به گزارش ایرنا یکی از بدترین تاثیرات کرونا بر اقتصادهای بزرگ آسیا از جمله سه کشور یاد شده این بود که مردم آنها را در قرنطینه و محدودیت های بسیار قرار داد و به دنبال آن بسیاری از چرخه های تولید و مصرف مختل شد.
با اختلال در این چرخه ها نه تنها تولید کنندگان کسب و کارشان را از دست دادند بلکه مردم نیز بتدریج مجبور شدند به دلیل مشکلات مالی بخشی از تقاضای خود برای کالاهای مختلف را کاهش دهند. اگرچه میزان کاهش مصرف در چین کمتر بود اما در کشورهایی نظیر ژاپن و کره جنوبی مصرف کنندگان بشدت تقاضاهای خود را برای کالاها کاهش دادند و اقتصاد خانوارها کوچکتر شد.
اقتصادهای یاد شده کمربندهای خود را با کاهش تدریجی کرونا سفت تر کرده اند و بتدریج اوضاع کمی بهبود یافته است تا جایی که چین از بهبود شاخصه های اقتصادی و رشد خبر می دهد. در ژاپن هم در بسیاری از فروشگاه ها و محل های تجاری به روی مردم گشوده شده است. کره جنوبی هم میلیاردها دلار برای بهبود شرایط اقتصادی خود اختصاص داده است.
بررسی هایی که در چند ماه گذشته در بازارهای کره جنوبی، چین و ژاپن انجام شده، نشان می دهد اکثر خانواده ها گفته اند کرونا مضیقه های مالی بسیار جدی بر آنها تحمیل کرده است.
این وضعیت از اوایل سال جاری میلادی تاکنون ادامه داشته و شرایط هنوز به حال عادی برنگشته است. مردم می‌گویند که درآمد آنها کاهش یافته است. در کره جنوبی بخصوص افراد مورد نظرسنجی بشدت در مضیقه مالی قرار گرفته اند و این کشور یکی از بدترین شرایط اقتصادی را تجربه کرده است.
در چین اما این کشور موفق به مهار کرونا شده و تلاش بر این است که شرایط به حال عادی بازگردد. در این کشور نظرسنجی های صورت گرفته توسط موسسه بازار نشان می دهد که امیدها زیادتر شده است و مردم امیدوارند بخصوص در نیمه دوم سال ۲۰۲۰ میلادی شرایط بهتری را تجربه کنند. شرایط چین به مراتب بهتر از دو اقتصاد دیگر آسیا ارزیابی می شود.
به هر صورت همه این کشورها تقریبا رشد اقتصادی نخواهند داشت. همانطور که صندوق بین المللی پول هم در گزارش خود با نظرداشت همه گیری به این نتیجه رسیده است که اقتصاد آسیا برای نخستین بار در طول ۶ دهه گذشته در سال جاری میلادی رشدی نخواهد داشت.
«ما کی ناتوری» از تحلیلگران اقتصادی در ژاپن می گوید که مشکلات زیادی هم بین کشورهای منطقه بوجود آمده است. مختل شدن زنجیره های عرضه و تقاضا و صادرات و واردات باعث شده است تا شرکای بزرگ تجاری هم نتوانند مانند گذشته با یکدیگر تعامل داشته باشند.
او خاطر نشان کرد که چین و ژاپن از بزرگترین شرکای تجاری هستند اما اقتصادهای آنها نزدیک به ۶ درصد کوچکتر شد و هنوز در مسیر رشد پایدار قرار نگرفته و نتوانسته اند تعاملات عادی اقتصادی داشته باشند. این در شرایطی است که بلای کرونا بر بخش های گردشگری و هواپیمایی نیز نازل شده است.
مدارس نیز آسیب زیادی دیده اند. در نیمه اول سال جاری میلادی مدارس چین به طور کلی تعطیل شد و فقط یک هفته در طول این نیم سال برخی مدارس در پکن بازگشایی شد. البته در برخی مناطق برای مدتی محدود مدارس بازگشایی شدند ولی این به طور فراگیر نبوده است.
در کره جنوبی و ژاپن دولت ها ماهانه مبالغی را برای کمک به خانواده ها اختصاص دادند و کمک به شرکت ها نیز ادامه دارد. در چین دولت بخشنامه هایی منتشر و اعلام کرده است برخی شرکت ها و موسسات متوسط و کوچک می توانند از برخی کمک ها نظیر وام های بانکی بهره مند شوند.
جالب اینکه این کشورها به رغم پیشرفت های بسیار اقتصادی خود در بدو شیوع ویروس کرونا ارزیابی دقیقی از آن نداشتند و این طور تصور کرده بودند که خسارات این بیماری کمتر از زمان شیوع ویروس سارس در سال ۲۰۰۳ میلادی است. اما امروز تمامی نهادهای بین المللی اعلام کرده اند که این بزرگترین بحران یک قرن گذشته برای اقتصادهای دنیا است.
