تهران ظرفیتهای ناشناخته بسیاری در صنعت گردشگری دارد، نه اینکه صرفا ناشناخته در بین گردشگران، بلکه ناشناخته در میان عناصری که در شکلگیری منظومه گردشگری در تهران میتوانند و باید نقشآفرین باشند و در این میان طبیعت کوهستانی شمال تهران و شمیرانات هر چند تصویری با شکوه در ذهنمان را دارد، اما کمتر شناختهشده است؛
کتاب تهران؛ شکوه قلهها کوشیده است تا گوشهای از ظرفیتهای ناشناخته طبیعتگردی تهران و شمیرانات را در چارچوب قلهها و مسیرهای کوهپیمایی منتهی به آنها و مسیرهای فرعی طبیعت گردی در دامنهها و درههای شمالی تهران را نشان دهد؛ خون حرکت را در رگهای علاقهمندان به جریان اندازد و تامل درباره طبیعت را به ما بازگرداند، به ما که در روزمرگیهای خود طبیعت را فراموش کردهایم.
البرز با وقار و ناشناخته، همواره ما را به خود فرا می خواند، آسمان باز، آفتاب زر باغهای گل، دشتهای گسترده سر برآوردن گل از درون برف، بوی عطر خاک بارانخورده در کوهسار، خواب گندمزار در چشمه مهتاب ...
بیشتر بخوانید
تهران؛ شکوه قلهها / البرز با وقار
کتاب تهران؛ شکوه قلهها بر مسیرهای اصلی کوه پینایی در شمال تهران و شمیران محور طبیعتگردی شمال غرب تهران (بخش کن و محور طبیعتگردی جاده امامزاده داوود (ع) و سه مسیر کوهپیمایی حصارک، فرحزاد و سعادت آباد) و همچنین مسیرهای طبیتگردی شمیرانات استئار شده است تا ذهن کنجکاو و جستوجوگر علاقهمندان طبیعتگردی از یک سود با قلههای و جاذبههای بکر دامنهها و دره های البر مرکزی در محدوده تهران و شیمرانات و قصههای هر کدام آشنا شود و از سوی دیگر با ویژگیهای جغرافیایی و تاریخی مسیرهای دسترسی به آنها، درجه سختی و مختصات طبیعتگردی هر مسیر هم آشنا شود.
البرز از پی سکوت هزاران سالهاش، دیدنیهای بسیار دارد و حرفهای بسیارتر که از زبان قلههای با شکوه و طبیعت شگفتانگیزش بیان میکند، گاه از دهان سنگهای وردیج جیغ میزند، گاه با زبان درههای مهآلود توچال به نجوا بر میخیزد. گاه از گلوی شقایقهای دشت لار آواز میسرایند و صدها گاه و بیگاه از این دست. و کلبهای آن بالاهاست؛ جایی در میانههای کوه؛ با چراغی همیشه روشن و پیرمردی که درِ کلبهاش را به روی رهگذران و میهمانان میگشاید، مهربانیها مینماید و قصه پهلوانیها، جوانمردیها و حماسههایمان رابه یادمان میآورد.
قلههای محور طبیعتگردی شمالغربی تهران
«کوهستان دیگری تقریبا در دو فرسنگی تهران است به نام کن و سولقان که آنجا نیز از بسیاری آب روان و کثرت درختان و میوههای الوان، مانند بستان وجنان تواند بود»(امین احمد رازی/تذکره هفت اقلیم)
بخش کن که اینک با نام محله کن شناخته میشود در شمال غرب تهران واقع است. کن در کوهپایه البرز میانی و در میان کوههای بسیاری قرار گرفته که نهرها و چشمههای این کوهها از میان درههای بسیار، به رودخانه کن می ریزد درهها و دامنههای ناشناخته و بهشتآسای البرز در شمال غرب تهران از طریق روستاهای بخش کن قاب دسترسی هستند و مناسب برای گونههای مختلف طبیعتگردی نظیر پیمایش به قصد تماشای مناطق بکر و چشماندزاهای طبیعی، گردشگری روستایی، مردمشناسی، دامنهپیمایی، کوهپیمایی، کوهنوردی، پرندهنگری، مطالعه و تماشای گیاهان دارویی و ژئوتوریسم.
