به گزارش روز پنجشنبه پایگاه خبری تلگراف، برای آزمایش این مولکول از موش‌هایی استفاده شد که به صورت ژنتیکی به آرتروز مبتلا شده‌اند. در این آزمایش، مولکول جدید توانست فرایند التهابی آرتروز را متوقف کند و علاوه بر آن مانع پارگی و ساییدگی بافت مفاصل شود. موش‌هایی که با استفاده از این مولکول تحت درمان قرار گرفتند، تورم و درد کمتری داشتند و میزان التهاب آن‌ها در مقایسه با موش‌های مبتلا به آرتروز که درمان نشدند، کم‌تر بود.
به گفته محققان این دانشگاه آمریکایی کارکرد اصلی این مولکول که TPPU نام دارد، مهار کردن نوعی آنزیم محلول موسوم به epoxide hydrolase) sEH), است که در فعال سازی فرایند التهابی آرتروز نقش کلیدی دارد و منجر به بروز التهاب مزمن می‌شود. بدن ما به طور طبیعی ترکیبات ضدالتهاب تولید می‌کند اما آنزیم sEH این ترکیبات را به ترکیبات دیگری تبدیل می‌کند که نه تنها التهاب را کنترل نمی‌کنند، بلکه موجب تشدید آن نیز می‌شوند. به همین علت مهار این آنزیم در درمان بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید امری ضروری است.
به گفته محققان، نتایج این تحقیقات نشان داد مولکول جدید TPPU قابلیت کنترل شدیدترین نوع بیماری را دارد و علاوه بر داشتن اثر ضد التهابی، اثر ضد درد نیز دارد.
آرتریت ( التهاب مفاصل ) به التهاب دردناک در ناحیه مفاصل گفته می‌شود و یکی از بزرگترین معضلاتی است که افراد به مرور زمان و با گذشت سن با آن مواجه می‌شوند. شایع‌ترین دردهای ناشی از آرتروز در نواحی زانو، لگن، ستون فقرات و دست دیده می‌شود.
استئوآرتریت (آرتروز)، آرتریت روماتویید، آرتریت عفونی، ورم مفاصل پسوریاتیک و نقرس، پنج گروه عمده آرتریت محسوب می‌شوند. آرتروز شایع‌ترین نوع آرتریت است. این التهاب دردناک سبب تورم و اختلال حرکت مفاصل می‌شود و معمولا در ناحیه دست، زانو، لگن و ستون مهره‌ها بیشتر است. سه عامل اضافه وزن، سن و آسیب دیدگی مفاصل، مهمترین دلایل بروز آرتروز هستند.
بین مفاصل به طور طبیعی نوعی روان‌کننده وجود دارد، زمانی‌که در بیماری آرتروز میزان تولید این روان کننده کاهش می‌یابد، مفاصل و غضروف‌ها به هم ساییده می‌شوند و علاوه بر ایجاد درد، باعث می‌شود بیمار در انجام فعالیت‌های عادی مانند راه رفتن و نشستن با مشکل مواجه شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه The FASEB Journal منتشر شده است.