دولت پکن تا کنون تصمیم‌های زیادی را برای کمک به شرکت‌ها گرفته است. بانک مرکزی چین نیز تمهیداتی را جهت کمک در نظر گرفته اما میزان این حمایت به اندازه بسته‌های کمکی در نظر گرفته شده به دلیل کرونا در اروپا و آمریکا نیست. با این وصف روش مقابله چین با این ویروس به مراتب موثرتر از این کشورها بوده و برای همین چین با سرعت بیشتری به مدار عادی سازی اقتصاد بازگشته است.
خبرگزاری یونهاپ از کره جنوبی به نقل از موسسه "کی دی آی" آورده است: علایم حاکی است که تاثیرات ویروس کرونا بر اوضاع اقتصادی و تجاری کشور و برای چرخه های بازرگانی بسیار شدید و منفی بوده است.
این موسسه توسعه اقتصادی، گزارش کرده است که رشد شاخص های منفی در اقتصاد سریع است و این یک نگرانی بسیار عمده ایجاد کرده و تولید صنعتی به طور کلی در ماه آوریل ۲.۵ درصد کاهش یافته و صادرات و واردات ضربات جدی متحمل شده است.
آمارهای موسسه نشان می دهد تولید صنعتی کشور به پایین ترین رده از سال ۲۰۱۱ میلادی رسیده که از دلایل آن نبود تقاضای کافی در بازار داخلی و خارجی است. بر این اساس در ماه مارس که کرونا بسیاری از کشورهای دنیا را به طور جدی درگیر کرد، میزان صادرات کره جنوبی ۲۳.۷ درصد کاهش یافت و میزان صادرات محموله ها نیز در ماه می نزدیک به ۳۴ میلیارد دلار بود که ۱۰ میلیارد دلار کمتر از رقم مشابه در سال قبل از آن بوده است.
در آن سو نباید فراموش کرد که شیوع کرونا نه تنها در ژاپن بلکه در سراسر جهان باعث نگرانی سرمایه گذاران شده و شاخص سهام در نقاط مختلف دنیا را به پایین ترین میزان از بحران بانکی و مالی سال ۲۰۰۸ میلادی رسانده است.
«آبه شینزو» نخست وزیر ژاپن در پارلمان کشورش گفت که ما هر اقدامی لازم باشد انجام می دهیم تا اقتصاد ژاپن دچار رکود نشود. این ویروس می تواند تاثیرات بسیار مخرب و منفی بر اقتصاد داشته باشد، لذا اگر تحولات منفی بیشتری از ناحیه کرونا شاهد باشیم، گام های قوی برای مقابله با آن برخواهیم داشت.
البته پس از آنکه اقتصاددان ها نسبت به رکود نسبی در اقتصاد ژاپن هشدار دادند، «یاسوتوشی نیشیمورا» وزیر اقتصاد این کشور در پارلمان گفت: اقتصاد کشور در شرایط سختی بسر می برد، ضمن آنکه نباید فراموش کرد دولت ژاپن بیش از یک هزار میلیارد دلار برای کمک به اقتصاد کشور، مردم و شرکت ها اختصاص داده است.
آثار ویروس کرونا بر اقتصاد کشورها در سراسر جهان، فاجعه‌بار بوده است. این واقعیت را آمارهای اقتصادی کشورها آشکار می‌کند آمریکا، چین و ژاپن به عنوان سه اقتصاد بزرگ جهان، هر سه در رکود قرار گرفته‌اند، رکودی با اعداد وحشتناک که پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد تا پایان سال ۲۰۲۰ وحشتناک‌تر نیز خواهد شد.
ژاپن آخرین کشوری است که آمار رشد اقتصادی سه ماهه اول ۲۰۲۰ را منتشر کرد. رشد اقتصادی ژاپن، منفی ۳.۴ درصد بوده است البته رشد اقتصادی ژاپن در این مدت بدون مقایسه با سال گذشته منفی ۰.۹ درصد بوده است.
اقتصاد چین نیز بین ماه‌های ژانویه و مارس، ۶.۸ درصد کوچک شد. با این حساب رشد اقتصادی این کشور در سه ماهه اول امسال بدون مقایسه با سال گذشته، منفی ۹.۸ درصد بوده است. کره‌جنوبی نیز در اوضاع مشابهی قرار دارد و اعلام کرده است تولید ناخالص داخلی آن کشور در سه ماهه اول ۲۰۲۰ نسبت به فصل پیش از آن ۱.۴ درصد افت کرده است.
به هر صورت آنچه بیشتر این کشورها و اقتصادهای دنیا و قدرت های برتر اقتصادی آسیا را آزار می دهد، این است که ویروس مرموز و ریز نقش کرونا، هنوز دامنگیر این کشورها است و محدودیت ها برای اقتصادها و از سرگیری تجارت عادی برطرف نشده است و هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند که شرایط چه زمانی عادی خواهد شد. تا زمانی که ویروس در هر نقطه ای از دنیا وجود داشته باشد، زنجیره های اقتصادی و تجاری در هر کشوری می تواند در معرض اختلال قرار گیرد و هر کشوری می تواند احساس خطر کند.