«عزت الله آمری» روز یکشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: میزان آبدهی قنوات استان بر اساس آمار ثبت شده در سال ۱۳۶۴ حدود ۸۴۰ میلیون مترمکعب در سال بود که این رقم در سال ۱۳۹۸ به ۳۸۷ میلیون مترمکعب درسال رسیده است.
وی یادآور شد: تحلیل این داده‌ها حاکیست که در طول ۳۵ سال مذکور، آبدهی قنوات استان کاهش حدود ۵۵ درصدی را تجربه کرده و این روند در سال‌های اخیر شدت بیشتری به خود گرفته است.
مدیرعامل شرکت آب منطه‌ای استان مرکزی اظهار داشت: در سال آبی جاری شرایط بارندگی استان مرکزی هم از نظر مقدار و هم از نظر توزیع زمانی و مکانی آن خاص بوده است که کاهش آبدهی قنوات و سایر منابع آبی را رقم زده است.
آمره گفت: اقدامات حفاظتی مهمی با توجه به رسالت شرکت سهامی آب منطقه‌ای در حراست از منابع آبی و بهره‌برداری بهینه از آن‌ها به‌منظور پایدار انجام شده است که شامل جلوگیری از حفر چاه در حریم مادرچاه‌ها و میله چاه‌های قنوات، آماربرداری سراسری از منابع آبی، اندازه‌گیری کیفی از برخی قنات‌ها و موارد مشابه بوده و این روند تداوم دارد.
آمری افزود: شمار قنوات رسمی کشور ۳۱ هزار رشته است که سهم استان مرکزی از آن چهار هزار قنات است .
وی اظهار داشت: در سالیان اخیر به‌دلیل افت سطح آب‌های زیرزمینی، بروز خشکسالی، افزایش شمار چاه‌ها و نبود مراقبت اصولی از قات‌ها، میزان آبدهی این منابع آبی نسبت به سال‌های قبل کاهش چشمگیری داشته است.
وی اظهار داشت: در ایران به‌دلیل شرایط آب و هوایی و نزول بارندگی‌ها در فصول سرد و نبود بارندگی در ماه‌های گرم سال که منطبق بر اوج نیاز ساکنان این سرزمین به منابع آبی است، قنات به‌عنوان یک منبع آبی مطمئن و دایمی توانسته بسیاری از نیازهای مناطق خشک و نیمه خشک و فاقد رودخانه های دایمی را فراهم کند بنابراین از دیرباز توجه و اهتمام خاصی به نگهداری این سازه آبی ارزشمند و توسعه آن در کشور وجود داشته است.
قنات به مجرایی گفته می‌شود که در زیرزمین و با شیبی مناسب از طرف دشت به کوهستان (و یا بالعکس) حفر می‌شود تا سفره‌های آب زیرزمینی را قطع و آب آن‌ها را جمع‌آوری و به سطح زمین انتقال دهد.
ابداع فن قنات و استفاده از آن را اولین بار در جهان ساکنان ایران زمین پایه‌گذاری کردند و توسعه دادند و این دانش از ایران به دیگر نواحی دنیا گسترش یافته است.