به گزارش ایرنا، روزنامه رای الیوم امروز در سرمقاله خود به قلم عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور جهان عرب موضوع برگزاری نشست امروز وزرای خارجه پنج کشور عربی در شهر امان پایتخت اردن با محوریت سوریه و تلاش برای تسهیل بخشیدن به روند بازگشت این کشور به اتحادیه عرب با وجود مخالفت آمریکا اشاره کرد و نوشت: چه بسا ماموریت اصلی نشست پنج جانبه امان شامل اردن، عربستان، مصر، عراق و سوریه یافتن راهی دیپلماتیک به منظور خروج از بن بست سوریه باشد و روند تجدید نظر سه کشور مخالف بازگشت سوریه به اتحادیه عرب را تسهیل کند تا آنها نیز با بازگشت این کشور به اتحادیه عرب موافقت کنند چرا که اکنون بحث در مورد ابتکار ۱۰ ماده‌ای اردن مطرح است که نقشه راهی برای پایان دادن به بحران سوریه ارایه کرده است و قرار است در ماههای آینده زیر نظر کمیته عربی مشترک اعمال شود.
به نوشته رای الیوم، به احتمال زیاد این نقشه راه [در نشست امان ] مطرح و پس از تایید آن توسط وزرای خارجه شرکت کننده برای تصویب به نشست آتی سران کشورهای عربی در ریاض و با حضور سوریه - اعم از اینکه «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه و یا نماینده وی در آن حضور داشته باشد،- ارائه شود.
این روزنامه افزود: به اعتقاد ما، اظهارات غافلگیرکننده و تکان دهنده اخیر «احمد ابوالغیط» دبیرکل اتحادیه عرب در گفت و گو با شبکه تلویزیونی «الجدید» لبنان که در آن اعتراف کرد که «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه پیروز جنگ شد و آن را از نظر نظامی به نفع خود تمام کرد، مقدمه‌ای مستقیم برای حضور سوریه در نشست سران کشورهای عربی در ریاض باشد زیرا که خود ابوالغیط تصمیم گیرنده نیست و اگر نگوییم در همه موارد دستکم در بیشتر موارد منعکس کننده مواضع دولت مصر و نه اتحادیه است و وزن و جایگاه مصر در این موضوع را نمی‌توان و نباید نادیده گرفت.
روزنامه رای الیوم نوشت: کشورهای مخالف بازگشت سوریه به اتحادیه عرب تحت فشار و دیکته‌های آمریکا ترجیح می‌دهند که خود را پنهان و از پذیرش تحولات جدی در منطقه و جهان عرب از جمله موارد زیر خودداری کنند.
اول: پایداری رهبری، ارتش و مردم سوریه در برابر توطئه آمریکا برای براندازی و سرنگونی دولت سوریه با تزریق بیش از نیم تریلیون دلار پول و جذب صدها هزار تروریست برای رسیدن به این هدف.
دوم: توافق عربستان و ایران که همه معادلات را در منطقه عربی برهم زد و به سرعت در مسیر به صفر رساندن اختلافات بویژه در ارتباط با پرونده جنگ یمن حرکت می کند.
سوم: پیدایش سریع محور چین و روسیه و توسعه سازمان‌هایی مانند «بریکس»، معاهده «شانگهای» و صدور یک نظام مالی جدید که تسلط دلار را از بین می‌برد و سیاست‌های واشنگتن را تضعیف و به هیمنه آمریکا در جهان پایان می‌دهد.
چهارم: شکست تاحدودی قطعی آمریکا در اوکراین و ناتوانی برجسته‌ترین سلاح آن (آمریکا) یعنی سلاح تحریم و خروج بیشتر کشورهای خاورمیانه به رهبری عربستان از وابستگی به آمریکا.
رای الیوم در ادامه افزود: روزنامه «واشنگتن پست» در شماره روز گذشته خود با تایید این واقعیت اعلام کرد که برخی از کشورهای تاثیرگذار مانند مصر، امارات و ترکیه به همراه برزیل و هند از حمایت از آمریکا در جنگ اوکراین دور می‌شوند زیرا دیگر [ آمریکا] ابرقدرت بلامنازع نیست.
این روزنامه نوشت: نمی‌دانیم که «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه چه زمانی به عربستان سفر خواهد کرد زیرا تا لحظه نگارش این سرمقاله، تاریخی برای آن تعیین نشده است اما با این حال، مصادف شدن این سفر آن با برگزاری نشست سران کشورهای عربی در ریاض را دور از انتظار نمی‌دانیم؛ همانطور که «فیصل المقداد» وزیر امور خارجه سوریه دو هفته قبل، همزمان با نشست مشورتی کشورهای عربی خلیج فارس به جده سفر کرد و تقریباً پس از پایان این اجلاس، آنجا را ترک کرد.
رای الیوم افزود: کاش یکی از کشورهای اتحادیه مغرب عربی (کشورهای عرب شمال آفریقا) به ویژه الجزایر برای شرکت در جلسات مشورتی چه در جده و یا در امان که برای بازگشت سوریه به اتحادیه عرب برگزار شد دعوت می‌شد تا اینکه این رایزنی‌ها فقط به کشورهای عرب مشرق عربی محدود نشود زیرا الجزایر شاید تنها کشوری بود که همراه با لبنان با تعلیق عضویت سوریه در اتحادیه عرب مخالفت کرد.
این روزنامه گزارش خود را اینگونه به پایان برد که "ما در آینده با اقدامات غافلگیر کننده بزرگی به ویژه از سوی ریاض مواجه می‌شویم؛ همانطور که پیش از این، رهبری عربستان در هماهنگی نفتی با روسیه ما را غافلگیر کرد و فشارهای آمریکا برای افزایش تولید را نپذیرفت و «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا را با اهانت و «شی جین پینگ» رئیس جمهور چین را با احترام به ریاض دعوت و با پکن ائتلاف کرد. ما در چند روز آینده اقدامات غافلگیر کننده را دور از انتظار نمی‌دانیم، نخست سفر بشار اسد رئیس جمهور سوریه به عربستان سعودی و پهن کردن فرش قرمز برای او که شاید با حضور شخصی او در نشست کشورهای عربی ریاض نیز همراه باشد و دوم، بازگشت سوریه به اتحادیه عرب از وسیع‌ترین دروازه‌ها و بازگرداندن کرسی آن که سیلی بزرگی به آمریکا به شمار خواهد رفت که با وقاحت با این بازگشت مخالفت می‌کند و خود را به عنوان قیم اتحادیه عرب قرار می‌دهد و تعیین می‌کند که چه کسی وارد آن شود یا نشود.