنوان چهارمی جام ۲۰۰۶ رسید و هلند با سرمربی افسانهایاش خیلی زود با آلمان وداع کرد و به خانه برگشت.