به گزارش ایرنا، بعد از گذشت سال ها از این حادثه هولناک همچنان تصاویر سربریدن این تعداد زیاد از جوانان و خون آنها که رود دجله را رنگین کرد و نیز صحنه های تیرباران جمعی آنها به دست گروه تروریستی داعش، وجدان هر انسانی را تکان می دهد.
این جوانان، دانشجویان نیروهای هوایی عراق بودند که دوره آموزشی آنها در پادگان «اسپایکر» در حدود ۱۵ کیلومتری غرب تکریت با سقوط موصل مرکز استان نینوا به دست گروه تروریستی داعش همزمان شد. جوانان تازه اعزام شده و بی سلاح، از بیم حمله داعش به پادگان با وجود هشدار فرماندهانشان به ترک نکردن پایگاه، فریب برخی عشایر وابسته به خانواده صدام دیکتاتور عراق در تکریت را خوردند که به آنها وعده می دادند آنها را تا سامراء همراهی کنند و از آنجا می توانند راهی شهر و دیار خود شوند.
بسیاری از این جوانان با مشاهده خودروهای عشایر تکریت در دروازه پایگاه، به امید رسیدن به شهر و دیار خود سوار این خودروها و کامیون ها شدند اما به جای رفتن خودروها به سمت سامراء، به سمت کاخ های صدام دیکتاتور سابق حاکم بر عراق در شهر تکریت در کرانه رودخانه دجله حرکت کرده و آنها را آنجا پیاده کردند.
عشایر نزدیک به خانواده صدام به نشانه وفاداری به داعش، به این گروه تروریستی در موصل، دستگیری این جوانان را اطلاع دادند تا روز بعد، یک تیم از داعش به تکریت اعزام شود.
در عصر همان روز، عشایر تکریتی در خصوص سرنوشت سربازان بازداشت شده با هم گفت وگو کردند و نظر نهایی بر قتل همه آنها به نشان انتقام خون صدام شد و در همان شب، هر یک از عشایر، تعدادی از جوانان را برای قتل به روشی که خود تشخیص می دادند بردند و اینگونه، اولین جنایت رخ داد.
حدود ۴۰۰ تن از سربازان موفق به فرار از کاخ های دیکتاتور سابق شدند اما در شهر تکریت، آنها را یک به یک شناسایی کرده و در خیابان به قتل رساندند.
گروه تروریستی داعش روز بعد، وقتی به تکریت رسید که بخش زیادی از جوانان عراقی کشته شده بودند و گروه تروریستی داعش در ادامه با انتشار ویدیوهایی در شبکه های اجتماعی، اعدام جمعی آنها را با تیراندازی یا بریدن سر آنها در کنار رودخانه دجله تکمیل کرد.
بعد از پایان فتنه داعش، بسیاری از متهمان مشترک در این جنایت، دستگیر و بازجویی از آنها انجام گرفت؛ بعدها مشخص شد که تعداد شهیدان این جنایت هولناک، فراتر از دو هزار و ۵۰۰ نفر بود و نه یک هزارو ۷۰۰ نفر.
این جنایت یکی از هولناک ترین جنایات یورش داعش به عراق شمار می رود که دو روز قبل از فتوای جهاد کفایی مرجعیت عالی دینی عراق و شکل گیری نیروی مردمی «الحشد الشعبی» اتفاق افتاد.
با تمام تصاویر شنیعی که این حادثه در بر دارد اما در باطن خود، مواضع انسانی بی نظیری نیز در خاطره عراقی ها حک کرده که مهمترین آنها، قصه شیرزن عراقی «ام قصی» است که توانست بیش از ۵۰ تن از این جوانان را در میان چنگال خون آشام داعشی ها، نجات داده و شبانه آنها را به سامراء برساند تا بعد از آن به خانه برگردند. البته درباره نجات یافتگان از فاجعه اسپایکر به وسیله این زن عراقی، آمار مختلفی وجود دارد.
دادگاه جنایی مرکزی تجدیدنظر عراق در تیرماه ۱۴۰۰ توانست حکم اعدام ۹ محکوم را به جرم مشارکت در فاجعه اسپایکر صادر کند.
مدیر کل شهدای الحشد الشعبی و قربانیان عملیات تروریستی در موسسه شهدای عراق خردادماه ۱۴۰۰ اعلام کرد که تاکنون ۱۷ گور جمعی با یک هزارو ۲۳۵ جسد از قربانیان جنایت اسپایکر را کشف کرده اند.
«طارق المندلاوی» افزود که این نهاد دولتی با همکاری واحد گورهای جمعی و سازمان الحشد الشعبی توانست گورهای جمعی مربوط به جنایت اسپایکر در کاخ های ریاست جمهوری تکریت را کشف کند.
وی اظهار کرد که تاکنون یک هزار و ۲۳۵ جسد کشف شده که هویت ۹۰۰ شهید از آنها با آزمایش DNA شناسایی شده است.
در زمان ارتکاب جنایت اسپایکر، نزدیک به ۴ هزار دانشجوی نظامی غیر مسلح در پایگاه حضور داشتند که از این میان ۲ هزار دانشجوی شیعه غیر مسلح که عموما زیر ۲۲ سال سن داشتند، به دلیل ترک پایگاه هوایی مذکور، به طور جمعی به دست داعش و عشایر همپیمان با آن در تکریت، قتل‌عام شدند.
بسیاری از خانواده های این قربانیان همچنان خواهان تعیین سرنوشت فرزندان مفقود الاثر خود هستند و موسسه شهداء و دولت عراق می کوشد، سرنوشت بقیه این قربانیان را تعیین کند.
هرساله به همین مناسبت، خانواده های قربانیان در مراسم ویژه در محل اعدام جمعی فرزندان خود در کاخ های دیکتاتور سابق حاکم بر عراق درشهر تکریت جمع شده و این مراسم ویژه را برگزار می کنند.