به اغلب این روستاها از طریق جاده امامزاده داوود (ع) میتوان دسترسی پیدا کرد و از آنها به سراسر کوهستانهای شمال غرب و شمال تهران از جمله خط الراس توچال رسید که مقصدی برای علاقه مندان طبیعت گردی در چهار فصل سال است، قلههایی که پیمایش در دامنههای آنها و مسیر صعودشان از جاده امامزاده داوود (ع) رایج و محبوب است عبارتند از: چشمهشاهی، پهنهحصار، سیاهسنگ، سرلت، تالون، رندان، لوارک، بازارک، شاهنشین و توچال.
کن، کشار، وردیج (واریش)، سنگان، چال ماهی، تالون، رندان، کیگاه، امامزاده داوود(ع)، حصارک، فرحزاد، سعادت آباد روستاها و مسیرهای اصلی محور طبیعتگردی شمال غربی تهران هستند.
«کن» قطب طبیعتگردی شمال غرب تهران
از آن زمان که اوگتای قاآن، پسر چنگیزخان مغول ری را ویران کرد، درهها و دامنههای سرسبز البرز توجه مردم برای سکونت قرار گرفت تا مردم پشتشان به کوه باشد و در پناه البرز تا آن غارت و ویرانی عظیم را از سر بگذارنند. پس از این دوران در سده ۸ و ۹ قمری مورخان از تهران و باغ و بستانهای اطرافش و تعداد قابل توجه ساکنانش یاد کردهاند و خوشبختانه هنوز از آن کوچههای خاکی و دیوارهای کاهگلی و باغ و بستانهای شمال غربی قریه طهران ار توابع ری کهن بخشی به نام کن در تقسیمات کشوری باقی مانده که حالا دیگر محلهای در تهران بزرگ محسوب میشود.
اینجا گویی سنگها جیغ میزنند
تقریبا در کیلومتر ۱۲ روستای وردیج، پیچ جاده را که رد کردید ناگهان در سمت چپ جاده کوههایی جادویی که مثل هیچجا نیستند جلوی شما ظاهر میشود با سنگهایی که تداعیگر جمجمه انسان یا حیوانات هستند. اینجا گویی سنگها جیغ میزنند. افسانههای مردم روستا این سنگها را جاندرانی میداند که نفرین شدهاند اما این سنگها حاصل فرسایش طبیعی توسط باد هستند.
امامزاده داوود (ع) روستایی در دل کوهستان
روستای امامزاده داوود (ع) در بخش مرکزی کن در جاده سولقان و پس از روستای کیگاه قرار دارد. نسب امامزاده داوود(ع) بر اساس تایید آیتالله نجفی مرعشی به امام حسن مجتبی (ع) میرسد، اما لوحه اذن دخول و زیارتنامه که در محل بقعه موجود است نسب ایشان را به امام سجاد(ع) میرساند.
قدمت بقعه به پیش از دوران صفویه میرسد و در ادوار مختلف بازسازی شده است. سنگ قبر و کتیبه نستعلیق برجستهای که تاریخ ۱۲۴۰ قمری بر کنارش حک شده از آثار تاریخی بر جای مانده در این بقعه است.
این روستا به ویژه در تابستان پذیرای گردشگران زیارتی و طبیعتگردان علاقهمند به طبیعت کوهستانی تهران است. برای دسترسی به این منطقه با خودرو می توانید از بزرگراه آبشناسان با رسیده میدان اول شهران به سمت میدان دوم شهران پیچیده و از آنجا از طریق بلوار کوهسار مسیر سولقان را پیش بگیرید. پس از ۴۵ دقیقه تا یک ساعت بستگی به ترافیک مسیر به روستای امامزاده داوود (ع) میرسید. البته در مسیری دیگر میتوانید از بزرگراه یادگار امام (ره) به سمت فرحزاد رفته و در کیلومتر ۱۵ جاده فرحزاد در تپه سلام به امامزاده سلام دهید و راهتان را تا روستا ادامه دهید.
کتاب راهنمای طبیعتگردی تهران و شیمرانات با عنوان تهران؛ شکوه قلهها، به همت احسان میرابزاده و علی رفیعی گردآوری شده است و در ۵۰۰ نسخه توسط انتشارات حیات هزار افسان در ۴۰۸ صفحه در زمستان ۱۴۰۱ منتشر شده است.