به گزارش روز سه شنبه ایرنا به نقل از سی جی تی ان، هوانگ بینگ، محقق و کارشناس در موسسه ای مطالعاتی درشهر تیانجین می گوید: بدون شک پیوستن رسمی ایران به این سازمان می تواند یک نقطه عطف برای پیشرفت آینده این ائتلاف منطقه ای به شمار آید.
به باور هوانگ بینگ، عضویت ایران به این معناست که این سازمان می تواند برای نخستین مرتبه نفوذ خود را در منطقه خلیج فارس نیز گسترش دهد.
این در حالیست که چین تیان معاون موسسه خاورمیانه در مرکز روابط بین المللی مدرن چین بر این باور است که سازمان همکاری شانگهای و ایران می تواند با همکاری یکدیگر یک وضعیت تعاملی و برد-برد را ایجاد کنند.
این کارشناس روابط بین الملل چینی در زمینه خاورمیانه می افزاید: با تشکیل یک مشارکت استراتژیک جامع میان چین و ایران، این رابطه می تواند در آینده در چارچوب سازمان همکاری شانگهای تقویت شود.
بیست و سومین نشست سران سازمان همکاری شانگهای امروز به به میزبانی دهلی نو و بصورت مجازی برگزار می شود.
در نشست امروز قرار است عضویت رسمی و کامل ایران در این سازمان هم منطقه ای رسما اعلام شود.
سیدابراهیم رئیسی رئیس جمهوری اسلامی ایران نیز در اجلاس امروز سخنرانی خواهد کرد.
بر اساس این گزارش، قرار است سازمان همکاری شانگهای به عنوان یکی از بزرگترین و پرجمعیت ترین نهادهای منطقه ای در جهان در
نشست مجازی خود در روز سه شنبه (13 تیرماه) جمهوری اسلامی ایران را به طور رسمی ایران به عنوان عضو جدید خود معرفی کند.
علاوه بر ایران، بلاروس نیز برای پیوستن به سازمان همکاری شانگهای در سال 2022 درخواست داده است.
به باور کارشناسان روابط بین الملل و سران کشورهای عضو،
آغاز دور جدید ازنشست سازمان همکاری شانگهای که با عضویت کشورهایی جدید و همچنین گسترش دامنه فعالیتهای آن در منطقه اوراسیا توامان شده است، نشان دهنده محبوبیت اصول و مفاهیم آن است که شکل جدیدی از روابط بین المللی را ارائه می دهد که موجبات ثبات و توسعه منطقه ای را به دنبال خواهد داشت.
به گفته ی ژانگ مینگ ، دبیر کل سازمان همکاری شانگهای ، این ائتلاف منطقه ای از زمان تاسیس خود در سال 2001 توسط چین، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان و ازبکستان در این سالها فراز و نشیبهای فراوانی را تجربه کرده است.
سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، روز سهشنبه برای بیست و سومین اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای، یک ائتلاف امنیتی که توسط روسیه و چین برای مقابله با اتحادهای غربی از شرق آسیا تا اقیانوس هند تأسیس شده است، تشکیل جلسه خواهند داد.
این ائتلاف تاکنون بر تعمیق همکاری های امنیتی و اقتصادی، مبارزه با تروریسم و قاچاق مواد مخدر، مقابله با تغییرات آب و هوایی و وضعیت افغانستان پس از تسلط طالبان در سال ۲۰۲۱ متمرکز بوده است. هنگامی که وزرای خارجه کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای ماه گذشته در هند دیدار کردند، گفته شد که پیامدهای جنگ روسیه و اوکراین برای کشورهای در حال توسعه و امنیت مواد غذایی و سوخت همچنان یک نگرانی برای این گروه است.
با احتساب ایران، اعضای سازمان همکاری شانگهای مساحت 36 میلیون کیلومتر مربع را از جهان را به خود اختصاص می دهد که این مسافت سه پنجم اوراسیا را را به خود اختصاص می دهد و دارای 3.4 میلیارد نفر جمعیت معادل 43 درصد از کل جمعیت جهان است. همچنین تولید ناخالص داخلی کشورهای دخیل در این ائتلاف منطقه ای، حدود 30 درصد از کل کشورها را به خود اختصاص می دهد که از زمان تاسیس آن 13 برابر افزایش یافته است.
قرار شده است روند درخواست های ایران و بلاروس برای عضویت کامل در این ائتلاف منطقه ای، در دور جدیدی از نشست این سازمان مورد بررسی قرار بگیرد.
به باور ژانگ مینگ، توسعه سازمان همکاری شانگهای به گونه ای یک روند طبیعی به شمار می آید..
به گفته کارشناسان، بر اساس اصول و مفاهیم سازمان همکاری شانگهای، کشورها نیازمند مسیر توسعه مستقل و صلح آمیز هستند و نظم بین المللی نابرابر را که توسط هژمونی تحت کنترل ایالات متحده شکل گرفته است، را رد می کند.
همچنین کشورهای عضو این ائتلاف منطقه ای در زمینه های مختلفی از جمله حمل و نقل، انرژی، امور مالی، سرمایه گذاری، کشاورزی، فناوری اطلاعات، نوآوری و توسعه پایدار همکاری می کنند.
به باور شماری از کارشناسان روابط بین الملل در حال حاضر بسیاری از کشورها خواستار شکل گیری شکل جدیدی از روابط بین الملل شده اند که به استقلال و توسعه آنها احترام گذاشته شود.
**ظهور دوره جدید در سازمان همکاری شانگهای
بر اساس روند فعلی، کارشناسان و سران کشورهای پیش بینی می کنند که این ائتلاف منطقه ای در آینده به گسترش عضویت خود ادامه خواهد داد.
آنها همچنین بر این باورند با افزایش شمار کشورهای عضو، اختلافات میان اعضای در زمینه در قدرت ملی، سیستم های سیاسی، ساختارهای اقتصادی، باورهای مذهبی و سنت های فرهنگی رو به افزایش خواهد گذاشت. با این حال، آنها اطمینان دارند که این تفاوت ها می توانند به خوبی مدیریت شود.
به باور ژانگ مین، این سازمان مانند یک خانواده است. بنابر این بروز اختلاف و اصطکاک در آن، دقیقا مانند اعضای یک خانواده، کاملا اجتناب ناپذیر است. مهم این است که سعی کنیم با وجود اختلافات به دنبال نقاط مشترک باشیم.
ژانگ مین تصریح کرد: این ائتلاف، منطقه ای متشکل از آسیای مرکزی، آسیای جنوبی و آسیای غربی می تواند سبب شکل گیری "دیدگاه اوراسیایی" متحد تر شود. این چشم انداز همچنین در راستای مفهوم "یک جامعه با آینده مشترک" و سه ابتکار جهانی به ابتکار چین است.