به گزارش خبرنگار ایرنا، بومگردی سفری لذت بخش به دل طبیعت و دنیای فارغ از هیاهوی زندگی شهری است، معماری زیبای خانه‌های روستایی، غذاهای محلی و آرامش یک شب خوابیدن در اقامتگاههای بوم گردی فرصتی بی نظیر برای علاقه مندان گردشگری و حس زیستن به سبک سنتی را فراهم کرده است.
مسافران در اقامتگاههای بومگردی علاوه بر بهره گرفتن از مناظر و زیبایی‌های طبیعی، با آداب و رسوم و سنت‌های گذشتگان، صنایع دستی، لباس و حتی خوراک خاص هر منطقه آشنا می‌شوند.
صفا و صمیمت میزبانی سنتی در خانه‌های قدیمی، سفره‌هایی با غذاهای سنتی و بومی، محیط آرام و امن، اسباب و لوازم ساده و بی‌آلایش و به دور از تشریفات، تشک‌های پنبه‌ای و لحاف‌های گلدوزی شده همه آن چیزی است که می بایست در اقامتگاههای بومگردی فراهم شود.
چندسالی است که ایجاد، راه‌اندازی و میزبانی اقامتگاههای بومگردی رایج شده و علاوه بر استقبال و توجه گردشگران از سوی دولت و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز مورد حمایت قرار گرفته است.
این خانه‌ها مملو از فرهنگ بومی، زندگی توام با آداب، سنن و داستان های محلی و غذاهای لذیذ با مواد بومی است که همراه با شنیدن موسیقی محلی عرضه می‌شوند و در عین حال هزینه اقامت در آنها بسیار ارزانتر از واحدهای اقامتی رسمی در شهرهاست.
هوشمندی گردشگران و گرایش رو به رشد آنان برای تجربه فرهنگهای بومی و محلی موجب شده است آنان هرچه بیشتر خواستار نزدیک شدن به شرایط زیست طبیعی و بومی، استفاده از غذاهای سنتی و تجربه زندگی به سبک قدیم باشند.
به همین سبب اقامتگاههای بومگردی مهمترین و بهترین ظرفیت برای استفاده از این فرصت و خواست گردشگران با هدف توسعه اقتصادی و پیشرفت محسوب می‌شود.
استفاده همزمان از ظرفیت‌های زیست محیطی و فرهنگی در کنار درآمدزایی برای ساکنان یک منطقه از جمله فوایدی است که در بحث بومگردی مورد توجه قرار گرفته است، به طوریکه گردشگران علاقمند به جای رزرو هتل ترجیح می‌دهند که از اقامتگاههای بومی استفاده کنند.
مازندران با دارا بودن بیش از سه هزار روستا علاوه بر اینکه محل سکونت دائمی نیمی از جمعیت استان است در این مناطق ظرفیت های فوق العاده ای برای جذب مسافران وگردشگران وجود دارد به طوریکه بنا به اعلام اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بیشتر از ۲۵ درصد مسافرانی که به این استان می آیند در روستاها اقامت می کنند.
طی سالهای اخیر با رونق گرفتن موضوع اقامتگاه های بوم گردی ۳۴۲ واحد اقامتگاه بوم گردی در روستاهای مازندران راه اندازی شد و پذیرش مسافران در آنها در حال انجام است ظرفیتی که علاوه بر احیای سنت و فرهنگ بومی استان به منبع خوبی برای درآمدزایی روستاییان نیز مبدل شده است.
آسیب شناسی فعالیت بوم گردی ها و بازگرداندن آنها به روال استاندارد
همگام با رونق گرفتن این نوع ظرفیت اقامتگاهی در مازندران چالش ها و آسیب هایی وجود دارد که می تواند مسیر بوجود آمده را به خطا ببرد نکته ای که مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان به آن اشاره کرد.
صادق برزگر روز یکشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود:طی سالهای اخیر ۳۴۲ واحد بوم گردی در روستاهای مازندران راه اندازی و فعال شده که این میزان با توجه به تعدد روستاها اندک است.
وی ادامه داد: مازندران با دارا بودن بیشتر از سه هزار روستا و با جاذبه های طبیعی و سنتی خاص در هر روستا ظرفیت ایجاد چهار تا پنج اقامتگاه وجود دارد.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران گفت: اقامتگاه های بوم گردی در کنار دیگر ظرفیت های اقامتی موجود در مازندران ظرفیت خوبی برای پذیرش و اسکان مسافران است.
وی راه اندازی این نوع اقامتگاه ها را تداعی کننده فضا و سنت های تاریخی هر منطقه می داند وافزود: متاسفانه شاهدیم برخی بوم گردی های استان از این خاصیت و ویژگی ساقط شده اند و بیشتر در نوع خدماتی که ارائه می دهند این موضوع تعریف شده اعمال نمی شود.
برزگر گفت: ساختار فیزیکی اقامتگاه بوم گردی همچنین نوع غذاهایی که برای مسافران سِرو می شود می بایست متناسب با چهره و بافت تاریخی و سنتی منطقه باشد اما این موضوع در بوم گردی های استان رنگ باخته است.
وی افزود: برای بازگشت بوم گردی های مازندران به وضعیت تعریف شده با نگاه جدید، آسیب شناسی لازم انجام می شود تا این روند انحراف بوجود آمده اصلاح شود.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران با تاکید بر ضرورت آموزش فعالان اقامتگاه های بوم گردی ادامه داد: نوع و نحوه فعالیت بوم گردی ها و استانداردهای تعریف شده دراین خصوص به این افراد آموزش داده می شود.
وی ابراز امیدواری کرد با این اقدامات آموزشی بوم گردی های در استان به روال استاندارد خود برگردند.
مازندران در حوزه زیرساخت های گردشگری دارای ۶ هزار تاسیسات در ۲۷ زیرشاخه فعالیت از قبیل هتل، متل، بوم گردی، مجتمع های تفریحی و توریستی، دهکده های گردشگری و واحدهای پذیرایی است.