تهران- ایرنا- روزنامه نیویورک تایمز روز سه‌شنبه در نوشتاری با عنوان «چگونه رؤسای جمهوری برزیل و آمریکا، مقاومت منطقه آمریکای لاتین در برابر بیماری کووید- ۱۹ را از بین بردند؟» نوشت: دونالد ترامپ و ژائیر بولسونارو ۱۰ هزار پزشک و پرستار کوبایی را از این منطقه بیرون کرده و از تأمین بودجه بزرگترین سازمان بهداشتی و درمانی آن جلوگیری کردند.

به گزارش ایرنا، این روزنامه آمریکایی افزود: ۲۲ تن از دستیاران و اطرافیان بولسونارو در پی دیدار روز هفتم مارس (۱۷ اسفند ۹۸) او با ترامپ در ویلای شخصی اش در فلوریدای آمریکا، دچار بیماری شدند. ترامپ به بولسونارو پیشنهاد کرد که از داروی ضد مالاریای هیدروکسی کلروکوئین استفاده کند که هنوز تأثیر درمانگر آن در مورد این بیماری مشخص و اثبات نشده بود.

بولسونارو در ماه بعد از این دیدار (آوریل) «لوئیز هنریکه مندتا» وزیر بهداشت برزیل را به علت مخالفت با کاربرد این دارو از دولت اخراج کرد.

بولسونارو و ترامپ که دشمن سرسخت سران و دولت های چپگرای آمریکای لاتین هستند، پس از این دیدار هم‌پیمان شدند و تنها چند ماه پیش از ورود همه گیری به محله های فقیر نشین برزیل، اکوادور، بولیوی و السالوادور، ۱۰ هزار پزشک و پرستار کوبایی را بدون فراهم کردن جانشین از این نقاط، بیرون راندند.  

سپس این دو به سازمان بهداشت پان آمریکن (پاهو) تواناترین سازمان منطقه ای برای رویارویی با این ویروس، به بهانه مداخله کوبا، حمله کردند. ترامپ با کمک بولسونارو با جلوگیری از پرداخت بودجه وعده داده شده برای این سازمان در اوج همه گیری بیماری، تقریباً آن را ورشکسته کرد.

بولسونارو سپس داروی هیدروکسی کلروکوئین را با کمک ترامپ و بدون توجه به نظر جوامع پزشکی و دارویی در باره بی تأثیری و حتی خطرناک بودن آن، در محور اصلی واکنش برزیل به این همه گیری قرار داد.

با وجود هشدار سازمان غذا و داروی ایالات متحده در آوریل گذشته درباره بیشتر کاربردهای این دارو برای درمان بیماری کووید-۱۹، ترامپ یک ماه بعد اعلام کرد که قصد دارد ۲ میلیون دوز از این دارو را به برزیل ارسال کند.

با وجود آنکه نظام بهداشتی و درمانی ضعیف و شهرهای پرازدحام آمریکای لاتین، آنها را ذاتاً آسیب پذیر کرده بود، اما ترامپ و بولسونارو با اخراج کارکنان درمانی کوبایی، جلوگیری از ارسال کمک و اصرار و تأکید بر درمان های نادرست و بی تاثیر، وضع بد این منطقه را بدتر و خراب‌تر کردند و آخرین سدهای دفاعی آن را نیز برای مقابله با همه گیری از بین بردند.

اکنون آمریکای لاتین با داشتن یک سوم تلفات جهانی ناشی از همه گیری ویروس، بیشتر از هر منطقه جهان از بیماری کووید-۱۹ آسیب دیده است.

این دو به عنوان سران نیرومندترین کشورهای قاره آمریکا، ملی گرا و دشمن سرسخت علم به شمار می روند؛ رشد اقتصادی و سیاست های کوتاه مدت را بر هشدارهای بهداشت همگانی اولویت داده اند و بشدت با دولت های چپ گرای منطقه به ویژه کوبا دشمنی می کنند. به همین علت نیز آرای آمریکائیان کوبایی تبار در ایالت حساس و تعیین کننده فلوریدا، به سوی ترامپ سوق داده شد.

کشورهای کوچک تر و ضعیف تر این منطقه مانند اکوادور که با کوتاه آمدن در برابر فشار واشنگتن، حدود ۴۰۰ امدادگر پزشکی و درمانی بیگانه را اندک زمانی پیش از این همه گیری بیرون کردند، از این اقدام و همچنین جلوگیری دولت ترامپ از ارسال بودجه برای پاهو آسیب دیدند؛ زیرا مانع حمایت این سازمان برای تدارکات اضطراری و فنی کشورهای عضو شد.

تقریباً همه دولت های پیشین ایالات متحده از دمکرات تا جمهوریخواه، بهداشت و درمان همگانی آمریکای لاتین را به عنوان منافع ملی ضروری آمریکا تلقی می کردند؛ زیرا بیماری های واگیردار به آسانی قابل گسترش و انتقال از جنوب قاره آمریکا به شمال آن بود.

به نظر کارشناسان بهداشت و درمان همگانی، پاهو با در اختیار داشتن دفترهای نمایندگی در همه وزارتخانه های بهداشت کشورهای آمریکای لاتین و حدود ۱۲۰ سال پیشینه ردیابی و مبارزه با همه گیری ها، جایگاه یگانه ای برای رویارویی با ویروس کرونا دارد.

بولسونارو پس از به قدرت رسیدن در اکتبر ۲۰۱۸، خود را به عنوان سیاستمداری عوامگرا و پیرو ترامپ عرضه کرد که قول داده بود بیش از هشت هزار امدادگر پزشکی کوبایی را اخراج کند. رئیس جمهوری پیشین برزیل، این کوبائی ها را پنج سال پیش از آن برای کمک به بهداشت و درمان جمعیت ۶۰ میلیون نفری این کشور فرا خوانده بود، زیرا ساکنان بسیاری از روستاهای کوچک حوزه رود آمازون، تا پیش از آن پزشک ندیده بودند. بررسی های دانشگاهی، نشانگر میزان بالای رضایت بیماران و کاهش نرخ مرگ و میر نوزادان بود.

دولت کوبا که برای چندین دهه پزشکان و پرستاران را برای پرکردن حفره های سامانه های بهداشتی درمانی کشورهای آمریکای لاتین و جهان، اعزام می کند، به این پزشکان ماهانه ۹۰۰ دلار می پرداخت. در حالی که درآمد احتمالی ماهانه آنان در کشور خودشان، حدود ۵۰ دلار بود. اما هاوانا از دولت برزیل، ماهانه ۴۳۰۰ دلار برای هریک از آنان دریافت و مابه التفاوت را به خزانه سرازیر می کرد.