به گزارش ایرنا، نامش «هیمن» است و به همراه خانواده‌اش در یکی از محلات شهر گوکتپه نزدیک مهاباد زندگی می‌کند، پدر و مادر پیرش برای ثبت هویت او و خواهرش به هر دری که می‌توانستند زدند اما تلاش آنان تاکنون بی نتیجه مانده و او و خواهرش هنوز بدون هویت و شناسنامه هستند.
عصر یک روز بهاری به همراه یکی از خیرین مهابادی پس از پیدا کردن خانه «هیمن» میان کوچه پس کوچه‌های شهر گوکتپه، وارد خانه‌ای شدیم.
در هال خانه قدیمی آنان که استیجاری هم بود، جلو پنجره و بر روی تشکی نه چندان تازه، برای نخستین بار «هیمن» را دیدم، پیکری پوست و استخوانی رو به سقف دراز کشیده بود، تن نحیف و ضعیفش را به کُندی حرکت می‌داد و با حرکات دست و سر می‌خواست شرایط موجودش را به ما بفهماند.
به گفته مادرش، در ۲ سالگی دچار تب شدید و تشنج شده و پس از آن برای همیشه زمین گیر می‌شود و یاری نشستن و برخواستن ندارد، پزشکان هم نتوانسته بودند کاری برایش انجام دهند اما اکنون جسمش آنچنان ضعیف و کم توان بود که تنها دستانش را به آهستگی حرکت می‌داد.
توان حرف زدن نداشت اما از اینکه ما به دیدن او رفته بودیم ابراز خوشحالی می‌کرد و هنگام خندیدن مشخص می‌شد از بین دندان‌هایش تنها یکی - دو دندان در جلو دهانش تا حدودی سالم مانده بود لذا تنها می‌توانست غذاهای آبکی بخورد.
برای نوشین آب هم از پستانک استفاده می‌کرد به هیمن خاطر وزنش به کمتر از ۵۰ کیلوگرم کاهش یافته بود.
پس از چند دقیقه که از نشستن ما گذشته بود، مادرش سفره دل را گشود و گفت: ۲۶ سال است که از «هیمن» مراقبت می‌کنم و در این مدت بارها به ادارات مختلفی در مهاباد مراجعه کردم اما چون فاقد شناسنامه است هیچ خدماتی به او نمی‌دهند.
وی افزود: من و پدرش شناسنامه داریم اما برای شناسنامه فرزندان در زمان مقرر به علت ناآگاهی اقدام نکردیم اکنون برای گرفتن شناسنامه برای «هیمن» و خواهرش حتما باید تست دی. ان. ای بدهیم که پرداخت هزینه آن از توان ما خارج است.
او اضافه کرد: خواهر بزرگتر «هیمن» هم که ۲۸ سال سن دارد، سالم ولی فاقد شناسنامه است و هر ۲ به دلیل نداشتن هویت از خدمات آموزش، دریافت کارت بانکی و یارانه نیز محروم هستند.
این مادر پیر که چندین سال از فرزند معلولش مراقبت می‌کند، از خبرگزاری ایرنا خواست، مشکلات این خانواده را به گوش مسوولان ذیربط برساند و برای کمک به ثبت هویت «هیمن» آنان را کمک کند.
پس از بازگشت از خانه «هیمن» برای نخستن گام به اداره بهزیستی مهاباد رفتم.
ارایه خدمات در بهزیستی بر اساس کد ملی افراد است
رییس اداره بهزیستی مهاباد گفت: ارایه خدمات توانبخشی و توانجویی به افراد دارای معلولیت در بهزیستی بر اساس کد ملی افراد است و امکان ارایه خدمات به کسانی که شناسنامه و کد ملی نداشته باشند مقدور نیست.
کریم محمدی افزود: علاوه بر این در بهزیستی به افرادی که مجهول هویت باشند (فاقد پدر و مادر یا بستگان) خدمات داده می‌شود و اما در مورد «هیمن» چون محل تولد و پدر و مادر دارد شامل بند مجهولان هم نمی‌شود.
وی با اشاره به اینکه کمک به افراد معلول و خانواده‌های آنان یکی از وظایف این سازمان است، اظهار کرد: کارشناسان این اداره با حضور در محل بررسی‌های لازم را انجام خواهند داد اما نکته مهم این است که باید ابتدا برای «هیمن» شناسنامه و هویت ثبتی تعیین شود.
برای پیگیری و کسب اطلاعات بیشتر در خصوص افراد فاقد شناسنامه به اداره ثبت احوال مهاباد رفتم و راهنمایی‌های لازم در این خصوص را از مدیر این اداره کسب کردم و با دستور ایشان پرونده این خانواده که مدتی قبل تشکیل شده بود، دوباره به جریان افتاد.
در بررسی این پرونده مشخص شد که چهار نفر از اعضای این خانواده فاقد شناسنامه بودند، ۲ نفر از آنان (۲ پسر بزرگتر) در سال ۱۴۰۰ برایشان شناسنامه صادر شده بود و اما پرونده «هیمن» و خواهرش به دلیل عدم انجام و گواهی تست دی. ان. ای از سوی اداره کل ثبت و احوال آذربایجان غربی برگشت داده شده بود.
مادر «هیمن» می‌گفت: هزینه انجام تست دی. ان. ای برای هر نفر حدود چهار میلیون تومان است و از توان ما بر نمی‌آید و به همین دلیل تاکنون این امر انجام نشده است.
به گزارش ایرنا، صدور شناسنامه و ثبت هویت «هیمن» که ۲۶ سال است با معلولیت جسمی، حرکتی و کلامی دست و پنجه نرم می‌کند به همت خیران و مسوولانی وابسته است تا ضمن مطالعه این گزارش و بازدید از خانه و شرایط «هیمن» آستین همت بالا بزنند و برای این معلول که حتی از نعمت یک ویلچر ساده هم محروم است، کاری انجام دهند.
هم‌اکنون از جمعیت ۲۶۰ هزار نفری مهاباد، بیش از چهار هزار نفر دارای پرونده معلولیت در بهزیستی هستند که حدود نصف آنها به صورت ماهانه مستمری دریافت می‌کنند.