به گزارش روز سه شنبه ایرنا از خبرگزاری رسمی سوریه (سانا)، جمعیت زیادی از مردم استان قنیطره و جولان اشغالی سوریه با تجمع مقابل شهرک اشغال شده «مجد الشمس» فرا رسیدن بیست و هفتمین روز «الجلاء» را جشن گرفتند.
سالگرد خروج یا روز استقلال (الجلاء) مصادف با ۱۷ آوریل روزی است که آخرین سرباز فرانسوی از سرزمینهای سوریه خارج شد و به همین مناسب سوریها در ۱۷ آوریل هرسال این روز را جشن میگیرند.
شرکت کنندگان در مراسم بزرگداشت روز الجلاء در مقابل شهرک اشغال شده «مجد الشمس» تاکید کردند که این مناسبت عزم ما برای ادامه مسیری که پدران و اجداد ما در مبارزه با استعمار و تجاوز تعیین کردهاند را تقویت میکند تا بار دیگر با اشغال جولان اشغالی سوریه توسط رژیم صهیونیستی مخالفت و با اقدامات تجاوزکارانه و شهرکسازی رژیم اسرائیل در این منطقه که با هدف یهودیسازی و از بین بردن هویت عربی و سوری جولان انجام میشود، مقابله کنیم.
سانا گزارش داد: از «مجدل شمس» اشغالی، مردم ثابت قدم جولان سوریه طی سخنانی از طریق بلندگو ضمن اعلام پایبندی خود به هویت عربی سوری که با خون شهدا و عرق پدران و اجداد آنها در آمیخته شده است، تاکید کردند که جولان اشغالی جزء جدایی ناپذیر سوریه است و اشغالگری رژیم اسرائیل در این منطقه پایان خواهد یافت.
مهندس «معتز ابوالنصر جمران» استاندار قنیطره طی سخنرانی در این مراسم که توسط حزب بعث سوسیالیست عرب شاخه قنیطره و با همکاری استانداری قنیطره برگزار شد، با اشاره به معانی و مفاهیم ملی و ستیزه جویانه گفت: این مناسبت قهرمانیها و جانفشانیهای انقلابیون در برابر استعمار فرانسه را در ذهن متبادر میکند و چراغی است که مردم جولان اشغالی که ثابت قدم و معتقد به اجتناب ناپذیر بودن پیروزی بر صهیونیستها هستند را هدایت میکند.
«قاسم محمد» دبیر شاخه اتحادیه سوسیالیست در قنیطره نیز عید الجلاء را نتیجه دههها سال مبارزه و همبستگی مردمی علیه استعمار به منظور آزادسازی سرزمین و حفظ وحدت کشور سوریه دانست.
در پایان این جشنواره، مردم قنیطره و «جولان» با قرائت پیامی که توسط «لمیس الاحمد» رئیس دفتر آمار، فرهنگ و رسانه استان قنیطره قرائت شد وفاداری خود را به بشار اسد رئیس جمهور سوریه اعلام کردند.
منطقه جولان اشغالی، بخشی از استان «القنیطره» در جنوب غرب سوریه است که رژیم صهیونیستی در جنگ شش روزه سال ۱۹۶۷ بخش بزرگی از این منطقه را اشغال و در ۱۴ دسامبر ۱۹۸۱ به صورت غیرقانونی بخشی از آن را ضمیمه خود کرد، اما جامعه بینالملل هرگز این اقدام تجاوزکارانه را بهرسمیت نشناخته است.
شمار ساکنان جولان اشغالی سوری به حدود ۲۵ هزار نفر میرسد که در چهار روستای باقیمانده سوریه پس از اشغال این فلات یعنی «مجدل شمس، بقعاثا، عین قنیا و مسعده» ساکن هستند و با طرحهای متوالی اشغالگران صهیونیست برای سلطه بر این زمینها و یهودیسازی آن با توسل به زور، مواجه هستند.
جنگ سال ۱۹۶۷ که میان رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی مصر، سوریه و اردن رخ داد و به جنگ شش روزه یا جنگ «رمضان» معروف شد، از پنجم ژوئن آن سال و با حمله هوایی ناگهانی بمب افکنهای رژیم صهیونیستی به یک پایگاههای هوایی مصر آغاز و ارتش این رژیم طی ۶ روز توانست نوار غزه و صحرای سینا را از کنترل ارتش مصر، شرق بیت المقدس و کرانه باختری رود اردن را از کنترل اردن و بلندیهای جولان را از کنترل سوریه خارج کرده و به اشغال خود درآورد.
در سال ۱۹۷۳، ارتش سوریه برای باز پس گیری مناطق از دست رفته خود دست به عملیات زد، ولی فقط توانست بخشی از آن را با امضای توافقنامه جداسازی نیروها در سال ۱۹۷۴، آزاد کند و ارتش رژیم اشغالگر صهیونیست از مناطقی که در پایان جنگ رمضان اشغال کرده بود، عقب نشست.
دو قطعنامه ۲۴۲ و ۳۳۸، مهمترین قطعنامههای سازمان ملل برای این دو جنگ میباشد. جولان پس از اشغال تا سال ۲۰۱۱ (۱۳۸۹) تقریبا آرام بود، اما با شروع بحران سوریه در تاریخ یاد شده، منطقه اشغالی جولان با کمک صهیونیستها به جولانگاه تروریستهای تکفیری تبدیل شد و مرز میان آن با سرزمینهای اشغالی باز و تسلیحات و امکانات زیادی از سوی رژیم صهیونیستی برای تجهیز تروریستهای تکفیریِ گروهک «جبهه النصره» (تحریر الشام فعلی) ارسال گردید و طی اشغال دو استان «قنیطره» و «درعا» در جنوب و جنوب غرب سوریه توسط تکفیری ها، هزاران تروریست زخمی از طریق جولان برای درمان به سرزمینهای اشغالی اعزام شدند و پس از بهبودی، دوباره به خاک سوریه برای جنگ و کشتار علیه مردم سوریه بازگشتند.