به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «گاردین»، جهان با طرح‌های عملی کنونی در مسیر گرمایش ۲.۷ درجه سانتیگرادی قرار دارد و این بدان معنا است که تا ۲ میلیارد نفر تا سال ۲۰۳۰ میانگین دمای سالانه بالای ۲۹ درجه را تجربه خواهند کرد و این درحالی است که در گذشته جوامع بسیار اندکی در این محدوده دمایی زیسته‌اند.
بنابر پیش بینی دانشمندان، تا حد یک میلیارد نفر ممکن است تصمیم به مهاجرت به مناطق خنک‌تر بگیرند هر چند نواحی باقی‌مانده در محدوده «وضع خوشایند آب و هوایی» نیز موج‌های گرما و خشکسالی‌های متناوب‌تری را تجربه خواهند کرد.
با این حال، انجام اقدامات فوری برای کاهش انتشار گازهای آلاینده کربنی و حفظ افزایش دمای زمین در محدوده ۱.۵ درجه سانتیگراد موجب خواهد شد که شمار افرادی که از دایره «وضع خوش آب و هوایی» بیرون رانده خواهند شد به میزان ۸۰ درصد کاهش پیدا کند و از ۲ میلیارد نفر به ۴۰۰ نفر میلیون برسد.
این تحلیل اولین مورد از این نوع بوده و قادر است برخلاف ارزیابی‌های اقتصادی گذشته از لطمات ناشی از بحران آب و هوایی که به سمت ثروتمندان سوگیری داشته‌اند، با همه شهروندان به طور برابر برخورد کند.
در کشورهای پرجمعیت که در حال حاضر نیز آب و هوای گرم دارند، بیشتر مردم خارج از محدوده وضع خوش آب و هوایی قرار خواهند داشت به طوری که کشورهای هندوستان و نیجریه با بدترین تغییرات رو به رو خواهند شد. هندوستان همین الان هم با امواج شدید گرمایی دست به گریبان شده است و یک مطالعه اخیر نشان داد که بیش از یک سوم از مرگ و میر مرتبط با گرما در تابستان از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۸ به عنوان نتیجه مستقیم گرمایش جهانی ناشی از اقدامات بشر روی داده است.
پروفسور «تیم لنتون» از دانشگاه «اگزیتر» انگلستان که هدایت تحقیقات جدید را بر عهده داشته است، می‌گوید: هزینه‌های گرمایش جهانی اغلب از جنبه مالی بیان می‌شود اما مطالعه ما جنبه هزینه‌های انسانی بی‌عملی در برخورد با وضعیت اضطراری آب و هوایی را مورد توجه و تاکید قرار داده است.
وی افزود: برآوردهای اقتصادی تقریبا همیشه برای ثروتمندان ارزش بیشتری از فقیران قائل می‌شوند چرا که آنها دارایی بیشتری برای از دست دادن دارند و همچنین برای افرادی که اکنون زندگی می‌کنند نسبت به آیندگان ارزش بیشتری قائل می‌شوند اما ما در این تحقیق همه افراد را به صورت برابر در نظر گرفته‌ایم.
پروفسور «شی ژو» از دانشگاه «نانجینگ» چین که در این تحقیق مشارکت داشته است نیز می‌گوید: چنین دماهای بالایی (فراتر از محدوده وضع خوش آب و هوایی) با مسائلی مانند افزایش مرگ و میر، کاهش سودمندی نیروی کار، کاهش عملکرد شناختی، نقص یادگیری، کاهش محصولات کشاورزی و افزایش مناقشات و گسترش بیماری‌های عفونی مرتبط دانسته شده است.
بر اساس این گزارش، این تحقیق منتشر شده در نشریه «پایداری طبیعت»، شرایط آب و هوایی را که در آن جوامع انسانی شکوفا شده اند، شناسایی کرده است. این تحقیق حاکی است که بیشتر مردمان در اماکنی زندگی کرده اند که دمای سالانه در محدوده ۱۳ تا ۲۵ درجه سانتیگراد بوده است. شرایط بیرون از این محدوده یا بسیار گرم یا بسیار سرد یا بسیار خشک است و با افزایش نرخ مرگ و میر، کاهش تولید مواد غذایی و رشد اقتصادی پایین‌تر مرتبط است.
این محققان می‌گویند ۶۰ میلیون نفر در خارج از محدوده خوشایند زندگی می‌کنند و در معرض گرمای شدید قرار دارند اما با هر افزایش دمایی به میزان ۰.۱ درجه سانتیگراد در دمای جهانی بالاتر از ۱.۲ درجه سانتیگراد گرمایش جهانی ناشی از اقدامات بشر که امروز شاهدش هستیم، ۱۴۰ میلیون نفر دیگر به بیرون از وضع خوشایند رانده خواهند شد.
اگر افزایش دمای جهانی به سمت ۲.۷ درجه سانتیگراد پیش رود، گرمایش در کنار رشد جمعیت جهانی به این معنی خواهد بود که ۲ میلیارد نفر تا سال ۲۰۳۰ و ۳.۷ میلیارد نفر تا سال ۲۰۹۰ خارج از محدوده خوش آب و هوایی خواهند بود.